Biblia/Revelation (traductor incognite)

REVELATION

CAPITULO 1

Le revelation de Jesus Christo, que Deo le ha date pro monstrar a su servos le cosas que debe advenir in breve; e ille los faceva cognoscer per medio de su angelo a su servo Johannes, ² qui attestava le parola de Deo e le testimonio de Jesus Christo, toto lo que ille videva. ³ Beate qui lege e beate illes qui ascolta le parolas de iste prophetia e conserva le cosas que es scribite in illo, pois que le tempore es proxime!

⁴ Johannes, al septe ecclesias que sta in Asia: Gratia a vos e pace de Ille qui es, que esseva e que venira, e del septe Spiritos que sta ante su throno, ⁵ e de Jesus Christo, le fidel teste, le primogenite del mortos e le prince del reges del terra.

A ille qui nos ama, e nos ha liberate ex nostre peccatos con su sanguine, ⁶ e nos faceva devenir un regno e sacerdotes de Deo e Patre sue, a ille sia le gloria e le dominio in le seculos del seculos. Amen. ⁷ Ecce, ille veni con le nubes; e omne oculo le videra; etiam le videra illes qui le transfigeva, e tote le tribos del terra lugera pro ille. Sic, Amen. ⁸ Io es le Alpha e le Omega, dice le Senior Deo que es, que esseva e que venira, le Omnipotente.

⁹ Io, Johannes, vostre fratre e participe con vos del tribulation, del regno e del constantia in Jesus, io stava in le insula appellate Patmos per causa del parola de Deo e del testimonio de Jesus. ¹⁰ Io esseva rapite in spirito in le die del Senior, e io audiva detra de me un grande voce, como le sono de un trompa, que diceva: ¹¹ Lo que tu vide, scribe lo in un libro e invia lo al septe ecclesias: a Epheso, a Smyrna, a Pergamo, a Thyatira, a Sardis, a Philadelphia e a Laodicea.

¹² E io me volveva pro vider le voce que me parlava; e como io me volveva, io videva septe candelabros de auro; ¹³ e in medio al candelabros uno simile a un filio de homine, vestite con un veste longe usque al pedes, e cingite con un cinctura de auro al altitude del pectore. ¹⁴ E su capite e su capillos esseva blanc como candide lana, como nive; e su oculos esseva como un flamma de foco; ¹⁵ e su pedes esseva simile a fin laton, raffinate in un fornace; e su voce esseva como le rumor de multe aquas. ¹⁶ E ille teneva in su mano dextre septe stellas; e de su bucca exiva un spada de duple lamina, acutiate, e su visage esseva como le sol in su maxime splendor.

¹⁷ E post haber le vidite io cadeva a su pedes como morto; e ille poneva su mano dextre supra me, e diceva: Non timer; ¹⁸ io es le prime e le ultime, e le vivente qui esseva morto, ma ecce, io vive per le seculos del seculos, e io ha le claves del morte e del inferno. ¹⁹ Scribe dunque le cosas que tu videva, illos que es e illos que debe ancora evenir, ²⁰ le mysterio del septe stellas que tu ha vidite in mi dextra, e del septe candelabros de auro. Le septe stellas es le angelos del septe ecclesias, e le septe candelabros es le septe ecclesias.

CAPITULO 2

Al angelo del ecclesia de Epheso scribe: Isto dice Ille qui ha le septe stellas in su dextra, e que cammina in medio a septe candelabros de auro:

² Io cognosce tu operas e tu fatiga e tu constantia e que tu non supporta le iniques e tu ha mittite al proba illes qui se defini apostolos e non lo es, e tu les ha trovate mendace; ³ e tu es patiente e tu ha supportate multe cosas per amor de mi nomine, e tu non te rendeva. ⁴ Sed io ha isto contra te: tu abandonava tu prime amor. ⁵ Recorda dunque de ubi tu ha cadite, e repente te, e face le operas de antea; alteremente, io venira a te, e io removera tu candelabro de su loco, si tu non te repente. ⁶ Sed tu ha isto in pro: tu odia le operas del Nicolaitas, qui io etiam odia. ⁷ Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias. A qui vince io dara a mangiar del arbore del vita, que sta in le paradiso de Deo.

⁸ E al angelo del ecclesia de Smyrna scribe:

Iste cosas lo dice le Prime e le Ultime, qui moriva e tornava in vita:

⁹ Io cognosce tu tribulation e tu povressa (sed tu es ric) e le blasphemias de illes que dice esser Judeos e non lo es, in vice illes es un synagoga de Satan. ¹⁰ Non timer lo que tu debera suffrer; ecce, le diabolo sta pro mandar alicun de vos in prision, a fin que vos sia probate; e vos habera un tribulation de dece dies. Sia fidel usque al morte, e io te dara le corona del vita.

¹¹ Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias. Qui vince non suffrera le secunde morte.

¹² E al angelo del ecclesia de Pergamo scribe:

Iste cosas dice ille qui ha le spada a duple lamina acute:

¹³ Io cognosce ubi tu habita, que es ubi sta le throno de Satan; sed tu retene firmemente mi nomine, e tu non renegava mi fide, ni anque in le dies in los qual Antipas, mi fidel teste, esseva occidite inter vos, ubi habita Satan. ¹⁴ Ma io ha qualcosa contra te: que tu ibi ha qui professa le doctrina de Balaam, qui inseniava a Balac a mitter obstaculos ante le filios de Israel, inducente les a mangiar del cosas sacrificate al idolos e a committer fornication. ¹⁵ Tu etiam ha alicunos qui professa le doctrina del Nicolaitas. ¹⁶ Repente te dunque; alteremente, io venira tosto a te, e io combattera contra illes con le spada de mi bucca.

¹⁷ Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias. A qui vince io dara del manna occultate, e le dara etiam un petra blanc, e super le petra scribite un nomine nove que nemo cognosce, excepte ille qui lo recipe.

¹⁸ E al angelo del ecclesia de Thyatira scribe: Iste cosas dice le Filio de Deo, qui ha le oculos como flamma de foco, e cuje pedes es como laton fin:

¹⁹ Io cognosce tu operas e tu amor e tu fide e tu ministerio e tu constantia, e que tu ultime operas es plus abundante del primos. ²⁰ Sed io ha isto contra te: que tu tolera le femina Jezabel, qui se dice prophetessa e insenia e seduce mi servos a committer fornication e mangiar cosas sacrificate al idolos. ²¹ E io le ha date tempore pro repentir se, e illa non vole corriger se de su fornication. ²² Ecce, io lanceara super illa un lecto de dolor, e un grande tribulation a illes qui committera adulterio con illa, si illes non se repentira del operas de illa. ²³ E io mittera a morte su filios; e tote le ecclesias cognoscera que io es Ille qui scruta le renes e le cordes; e io dara a cata un de vos secundo vostre operas. ²⁴ Ma al alteres de vos in Thyatira que non professa iste doctrina e non ha cognoscite le profunditate de Satan, io vos dice que io non vos imponera altere carga. ²⁵ Solmente, lo que vos ha tene lo firmemente usque io veni.

²⁶ E a qui vince e persevera in mi operas usque al fin io dara poter super le nationes, ²⁷ pro reger los con un virga de ferro e rumper los como vasos de argilla; como etiam io recipeva potestate ex mi Patre. ²⁸ E io le dara le stella del matino.

²⁹ Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias.

