Biblia/Nove Testamento/Actos/Actos 2

Actos

2

Le Spirito Sancte e le Die de Pentecoste

¹Quando le Die de Pentecoste se compliva, omnes esseva reunite in un mesme placia. ²Subito un ruito^[1] simile a un vehemente vento veniva del celo e replenava tote le domo ubi illes se trovava sedite. ³E a illes appareva linguas como de foco que se distribueva^[2] e se poneva supra cata uno de illes singularmente. ⁴Omnes esseva assi replenate de Spirito Sancte e incipeva parlar in diverse linguas, secundo que le Spirito les concedeva de exprimer se.

⁵Resideva in Jerusalem pie Judeos ex omne nation que il ha sub le celo. ⁶Quando se sentiva ille ruito, le multitude conveniva e remaneva disconcertate, quia cata uno les audiva parlar in su proprie lingua! ⁷Meraviliate e stupefacte, illes diceva: “Tote istes qui parla, nonne, es illes omnes galileos? ⁸E como cata un de nos les audi parlar in nostre lingua materne? ⁹Parthes, Medes e Elamitas, e le habitantes del Mesopotamia, del Judea e del Cappadocia, del Ponto e del provincia de Asia, ¹⁰del Phrygia e del Pamphylia, del Egypto e del regiones del Libya que es apud Cyrene, e illes qui veniva de Roma. ¹¹Totes, tanto judeos quanto proselytos, creteses e arabes, nos les audi parlar in nostre proprie linguas re le obras eminente que Deo faceva”.

¹²Omnes esseva meraviliate e surprendite, e diceva le unes al alteres: “Quid vole esser tote isto?”. ¹³Alteres tamen les irrideva e diceva: “Iste gente es inebriate per le troppo musto musto que illes bibeva”.

Discurso de Petro

¹⁴Alora Petro se levava con le Dece-Un e in voce alte diceva: “Judeos e vos omnes que habita in Jerusalem! Audi con attention mi parolas e sia vos note lo que io va dicer! ¹⁵Nonobstante lo que vos poterea pensar, iste homines non es ebrie, proque il es solmente le novem del matino^[3], ¹⁶ma lo que nunc occurre, jam lo habeva annunciate le propheta Joel^[4]: ¹⁷‘In le dies ultime - il es Deo que lo affirma - io effundera mi Spirito super omnes^[5] e vostre filios e vostre filias prophetisara, vostre juvenes habera visiones, e vostre vetulos sonios. ¹⁸Mesmo super mi servitores, sia homines como feminas, io effundera mi Spirito e illes prophetisara. ¹⁹Io facera apparer prodigios in celo e signos miraculose subtus, sur le Terra: sanguine, foco e un columna de fumo; ²⁰le Sol se convertera in tenebras e le Luna in sanguine ante le advento del die magne e gloriose del Senior. ²¹Alora omnes qui invocara le nomine del Senior, essera salvate”.

²²Homines de Israel! Audi iste parolas: ²³Jesus de Nazareth esseva un homine al qual Deo rendeva un clar testimonio^[6] ante vos, operante inter vos per su medio, obras potente, prodigios e signos miraculose, como vos ben lo sape. ²³Iste homine dunque, secundo le definite consilio e prescientia de Deo, esseva date in vostre manos e vos le occideva faciente le clavar a un cruce per gente inique^[7]. ²⁴Deo tamen le resuscitava, liberante le del dolores del morte, proque il esseva impossibile que ille esseva retenite sub su poter.

²⁵David^[8], referente se a ille diceva: ‘Io semper videva le Senior coram me, quia ille sta a mi dextera e pro isso io nunquam cadera^[9]. ²⁶Propter isto mi corde se allegrava e mi lingua exultava; mi corpore alsi reposara in sperantia. ²⁷Tu non abandonara mi vita^[10] in le medio del mortos^[11], ni permittera que tu Sancto experi le corruption. ²⁸Tu me faceva cognoscer le vias del vita; tu me rendera plen de gaudio con tu presentia’.