CAPITULO 3

E al angelo del ecclesia de Sardis scribe:

Iste cosas dice Ille qui ha le septe Spiritos de Deo e le septe stellas: Io cognosce tu operas: tu ha nomine de vivente sed tu es morto. ² Sia vigilante e confirma le resto que sta pro morir; pois que io non ha trovate tu operas perfecte ante mi Deo. ³ Recorda te dunque de quanto tu ha recipite e audite; e conserva lo, e repente te. Perque si tu non velia, io veni como un robator, e tu non sapera a qual hora io venira a te. ⁴ Sed tu ha alicunos in Sardis qui non ha contaminate lor vestes; illes camminara con me in vestes blanc, perque illes es digne.

⁵ Qui vince essera assi vestite de vestes blanc, e io non cancellara su nomine ex le libro del vita, e io confessara su nomine ante mi Patre e ante su angelos.

⁶ Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias.

⁷ E al angelo del ecclesia de Philadelphia scribe: Iste cosas dice le Sancto, le Verace, Ille qui ha le clave de David, Ille qui aperi e nemo claude, Ille qui claude e nemo aperi:

⁸ Io cognosce tu operas. Ecce, io ha collocate ante te un porta aperite, que nemo pote clauder, perque, anque si tu ha pauc fortia, tu conservava mi parola, e tu non ha renegate mi nomine. ⁹ Ecce, lo que io facera a illes del synagoga de Satan, le quales dice de esser Judeos e non lo es, ma illes mente; ecce, io les facera venir a prostrar se ante tu pedes, e illes cognoscera que io te ama. ¹⁰ Perque tu ha conservate mi parola patientemente, io etiam te guardara del hora del tentation que debe venir sur tote le mundo, pro mitter al prova qui habita sur le terra. ¹¹ Io veni tosto; remane firme in lo que tu ha, a fin que nemo te leva tu corona.

¹² Qui vince io facera de ille un columna in le templo de mi Deo, e ille non exira jammais; e io scribera supra ille le nomine de mi Deo e le nomine del citate de mi Deo, le Nove Jerusalem que descende ab le celo del presentia de mi Deo, e etiam mi nove nomine.

¹³ Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias.

¹⁴ E al angelo del ecclesia de Laodicea scribe: Iste cosas dice le Amen, le Teste fidel e verace, le principio del creation de Deo:

¹⁵ Io cognosce tu operas: tu non es ni frigide ni calide. Oh si tu esseva frigide o calide! ¹⁶ Sed perque tu es tepide, e non es ni frigide ni calide, io te vomitara ex mi bucca. ¹⁷ Pois que tu dice: Io es ric, e pois que io me inricchiva, io non ha necessitate de nil, sed tu non sape de esser un infelice, e un miserabile e povre e cec e nude, ¹⁸ io te consilia de comprar ex me auro raffinate con foco, a fin que tu deveni ric; e vestes blanc, pro vestir te a fin que non appare le vergonia de tu nuditate; e collyrio pro unguer tu oculos, pro vider. ¹⁹ Tote illes qui io ama, io les reprehende e les castiga; sia tu dunque zelose e repente te. ²⁰ Ecce, io es al porta e batte: si uno audi mi voce e aperi le porta, io entrara in su casa e con ille io cenara e ille con me.

²¹ A qui vince io le concedera de seder con me in mi throno, como etiam io ha vincite e mi sedeva con mi Patre in su throno

²² Qui ha aures que audi lo que le Spirito dice al ecclesias.

CAPITULO 4

Post iste cosas io reguardava, e ecce una porta aperite in le celo, e le prime voce que io habeva audite parlante con me con sono de trompa, me diceva: Ascende hic, e io te monstrara le cosas que debe advenir de nunc in avante.

² E subito io esseva rapite in spirito; e ecce un throno in celo, e supra le throno il habeva uno sedite. ³ E Ille qui stava sedite habeva le aspecto simile a una petra de jaspe e de sardio; e circum al throno il habeva un iris que, a vider lo, semblava un smaragdo.

⁴ E circum al throno habeva vinti-quatro thronos; e supra le thronos sedeva vinti-quatro ancianos, vestite de blanc vestes, qui habeva supra lor capite coronas de auro.

⁵ E del throno procedeva fulgores e voces e tonitros; e ante le throno il habeva septe lampadas ardente, que es le septe Spiritos de Deo; ⁶ e ante al throno il habeva como un mar de vitro, simile al crystallo; e in medio al throno e circum al throno, quatro creaturas vivente, plen de oculos ante e retro. ⁷ E le prime creatura vivente esseva simile a un leon, e le secunde simile a un vitello, e le tertie habeva le facie como un homine, e le quarta esseva simile a un aquila a volar. ⁸ E le quatro creaturas vivente habeva cata un sex alas, e illos esseva plen de oculos circum e intro, e illos non reposava jammais, die e nocte, dicente: Sancte, sancte, sancte es le Senior Deo, le Omnipotente, que esseva, que es, e que venira.

⁹ E omne vice que le creaturas vivente da gloria e honor e gratia a Ille qui sede sur throno, a Ille qui vive in le seculos del seculos, ¹⁰ le vinti-quatro ancianos se prostra ante Ille qui sede sur throno e adora Ille qui vive in le seculos del seculos e illes lancea lor coronas ante al throno, dicente: ¹¹ Digne es, oh Senior e Deo nostre, de reciper le gloria e le honor e le potentia: perque tu creava tote le cosas, e per tu voluntate illos existeva e esseva create.

CAPITULO 5

E io videva in le dextra de Ille qui sedeva sur throno, un libro scribite intro e foras, sigillate con septe sigillos. ² E io videva un angelo potente que clamava con grande voce: Qui es digne de aperir le libro e de rumper le sigillos? ³ E nemo, ni in celo, ni in terra, ni sub le terra, poteva aperir le libro, o reguardar lo. ⁴ E io plorava forte perque non habeva nemo digne de aperir le libro, o de reguardar lo. ⁵ E un del ancianos me diceva: Non plorar; ecce, le Leon del tribo de Juda, le descendente de David, ha vincite pro aperir le libro e su septe sigillos.

⁶ Postea io videva, in medio al throno e al quatro creaturas vivente e in medio al ancianos, un Agno in pede, que pareva haber essite immolate, e habeva septe cornos e septe oculos que es le septe Spiritos de Deo, inviate sur tote le terra. ⁷ E ille veniva e prendeva le libro ex le dextra de Ille qui sedeva sur throno.

⁸ E post haber prendite le libro, le quatro creaturas vivente e le vinti-quatro ancianos se prostrava ante al Agno, habente cata un de illes un cithera e cuppas de auro plen de perfumos, que es le orationes del sanctos. ⁹ E illes cantava un nove cantico, dicente: Tu es digne de prender le libro e de aperir le sigillos, perque tu ha essite immolate e tu ha comprate pro Deo, con tu sanguine, gente de omne tribo e lingua e populo e nation, ¹⁰ e tu ha facite pro nostre Deo un regno de sacerdotes qui regnara super le terra.

¹¹ E io videva, e audiva voces de multe angelos circum al throno e al creaturas vivente e al ancianos; e lor numero esseva de myriades de myriades, e de milles de milles, ¹² qui diceva con grande voce: Digne es le Agno que ha essite immolate de reciper le potentia e le ricchessas e le sapientia e le fortia e le honor e le gloria e le benediction.

¹³ E tote le creaturas que es in celo e sur le terra e sub le terra e sur mar e tote le cosas que es in illos, io les audiva que diceva: A Ille qui sede sur throno e al Agno sia le benediction e le honor e le gloria e le dominio, in le seculos del seculos.

¹⁴ E le quatro creaturas vivente diceva: Amen! E le ancianos se prostrava e adorava.

CAPITULO 6

Postea io videva quando le Agno aperiva un del septe sigillos; e io audiva le prime del quatro creaturas vivente, que diceva con voce de tonitro: Veni. ² E io videva, e ecce un cavallo blanc; e qui lo cavalcava habeva un arco; e le esseva date un corona, e ille exiva victoriose, pro vincer.

³ E quando ille aperiva le secunde sigillo, io audiva le secunde creatura vivente que diceva: Veni. ⁴ E exiva un altere cavallo, rubie; e a qui lo cavalcava esseva date le poter de levar le pace ex le terra a fin que le homines se occideva le unes al alteres, e le esseva date un grande spada.

⁵ E quando ille aperiva le tertie sigillo, io audiva le tertie creatura vivente que diceva: Veni. E io videva, e ecce un cavallo nigre; e qui lo cavalcava habeva un balancia in mano. ⁶ E io audiva un voce in medio al quatro creaturas vivente que diceva: Un mensura de frumento per un denario e tres mensuras de hordeo per un denario; e non damnificar ni le oleo ni le vino.

⁷ E quando ille habeva aperite le quarte sigillo, io audiva le voce del quarte creatura vivente que diceva: Veni. ⁸ E io videva, e ecce un cavallo jalne; e qui lo cavalcava habeva per nomine Morte; e le sequeva le inferno. E le esseva date potestate super le quarte parte del terra pro occider con le spada, con le fame, con le mortalitate e con le bestias del terra.

⁹ E quando ille aperiva le quinte sigillo, io videva sub le altar le animas de illes qui habeva essite occidite per le parola de Deo e per le testimonio que illes habeva date; ¹⁰ e illes critava con grande voce, dicente: Usque quando, oh nostre Senior qui es sancte e verace, non face tu justitia e non vindica nostre sanguine super illes qui habita supra le terra? ¹¹ E a cata un de illes esseva date un veste blanc e les esseva dicite de reposar se ancora un pauc de tempore, usque esseva completate le numero de lor conservos e de lor fratres, qui debeva esser occidite como illes.

¹² Postea io videva quando se aperiva le sexte sigillo: e habeva un grande seismo; e le sol deveniva nigre como un sacco de cilicio, e le luna deveniva como sanguine; ¹³ e le stellas del celo cadeva super le terra como quando un fichiero succutite per un grande vento lassa cader su ficos immatur. ¹⁴ E le celo se retirava como un pergamena que se rotula; e omne montania e omne insula esseva removite de su loco. ¹⁵ E le reges del terra e le grandes e le capitanos e le riccos e le potentes e omne homine servo e omne homine libere se occultava in le cavernas e in le roccas del montanias; ¹⁶ e illes diceva al montes e al roccas: Cade supra nos, e occulta nos del presentia de Ille que sede sur throno e del ira del Agno; ¹⁷ perque le grande die de su ira ha venite, e qui pote restar firme?

CAPITULO 7

Post isto, io videva quatro angelos in pede al quatro angulos del terra, retenente le quatro ventos del terra a fin que non sufflava alicun vento sur le terra, ni sur mar, ni sur alicun arbore. ² E io videva un altere angelo que ascendeva ex le sol levante, le qual habeva le sigillo del Deo vivente; e ille critava con grande voce al quatro angelos al quales esseva date le poter pro damnificar le terra e le mar, dicente: ³ Non damnificar le terra, ni le mar, ni le arbores, usque nos es signalate in fronte le servos de nostre Deo. ⁴ E io audiva le numero de illes signalates: cento quaranta-quatro mille signalate de tote le tribos del filios de Israel: ⁵ Del tribo de Juda dece-duo mille signalate, del tribo de Ruben dece-duo mille, del tribo de Gad dece-duo mille, ⁶ del tribo de Aser dece-duo mille, del tribo de Nephthali dece-duo mille, del tribo de Manasse dece-duo mille, ⁷ del tribo de Simeon dece-duo mille, del tribo de Levi dece-duo mille, del tribo de Issachar dece-duo mille, ⁸ del tribo de Zabulon dece-duo mille, del tribo de Joseph dece-duo mille, del tribo de Benjamin dece-duo mille signate.

⁹ Depost iste cosas io reguardava, e ecce un grande turba que necun homine poteva numerar, de tote le nationes e tribos e populos e linguas, que stava in pede ante le throno e ante le Agno, vestite de vestes blanc e con palmas in mano. ¹⁰ E illes critava con grande voce dicente: Le salvation pertine a nostre Deo le qual sede sur throno, e al Agno. ¹¹ E tote le angelos stava in pede circum le throno e al ancianos e al quatro creaturas vivente; e illes se prostrava sur lor facie ante le throno, e illes adorava Deo dicente: ¹² Amen! al Deo nostre le benediction e le gloria e le sapientia e le actiones de gratias e le honor e le potentia e le fortia, in le seculos del seculos! Amen.

¹³ E un del ancianos me parlava, dicente: Istes vestite de vestes blanc qui es, e de ubi ha illes venite? ¹⁴ Io le respondeva; Senior mie, tu lo sape. E ille mi diceva: Illes es les qui veni ab le grande tribulation, e ha lavate lor vestes, e los ha blanchite in le sanguine del Agno. ¹⁵ Ergo illes es ante al throno de Deo, e le serve die e nocte in su templo: e Ille qui sede sur throno extendera super illes su tabernaculo. ¹⁶ E illes non habera plus fame e non habera plus sete, non les colpara plus le sol ni alicun calor; ¹⁷ perque le Agno que es in medio al throno les pasturara e les guidara al fontes de aquas vive; e Deo essugara omne lacrima de lor oculos.

CAPITULO 8

E quando le Agno aperiva le septimo sigillo, habeva silentio in le celo per circa le spatio de media hora.

² E io videva le septe angelos in pede ante Deo, e les esseva date septe trompettas.

³ E un altere angelo veniva e stava apud le altar, habente un incensario de auro; e le esseva date multe perfumos a fin que los univa al orationes de tote le sanctos supra le altar de auro que stava ante al throno. ⁴ E le fumo del perfumos, se univa al orationes del sanctos, e ascendeva ex le mano del angelo al presentia de Deo. ⁵ Postea le angelo prendeva le incensario e lo plenava con foco del altar e lo jectava sur le terra; e habeva clamores, tonitros, fulmines e seismos.

⁶ E le septe angelos que habeva le septe trompettas se preparava a sonar.

⁷ E le prime sonava, e habeva grandine e foco, mixturate con sanguine, que esseva jectate supra le terra; e le tertie parte del terra esseva ardite, e le tertie parte del arbores esseva ardite, e omne herba verde esseva ardite.

⁸ Postea sonava le secunde angelo, e un massa simile a un grande montania ardente esseva jectate in le mar; e le tertie parte del mar deveniva sanguine, ⁹ e le tertie parte del creaturas vivente que esseva in le mar moriva, e le tertie parte del naves periva.

¹⁰ Postea sonava le tertie angelo, e cadeva del celo un grande stella, ardente como un torcha; e cadeva suera le tertie parte del fluvios e supra le fontes del aquas. ¹¹ Le nomine del stella es Absinthio; e le tertie parte del aquas deveniva amar; e multe homines moriva per causa de celle aquas, perque illos deveniva amar.

¹² Postea sonava le quarte angelo, e le tertie parte del sol esseva colpate e le tertie parte del luna e le tertie parte del stellas e lor tertie parte se obscurava e tertie parte del die non resplendeva e similemente le nocte.