²⁹Fratres, permitte me parlar clarmente! Le patriarcha David moriva e esseva sepelite, e ancora hodie nos pote vider le sepulcro ubi su corpore jace. ³⁰Essente ille propheta e sapiente que Deo le habeva jurate con un promissa solemne de facer seder sur su throno un de su descendentes^[12]; ³¹David previdente isto, parlava del resurrection del Christo^[13], que ille non haberea essite, ni abandonate inter le mortos^[11], ni haberea permittite que su corpore experiva le corruption^[14].

³²Iste Jesus, dunque, Deo le resuscitava e nos omnes lo testificava. ³³Le dextera de Deo, igitur le exaltava e ille recipeva del Patre le Spirito Sancte que le esseva promittite. Pro isso ille effundeva quid vos vide e audi. ³⁴Proque il non esseva David a ascender in celo, ma ille ipse dice: ‘Le Senior diceva a mi Senior: Sede a mi dextera ³⁵donec io face de tu inimicos un scabello pro tu pedes^[15]’!

³⁶Dunque, que tote le populo^[16] de Israel sape certissimemente que Deo constitueva, sia Senior como Christo^[13], iste Jesus que vos crucifigeva”!

Le prime convertitos

³⁷Audite tote isto, lor corde esseva compuncte^[17] e illes diceva a Petro e al altere apostolos: “Fratres, quid debe nos facer?”. ³⁸E Petro les respondeva: “Repenti vos, e cata uno de vos se face baptisar in le nomine de Jesus Christo pro le remission de vostre peccatos, e alsi vos reciperea le dono del Spirito Sancte! ³⁹Proque le promissa es pro vos, pro vostre filios, pro totes que es longe, tante, quante le Senior, nostre Deo advocara a se”.

⁴⁰Petro continuava a render testimonio con multe altere parolas e les exhortava dicente: “Salva vos de iste prave generation!”. ⁴¹Qui, ergo acceptava le predication de Petro, se faceva baptisar, e in ille die ipse se jungeva al fratres circa tres milles personas.

Vita del prime communitate christian

⁴²Omnes se dedicava con perseverantia a apprender le doctrina del apostolos e a viver in communion fraterne, al fraction del pan e al orationes. ⁴³Per le medio del apostolos se faceva multe prodigios e signos miraculose, e le gente sentiva un grande timor reverential de Deo. ⁴⁴Tote le credentes viveva insimul e lo que illes possedeva, habeva in communion. ⁴⁵De facto, illes vendeva lor possessiones e substantias e los divideva con omnes secundo le necessitates de cata uno. ⁴⁶Omne die illes continuava reunir se unanimemente in le cortes del templo, frangente le pan de casa in casa, condividente le mangiar con gaudio e simplicitate de corde. ⁴⁷Illes laudava Deo e gaudeva de un optime reputation inter le populo. E cata die le Senior addeva al communitate christian les qui recipeva le salvation.

Notas

1. O “sono”.
2. O “dispergeva”.
3. Litt. “le tertie hora”.
4. Un citation de Joel 2:28-32.
5. Litt. “omne carne”.
6. O “que Deo accreditava”.
7. O “impie”, “personas sin lege”, que vive in maniera non conforme al Lege de Deo, paganos, Gentiles.
8. Un citation de Psalmo 16:8-11.
9. O “essera succutite”.
10. O “mi anima”.
11. O “in le mundo del mortos”, “in Hades”, “in le inferno”.
12. Allusion a Psalmo 133:11 e 2 Samuel 7:12,13, le promissas in le Pacto davidic.
13. O “Messia”.
14. Allusion a Psalmo 16:10.
15. Un citation de Psalmo 110:1, uno del versos le plus citate del Vetule Testamento in le Nove, e que se refere al exaltation de Jesus.
16. O “le casa”.
17. Sentiva profunde remorso.