¹³ E io reguardava e audiva un angelo que volava in medio al celo e diceva con grande voce: Guai, guai, guai a qui habita supra le terra, per causa del altere sonos de trompetta del tres angelos que debe ancora sonar!

CAPITULO 9

Postea sonava le quinte angelo, e io videva un stella cader del celo supra le terra; e a ille esseva date le clave del puteo del abysso. ² E ille aperiva le puteo del abysso; e ex le puteo ascendeva un fumo simile al fumo de un grande fornace; e le sol e le aere esseva obscurate per le fumo del puteo. ³ E ex le fumo exiva locustas que vadeva sur le terra; e les esseva date un poter simile al poter que ha le scorpiones in le terra. ⁴ E les esseva commandate de non damnificar le herba del terra, ni alicun vegetation, ni arbore alicun, ma solmente le homines qui non habeva le sigillo de Deo in fronte. ⁵ E les esseva commandate de non occider, ma de tormentar les per cinque menses; e le tormento que illos causava esseva simile al punctura de scorpion. ⁶ E in celle dies le homines cercara le morte e non lo trovara, e illes desiderara morir, e le morte fugira da illes. ⁷ E le locustas esseva simile a cavallos preparate pro le guerra; e supra lor testas illos habeva coronas simile a auro e lor facies esseva como facies de homines. ⁸ E lor capillos esseva como capillos de femina, e lor dentes esseva como dentes de leon. ⁹ E illos esseva cuirassate con cuirasses de ferro; e le ruito de lor alas esseva como le rumor de carros, trainate per multe cavallos que curreva al battalia. ¹⁰ E illos habeva caudas como los del scorpion, e aculeos in lor caudas; e illos habeva le poter in lor caudas pro nocer le homines per cinque menses. ¹¹ E illos habeva como lor rege le angelo del abysso, cuje nomine in hebreo es Abaddon, e in greco Apollyon.

¹² Le prime guai ha passate: sed veni ancora altere duo guais post iste cosas.

¹³ Postea le sexte angelo sonava, e io audiva un voce ex le quatro cornos del altar de auro que stava ante Deo, ¹⁴ que diceva al sexte angelo que habeva le trompetta: Disnoda le quatro angelos que es ligate apud le grande fluvio Euphrate. ¹⁵ E esseva disnodate le quatro angelos que habeva essite preparate pro celle hora, pro celle die e mense e anno, pro occider le tertie parte del homines. ¹⁶ E le numero del armeas de cavalleria esseva de duo centos milliones; e io audiva lor numero. ¹⁷ E io videva in le vision le cavallos e illes qui los cavalcava: illes habeva cuirasses de foco, de hyacintho e de sulfure; e le testas del cavallos esseva como capite de leones; e ex lor buccas exiva foco e fumo e sulfure. ¹⁸ Con iste tres plagas: foco, fumo e sulfure que exiva ex lor buccas esseva occidite le tertie parte del homines. ¹⁹ Perque le poter del cavallos esseva in lor bucca e in lor caudas; pois que lor caudas esseva simile a serpentes con testas, e illos noceva. ²⁰ E le resto del homines qui non esseva occidite per iste plagas, non se repentiva del operas de lor manos, pro non adorar plus le demonios e idolos de auro e de argento e de bronzo e de petra e de ligno, le quales non pote ni vider, ni audir, ni camminar; ²¹ e illes non se repentiva de lor homicidios, ni de lor incantamentos, ni de lor fornication, ni de lor furtos.

CAPITULO 10

Postea io videva un altere angelo potente que descendeva ab le celo, involvite in un nube; supra su capite ille habeva le iris; su facie esseva como le sol, e su pedes como columnas de foco; ² e ille habeva in mano un libretto aperite; e ille posava su pede dextre supra le mar e le sinistro supra le terra; ³ e ille critava con grande voce, como le rugito del leon; e post haber critate, le septe tonitros faceva audir lor voces. ⁴ E post que le septe tonitros faceva audir lor voces, io stava pro scriber; ma io audiva un voce ab le celo que me diceva: Sigilla le cosas que le septe tonitros ha pronunciate, e non los scriber. ⁵ E le angelo que io habeva vidite in pede supra le mar e supra le terra, ⁶ altiava le mano dextre al celo e jurava per Ille qui vive in le seculos del seculos, le qual ha create le celo e le cosas que es in illos e le terra e le cosas que es in illo e le mar e le cosas que es in illo, que non habera plus retardo; ⁷ sed que in le dies del voce del septime angelo, quando ille sonara, se complira le mysterio de Deo, secundo lo que Ille ha annunciate a su servos, le prophetas.

⁸ E le voce que io habeva audite ab le celo me parlava de nove e diceva: Vade, prende le libro que es aperite in mano al angelo que sta in pede supra le mar e supra le terra. ⁹ E io vadeva al angelo, e io le diceva de dar me le libretto. E ille me diceva: Prende lo, e devora lo: illo essera amar in tue ventre, ma in tu bucca te essera dulce como melle. ¹⁰ Io prendeva le libretto del mano del angelo, e lo devorava; e illo esseva dulce in mi bucca, como melle; ma post haber lo devorate, mi ventre sentiva le amaritude. ¹¹ E ille me diceva: Tu debe prophetisar de nove a multe populos e nationes e linguas e reges.

CAPITULO 11

Postea me esseva date un canna simile a un virga; e on me diceva: Altia te e mensura le templo de Deo e le altar e conta illes qui ibi adora; ² sed omitte le atrio que es foras ex le templo, e non lo mensurar, perque illo ha essite date al Gentiles, e illes calcara le Sancte Citate per quaranta-duo menses.

³ E io dara le poter de prophetisar a mi duo testes, e illes prophetisara per mille duo centos sexanta dies, vestite de saccos. ⁴ Istes es le duo olivos e le duo candelabros que sta al presentia del Senior del terra. ⁵ E si alicuno les vole nocer, exira ex lor bucca un foco que devora lor inimicos; e si alicuno les vole nocer ille essera necessarimente occidite in iste maniera. ⁶ Illes ha le poter de clauder le celo a fin que non cade pluvia durante le dies de lor prophetia; e illes ha potestate super le aquas pro converter los in sanguine, potestate de percuter le terra con qualcunque plaga, quante vices illes volera.

⁷ E quando illes habera complite lor testimonio, le bestia que ascende ab le abysso les facera guerra e les vincera e les occidera. ⁸ E lor corpore morte jacera sur le placia del grande citate, que spiritualmente se appella Sodoma e Egypto, ubi etiam lor Senior esseva crucifigite. ⁹ E le homines del varie populos e tribos e linguas e nationes videra lor corpores morte per tres dies e medio, e illes non lassara que lor corpores morte sia sepelite. ¹⁰ E le habitantes del terra gaudera e illes se allegrara e mandara donos le unes al alteres, perque iste duo prophetas habeva tormentate le habitantes del terra.

¹¹ E depost tres dies e medio un spirito de vita procedente ex Deo entrava in illes, e illes se altiava in pede e grande timor cadeva supra qui les videva. ¹² E illes audiva un grande voce ab le celo que diceva: Ascende ibi. E illes ascendeva al celo in le nube, e lor inimicos les videva. ¹³ E in celle hora habeva un grande seismo, e le decime parte del citate cadeva, e septe mille personas esseva occidite in le seismo; e le restante esseva espaventate e dava gloria al Deo del celo.

¹⁴ Le secundo guai ha passate; e ecce, le tertie guai venira tosto.

¹⁵ E le septime angelo sonava le trompetta, e se audiva grande voces in celo, que diceva: Le regno del mundo ha devenite de nostre Senior e de su Christo; e ille regnara in le seculos del seculos.

¹⁶ E le vinti-quatro ancianos qui stava sedite al presentia de Deo in lor thronos se prostrava super lor facies e adorava Deo, dicente: ¹⁷ Nos te regratia, oh Senior Deo omnipotente que es e que esseva, perque tu reprendeva in mano tu grande poter, e le regno. ¹⁸ Le nationes se habeva incholerisate, ma tu cholera ha arrivate, e nunc es le tempore pro judicar le mortos, pro dar le premio a tu servos, le prophetas, e al sanctos e a illes qui time tu nomine, parves e grandes, e de destruer qui destrue le terra.

¹⁹ E le templo de Deo que sta in celo se aperiva, e se videva in su templo le arca de su pacto, e habeva fulmines e voces e tonitros e un seismo e un multe grandine.

CAPITULO 12

Postea appareva un grande signo in celo: un femina revestite del sol con le luna sub le pedes, e sur le capite un corona de dece-duo stellas. ² Illa esseva gravide, e plorava per le dolores tormentose del parto.

³ E appareva un altere signo in celo; e ecce un grande dracon rubie que habeva septe testas e dece cornos e sur le testas septe diademas. ⁴ E su cauda trainava le tertie parte del stellas del celo e los lanceava supra le terra. E le dracon se arrestava ante le femina qui stava pro parturir, pro devorar le su filio, post que illa le haberea parturite. ⁵ E illa parturiva un filio masculo, qui debe reger tote le nationes con virga de ferro; e le filio del femina esseva rapite juxta Deo e su throno. ⁶ E le femina fugiva in le deserto, ubi illa ha un loco preparate per Deo, a fin que illa sia nutrite per mille duo centos sexanta dies.

⁷ E habeva un battalia in celo: Michael e su angelos combatteva contra le dracon, e le dracon e su angelos combatteva, ⁸ ma illes non vinceva, e lor loco non esseva plus trovate in celo. ⁹ E le grande dracon, le serpente antique, que es appellate Diabolo e Satan, le seductor de tote le mundo, esseva jectate in basso; ille esseva jectate supra le terra, e con ille esseva jectate su angelos.

¹⁰ E io audiva un grande voce in celo que diceva: Nunc ha venite le salvation e le potentia e le regno de nostre Deo, e le potestate de su Christo, perque il ha essite jectate a basso le accusator del nostre fratres, qui les accusava ante nostre Deo, die e nocte. ¹¹ Ma illes le ha vincite a causa del sanguine del Agno e a causa del parola de lor testimonio; e illes non ha amate lor vita, in vice illes lo ha exponite al morte. ¹² Ergo, allegra vos, oh celos, e vos que habita in illos. Guai a vos, oh terra, oh mar! Perque le diabolo ha descendite a vos con grande furor, sapente de non haber plus que un breve tempore.

¹³ E post que le dracon esseva lanceate supra le terra, ille persequeva le femina qui habeva parturite le filio masculo. ¹⁴ Sed al femina esseva date duo alas de un grande aquila a fin que illa volava in le deserto, in su loco, ubi illa es nutrite per un tempore, e tempores e le medietate de un tempore, lontan del presentia del serpente. ¹⁵ E le serpente jectava ex su bucca del aqua como un fluvio detra le femina, pro facer la portar via per le currente. ¹⁶ Sed le terra succurreva le femina; e le terra aperiva su bucca e inglutiva le fluvio que le dracon habeva jectate foras de su bucca. ¹⁷ E le dracon se incholerisava contra le femina e vadeva a facer guerra contra le resto de su progenie, qui conserva le commandamentos de Deo e retene le testimonio de Jesus.

CAPITULO 13

E io stava sur le ripa del mar. E io videva ascender ex le mar un bestia que habeva dece cornos e septe testas, e sur le cornos dece diademas, e sur le testas nomines de blasphemias.

² E le bestia que io videva esseva simile a un leopardo, e su pedes esseva como los de un urso, e su bucca como le bucca de leon; e le dracon le dava su ipse poter e su ipse throno e grande potestate. ³ E io videva in un de su testas un vulnere mortal; e su plaga mortal esseva sanate; e tote le terra admirava e sequeva le bestia; ⁴ e illes adorava le dracon perque ille habeva date le poter al bestia; e illes adorava le bestia dicente: Qui es simile al bestia? e qui pote pugnar contra ille? ⁵ E esseva date al [dracon] un bucca que proclamava parolas arrogante e blaspheme e le esseva date potestate de ager per quaranta-duo menses. ⁶ E ille aperiva su bucca in blasphemias contra Deo, pro blasphemar su nomine e su tabernaculo e illes qui habita in celo. ⁷ E le esseva date poter pro facer guerra contra le sanctos e de vincer les; e le esseva date potestate supra omne tribo e populo e lingua e nation. ⁸ E le adorara tote le habitantes del terra cuje nomines non es scripte in le libro del vita del Agno qui esseva immolate, desde le principio del mundo.

⁹ Qui ha aures, que audi. ¹⁰ Si uno porta in captivitate ille vadera etiam in captivitate; si uno occide con le spada, ille etiam essera occidite con le spada. Hic sta le patientia e le fide del sanctos.

¹¹ Postea io videva un altere bestia, que ascendeva del terra, e habeva duo cornos como los de un agno, ma ille parlava como un dracon.

¹² E ille exerceva tote le potestate del prime bestia, e al presentia sue faceva in modo que le terra e su habitantes adorava le prime bestia cuje plaga mortal habeva essite curate. ¹³ E ille operava grande signales, etiam faceva descender foco ab le celo super le terra in presentia del homines. ¹⁴ E ille seduceva le habitantes del terra con le signales que le esseva date de facer in presentia del bestia, dicente al habitantes del terra de crear un imagine del bestia qui habeva essite vulnerate per le spada e viveva. ¹⁵ E le esseva concedite de dar spirito al imagine del bestia, a fin que le imagine del bestia parlava e faceva occider tote illes qui non adorava le imagine del bestia. ¹⁶ E ille faceva in modo que a totos, parves e grandes, riccos e povres, liberes e servos, recipeva un marca sur le mano dextre o sur le fronte; ¹⁷ e nemo poteva comprar o vender si non habeva le marca, le nomine del bestia o le numero de su nomine.

¹⁸ Hic sta le sapientia. Qui ha intellecto que computa le numero del bestia, pois que illo es le numero de un homine; e le numero es sex centos sexanta-sex.

CAPITULO 14

Postea io reguardava, e ecce le Agno que stava in pede supra le monte Sion, e con ille cento quaranta-quatro mille qui habeva su nomine e le nomine de su Patre scribite sur lor frontes. ² E io audiva un voce ab le celo como le ruito de multe aquas e como le rumor de un grande tonitro; e le voce que io audiva esseva como le sono de citheristas qui sona lor citheras. ³ E illes cantava un cantico nove ante al throno e ante al quatro creaturas vivente e al ancianos; e nemo poteva apprender le cantico excepte le cento quaranta-quatro mille, le quales esseva comprate ab le terra. ⁴ Es illes qui non se ha contaminate con feminas, pois que illes es virgine. E illes seque le Agno ubicunque Ille vade. Illes esseva comprate de inter le homines como primitias pro Deo e le Agno. ⁵ E in lor bucca non esseva trovate mendacio: illes es irreprehensibile.

⁶ Postea io videva un altere angelo que volava in medio al celo, habente le evangelo eternal pro annunciar lo al habitantes del terra, e a omne nation e tribo e lingua e populo; ⁷ e ille diceva con grande voce: Time Deo e da gloria a Ille, pois que le hora de su judicio ha venite; e adora Ille qui ha facite le celo e le terra e le mar e le fontes del aquas.

⁸ E un altere angelo le sequeva dicente: Ha cadite, ha cadite le grande Babylonia, que ha facite biber a tote le nationes del vino del ira de su fornication.

⁹ E un tertie angelo, le sequeva, dicente con grande voce: Si alicuno adora le bestia e su imagine e recipe le marca sur le fronte o sur le mano, ¹⁰ ille bibera etiam del vino del ira de Deo del calice de su ira, pur e sin mixtura: e ille essera tormentate con foco e sulfure in le presentia del sancte angelos e del Agno. ¹¹ E le fumo de lor tormento ascende in le seculos del seculos; e non ha requiem ni de die ni de nocte pro illes qui adora le bestia e su imagine e quicunque recipe le marca de su nomine.

¹² Hic sta le patientia del sanctos qui observa le commandamentos de Deo e le fide in Jesus.

¹³ E io audiva un voce ab le celo que diceva: Scribe: Beate le mortos que desde nunc in avante mori in le Senior. Sic, dice le Spirito, perque illes se reposa de lor fatigas, pois que lor operas les seque.

¹⁴ E io reguardava e ecce un nube blanc; e supra le nube sedite uno simile al Filio del Homine, qui habeva sur le capite un corona de auro, e in mano un falce acute. ¹⁵ E un altere angelo exiva ex le templo, a critar con grande voce a ille qui sedeva supra le nube: Prende tu falce, e falca; pois que le hora de falcar ha arrivate, perque le messe del terra es jam matur. ¹⁶ E ille qui sedeva super le nube lanceava su falce sur le terra e le terra esseva falcate.

¹⁷ E un altere angelo exiva ex le templo que sta in celo, habente anque ille un falce acute. ¹⁸ E un altere angelo, qui habeva poter super le foco, exiva ex le altar, e critava con grande voce a ille qui habeva le falce acute, dicente: Prende tu falce acute, e vindemia le racemos del vinia del terra, perque su uvas es matur. ¹⁹ E le angelo lanceava su falce sur le terra e vindemiava le vinia del terra e jectava le uvas in le grande pressa del vino del ira de Deo. ²⁰ E le pressa del vino esseva calcate foras del citate, e ex le pressa del vino exiva sanguine que arrivava usque al frenos del cavallos, per un extension de mille sex centos stadios.

CAPITULO 15

Postea io videva in celo un altere signo grande e meraviliose: septe angelos qui habeva septe plagas, le ultimes; pois que con illos consummate es le ira de Deo.

² E io videva como un mar de vitro e de foco e illes qui habeva obtenite le victoria super le bestia e super su imagine e super le numero de su nomine, le quales stava in pede supra le mar de vitro habente le citheras de Deo. ³ E illes cantava le cantico de Moses, servitor de Deo, e le cantico del Agno, dicente: Grande e meraviliose es tu operas, oh Senior Deo omnipotente; juste e verace es tu vias, oh Rege del nationes. ⁴ Qui non timera, oh Senior, e qui non glorificara tu nomine? Pois que tu sol es sancte; e tote le nationes venira e adorara in tu presentia, pois que tu judicios es manifestate.

⁵ E post iste cosas io reguardava, e le templo del tabernaculo del testimonio esseva aperite in celo; ⁶ e le septe angelos qui portava le septe plagas exiva ex le templo, vestite de lino pur e candide, e con le pectore cingite de cincturas de auro. ⁷ E un del quatro creaturas vivente dava al septe angelos septe cuppas de auro plen del ira de Deo, le qual vive in le seculos del seculos. ⁸ E le templo esseva plenate de fumo a causa del gloria de Deo e de su potentia; e nemo poteva entrar in le templo usque non esseva consummate le septe plagas del septe angelos.

CAPITULO 16

E io audiva un grande voce ex le templo que diceva al septe angelos: Vade e versa supra le terra le septe cuppas del ira de Deo.

² E le prime angelo vadeva e versava su cuppa supra le terra; e un vulnere maligne e dolorose colpava le homines qui habeva le marca del bestia e que adorava su imagine.

³ Postea le secunde angelo versava su cuppa in le mar; e illo deveniva como le sanguine de un morto; e omne esser vivente que se trovava in le mar moriva.

⁴ Postea le tertie angelo versava su cuppa in le fluvio e in le fontes del aquas; e le aquas deveniva sanguine. ⁵ E io audiva le angelo del aquas qui diceva: Tu es juste, tu qui es e qui esseva, tu, le Sancto, per haber assi judicate. ⁶ Illes ha versate le sanguine del sanctos e del prophetas, e tu les dava a biber sanguine; illes lo merita! ⁷ E io audiva un voce del altar que diceva: Si, oh Senior Deo omnipotente, tu judicios es verace e juste.

⁸ Postea le quarte angelo versava su cuppa supra le sol; e al sol esseva date de comburer le homines con foco. ⁹ E le homines esseva comburite con grande calor; e illes blasphemava le nomine de Deo que ha le potestate super iste plagas, e illes non se repentiva pro dar le gloria.

¹⁰ Postea le quinte angelo versava su cuppa supra le throno del bestia; e su regno deveniva tenebrose, e le homines se mordeva le lingua per le dolor, ¹¹ e illes blasphemava le Deo del celo a causa de lor dolores e de lor vulneres; e illes non se repentiva de lor operas.

¹² Postea le sexte angelo versava su cuppa supra le grande fluvio Euphrate, e su aqua se siccava a fin que le via del reges qui veni ex le oriente esseva preparate. ¹³ E io videva exir ex le bucca del dracon e ex le bucca del bestia e ex le bucca del false propheta tres spiritos immunde, simile a ranas; ¹⁴ illos es spiritos de demonios que face signos e illos vade al reges del terra pro congregar les pro le battalia del grande die del Deo Omnipotente. ¹⁵ (Io veni como un fur; beate qui velia e conserva su vestes pro non camminar nude a fin que non se vide su vergonias). ¹⁶ E illos les congregava in un loco appellate in hebreo Harmagedon. ¹⁷ Postea le septime angelo versava su cuppa in le aere; e un grande voce exiva ex le templo, del throno, dicente: es facto. ¹⁸ E habeva fulmines e voces e tonitros; e habeva un grande seismo, talmente grande, que desde quando le homines es supra le terra, non se habeva vidite un de tal magnitude.

¹⁹ E le grande citate esseva dividite in tres partes, e cadeva le citates del nationes; e Deo se recordava de Babylonia le grande pro dar a illo le calice del vino del furor de su ira. ²⁰ E tote le insulas fugiva e le montes non se trovava plus. ²¹ E cadeva ab le celo supra le homines un grande grandine del peso de circa un talento; e le homines blasphemava Deo a causa del plaga de grandine; perque le plaga esseva multo grande.

CAPITULO 17

E un del septe angelos qui habeva le septe cuppas veniva, e me parlava dicente: Veni; io te monstrara le condemnation del grande meretrice, qui sta sedite supra multe aquas ² e con la qual ha fornicate le reges del terra; e le habitantes del terra ha essite inebriate con le vino de su prostitution.

³ E ille, in Spirito, me transportava in un deserto; e io videva un femina sedite supra un bestia de color scarlatin, plen de nomines blaspheme e habente septe testas e dece cornos. ⁴ E le femina esseva vestite de color purpuree e scarlatin, adornate de auro, de petras preciose e de perlas; illa habeva in mano un calice de auro, plen de abominationes e del immunditia de su prostitution, ⁵ e sur le fronte habeva scripte un nomine: Mysterio, Babylonia le grande, le matre del meretrices e del abominationes del terra. ⁶ E io videva le femina ebrie del sanguine del sanctos e del sanguine del martyres de Jesus. E post haber la vidite io me meraviliava con grande admiration.

⁷ E le angelo me diceva: Perque te meravilia? Io te revelara le mysterio del femina e del bestia que la porta, la qual ha le septe testas e le dece cornos.

⁸ Le bestia que tu videva, esseva, sed non es plus, e debe ascender ex le abysso e vader in perdition. E illes qui habita supra le terra cuje nomines non ha essite scripte in le libro del vita, desde le fundation del mundo, se meraviliara al vider que le bestia esseva, e non es plus, e venira de nove. ⁹ Hic sta le senso de qui ha sapientia. Le septe testas es septe montes supra le quales le femina es sedite ¹⁰ e illos es etiam septe reges, cinque ha jam cadite, un es ancora, e le altere non ha ancora venite; e quando illes habera venite, illes durara poco. ¹¹ E le bestia que esseva, e non es, ille es etiam le octave rege, e ille proveni ex le septe, e ille vadera in perdition. ¹² E le dece cornos que tu videva es dece reges, qui non ha ancora recipite le regno; sed illes recipera potestate, como reges, conjunctemente con le bestia, per un hora. ¹³ Istes ha un mesme intento e illes dara lor potentia e autoritate al bestia. ¹⁴ Istes pugnara contra le Agno, e le Agno les vincera, perque ille es le Senior del seniores e Rege del reges; e illes qui con ille sta es vocate, electos e fideles. ¹⁵ Postea ille me diceva: Le aquas que tu videva e supra le quales es sedite le meretrice, son populos e multitudes e nationes e linguas. ¹⁶ E le dece cornos que tu videva e le bestia odiara le meretrice e le lassara desolate e nude, e illes manducara su carnes e illes la cremara con foco. ¹⁷ Pois que Deo ha mittite in lor corde de exercer Su designo e de haber un mesme intento e de dar lor regno al bestia a fin que le parolas de Deo sia consummate. ¹⁸ E le femina qui tu videva es le grande citate que impera super le reges del terra.

CAPITULO 18

E post iste cosas io videva un altere angelo qui descendeva ab le celo, le qual habeva grande poter; e le terra esseva illuminate con su gloria. ² E ille critava con voce potente, dicente: Ha cadite, ha cadite Babylonia le grande, e illa deveniva habitation demonios e custodia pro tote le spiritos immunde e refugio pro le aves immunde e abominabile. ³ Pois que tote le nationes ha bibite del vino del ira de su fornication, e le reges del terra ha fornicate con illa, e le mercantes del terra se inricchiva con le abundantia de su luxuria.

⁴ Post io audiva un altere voce ab le celo que diceva: Exi ex illa, oh populo mie, pro non esser participe de su peccatos e pro non reciper su plagas; ⁵ pois que su peccatos se ha accumulate usque al celo e Deo se ha recordate de su iniquitate. ⁶ restitue a illa lo que illa vos ha date, e da a illa le duple secundo su operas; in le calice in le qual illa vos dava de biber, da etiam a illa le duple. ⁷ Quanto illa se ha glorificate in delicias, assi vos da a illa tormento e lucto. Pois que illa dice in su corde: Io es sedite como regina e io non es vidua e io non videra unquam lucto, ⁸ ergo in un mesme die venira a illa plagas, mortalitate e lucto e fame, e illa essera comburite per foco; pois que potente es le Senior Deo qui la judica.

⁹ E le reges del terra que fornicava e se deliciava con illa plorara e lugera pro illa quando illes videra le fumo de su incendio; ¹⁰ e stante lontan per timor de su tormento illes dicera: Ai! ai! Babylonia, le grande citate, le potente citate! Tu judicio ha venite in un hora! ¹¹ E le mercantes del terra plorara e illes lugera pro illa, perque nemo compra plus lor mercantia: ¹² mercantias de auro, de argento, de petras preciose, de perlas, de lino fin, de purpura, de seta, de scarlatin; e omne sorta de ligno odorose, e omne sorta de vasos de ebore e omne sorta de vasos de ligno preciosissime e de bronzo, de ferro e de marmore, ¹³ e cannella e aromas, e perfumos, e unguentos, e incenso, e vino, e oleo, e flor de farina, e grano, e boves, e oves, e cavallos, e carros, e corpores e animas del homines. ¹⁴ E le fructos que tu anima desiderava se retirava lontan de te; e tote le cosas delicate e sumptuose se perdeva pro te e illos non retornara plus. ¹⁵ Le mercantes de iste cosas que per illa se habeva inricchite stara lontan per timor de su tormento, e illes plorara e lugera, dicente: ¹⁶ Ai! ai! Le grande citate que esseva vestite de lino fin e de purpura e de scarlatin, e adornate de auro e de petras preciose e de perlas! Un assi grande ricchessa esseva devastate in un hora. ¹⁷ E tote le pilotas e tote le navigatores e le marineros e illes qui traffica super le mar restara lontan; ¹⁸ e al vider le fumo del incendio illes exclamara dicente: Qual citate esseva como iste magne citate? ¹⁹ E illes se jectara pulvere super lor capite e illes critara, plorara e lugera, dicente: Ai! ai! Le grande citate in le qual tote illes qui habeva naves in mar se habeva inricchite con su magnificentia! In un hora illa esseva desolate.

²⁰ Exulta super illa, oh celo, e vos sanctos, e apostolos e prophetas pois que Deo, vindicava vostre causa in illa.

²¹ Postea un potente angelo sublevava un grande petra como un grande petra de molino, e lo lanceava in le mar dicente: Con le mesme impeto precipitara Babylonia, le grande citate, e non essera plus trovate. ²² E in te non se audira plus le sono de citheristas ni de musicos ni de flautistas ni trompetteros; ni essera plus trovate in te alicun artifice de qualcunque arte, ni se audira plus in te rumor de molino. ²³ E non resplendera plus in te lumine de lampada, e non se audira plus in te voce de sposo e de sposa; perque tu mercantes esseva le principes del terra, perque tote le nationes habeva essite seducite per tu sortilegios, ²⁴ e in illa esseva trovate le sanguine del prophetas e del sanctos e de tote illes qui esseva occidite sur le terra.

CAPITULO 19

Post iste cosas io audiva como un grande voce de un immense multitude in celo, qui diceva: Alleluia! Le salvation e le gloria e le potentia appertine a nostre Deo; ² perque verace e juste es su judicios; pois que Ille ha judicate le grande meretrice qui corrumpeva le terra con su prostitution e ha vindicate le sanguine de su servos, ex le mano de illa. ³ E illes diceva ancora: Alleluia! Su fumo ascende per le seculos del seculos.

⁴ E le vinti-quatro ancianos e le quatro creaturas vivente se prostrava pro adorar Deo sedite super le throno, dicente: Amen! Alleluia!

⁵ E un voce exiva ex le throno dicente: Lauda nostre Deo, vos tote su servos, vos qui le time, parves e grandes.

⁶ Postea io audiva como le voce de un grande multitude e como le sono de multe aquas e como le rumor de forte tonitros, que diceva: Alleluia! pois que le Senior Deo nostre, le Omnipotente, regna. ⁷ Vamos gauder e exultar e dar le gloria, pois que ha venite le hora del nuptias del Agno, e su sposa se ha preparate; ⁸ e le esseva concedite de vestir se de lino fin, candide e pur: pois que le lino fin es le operas juste del sanctos.

⁹ E le angelo me diceva: Scribe: Beate illes qui es invitate al cena del nuptias del Agno. E ille me diceva: Iste son ver parolas de Deo. ¹⁰ E io me prostrava a su pedes pro adorar le. E ille me diceva: Vide de non facer lo; io es un tu conservo e de tu fratres qui ha le testimonio de Jesus; adora Deo! Perque le testimonio de Jesus es le spirito de prophetia.

¹¹ Post io videva le celo aperite, e ecce un cavallo blanc; e qui lo cavalcava se appella Fidel e Verace; e ille judica e pugna con justitia. ¹² E su oculos esseva como un flamma de foco, e super su capite ille habeva multe diademas; e ille portava scribite un nomine que nemo cognosce excepte ille. ¹³ Ille esseva vestite con un veste tingite de sanguine, e su nomine es: Verbo de Deo. ¹⁴ E le exercitos que sta in celo le sequeva supra cavallos blanc, e illes esseva vestite de lino fin candide e pur. ¹⁵ E ex le bucca le exiva un spada acute pro percuter con illo le nationes; e ille los regera con un virga de ferro, e calcara le pressa del vino del ardente ira del Omnipotente Deo. ¹⁶ E sur le veste e sur le coxa ille ha scripte iste nomine: REGE DEL REGES, SENIOR DEL SENIORES.

¹⁷ Post io videva un angelo que stava in le sole, e ille critava con grande voce, dicente a tote le aves que vola in medio al celo: Veni, congrega vos pro le magne cena de Deo ¹⁸ pro manducar carnes de reges e carnes de capitanos e carnes de potentes e carnes de cavallos e de cavalleros, e carnes de omne sorta de homines, liberes e sclavos, parves e grandes.

¹⁹ E io videva le bestia e le reges del terra e lor exercitos congregate pro facer guerra a ille qui cavalcava le cavallo e a su exercito.

²⁰ E le bestia esseva capturate, e con illo esseva capturate le falso propheta qui habeva facite miraculos coram illo, con los qual ille habeva seducite illes qui habeva recipite le marca del bestia e qui adorava su imagine. Ambes esseva jectate vive in le stagno ardente de foco e de sulfure. ²¹ E le restante esseva occidite con le spada que exiva ex le bucca de ille qui cavalcava le cavallo; e tote le aves se satiava con lor carnes.

CAPITULO 20

Postea io videva un angelo qui descendeva ab le celo qui habeva le clave del abysso e un grande catena in mano. ² E ille capturava le dracon, le serpente antique, que es Satan, le diabolo e le ligava per mille annos, ³ e ille le jectava in le abysso que claudeva e lo sigillava pro non seducer plus le nationes usque esseva consummate le mille annos; e postea, [Satan] debera esser liberate per un breve tempore.

⁴ Postea io videva thronos; e a qui ibi se sedeva esseva date le poter de judicar. E io videva le animas de illes qui habeva essite decapitate per le testimonio de Jesus e per le parola de Deo, e etiam illes qui non habeva adorate le bestia ni su imagine, qui non habeva recipite le marca sur lor fronte e sur lor mano; e illes resurgeva, e regnava con Christo per mille annos. ⁵ Le remanente del mortos non resurgeva usque esseva consummate le mille annos. Iste es le prime resurrection. ⁶ Beate e sancte illes qui participa al prime resurrection. Super illes non ha potestate le secunde morte sed illes essera sacerdotes de Deo e de Christo e illes regnara con Ille per mille annos.

⁷ E quando le mille annos habera passate, Satan essera liberate de su prision ⁸ e ille exira pro seducer le gentes qui sta supra le quatro angulos del terra, Gog e Magog, pro congregar les pro le battalia: e lor numero es como le arena del mar.

⁹ E illes ascendeva sur le latitude del terra e illes circumfereva le campo del sanctos e le citate amate; sed ab le celo descendeva foco que les devorava. ¹⁰ E le diabolo qui les habeva seducite esseva jectate in le stagno de foco e de sulfure, ubi sta etiam le bestia e le false propheta; e illes essera tormentate die e nocte, in le seculos del seculos.

¹¹ Postea io videva un grande throno candide e sedeva supra Uno, de cuje presentia fugiva terra e celo; e non esseva plus trovate placia pro illos. ¹² E io videva le mortos, grandes e parves, qui stava ante le throno; e le libros esseva aperite; e etiam esseva aperite un altere libro, que es le libro del vita; e le mortos esseva judicate per le cosas scribite in le libros, secundo lor operas. ¹³ E le mar rendeva le mortos qui esseva in illo; e le morte e le inferno rendeva lor mortos, e illes esseva judicate, cata un secundo lor operas. ¹⁴ E le morte e le inferno esseva jectate in le stagno de foco. Iste es le secunde morte, le stagno de foco. ¹⁵ E qui non se trovava scribite in le libro del vita, esseva jectate in le stagno de foco.

CAPITULO 21

Postea io videva un nove celo e un nove terra, perque le prime celo e le prime terra habeva passate, e le mar non existeva plus. ² E io videva le sancte citate, le Nove Jerusalem, descender ab le celo del presentia de Deo, prompte como un sposa adornate pro su sposo. ³ E io audiva un grande voce ex le throno, que diceva: Ecce le tabernaculo de Deo con le homines; e Ille habitara con illes, e illes essera su populo, e Deo ipse stara con illes e essera lor Deo; ⁴ e Ille essugara omne lacrima de lor oculos e le morte non existera plus; ni habera plus lucto, ni critos, ni dolor, pois que le cosas de antea ha passate.

⁵ E Ille qui sede super le throno diceva: Ecce, io face omne cosa nove, e ille addeva: Scribe, perque iste parolas es fidel e verace. ⁶ E ille me diceva: Es facite. Io es le Alpha e le Omega, le principio e le fin. A qui ha sete io dara gratuitemente del fonte del aqua del vita. ⁷ Qui vince hereditara iste cosas; e io essera su Deo, e ille essera mi filio; ⁸ sed quanto al coardes, al incredules, al abominabiles, al homicidas, al fornicatores, al magos, al idolatras e a tote le mendacios, lor parte essera in le stagno ardente de foco e de sulfure, que es le secunde morte.

⁹ E veniva un del septe angelos qui habeva le septe cuppas plen del septe ultimes plagas; e ille parlava con me, dicente: Veni e io te monstrara le sposa, le uxor del Agno.

¹⁰ E ille me transportava in spirito supra un grande e alte montania, e me monstrava le sancte citate, Jerusalem, que descendeva ab le celo del presentia de Deo, habente le gloria de Deo. ¹¹ Le luminar esseva simile a un petra preciosissime, como un petra de jaspe crystallin. ¹² Illo habeva un muro grande e alte; habeva dece-duo portas, e al portas dece-duo angelos, e sur le portas il habeva scripte nomines, que es los del dece-duo tribos del filios de Israel. ¹³ A oriente habeva tres portas; a septentrion tres portas; a sud tres portas, e a occidente tres portas. ¹⁴ E le muro del citate habeva dece-duo fundamentos, e su illos stava le dece-duo nomines del dece-duo apostolos del Agno.

¹⁵ E ille qui parlava con me habeva como metro, un canna de auro, pro mensurar le citate, su portas e su muro. ¹⁶ E le citate esseva quadrangular, e su longitude esseva equal al amplitude; ille mensurava le citate con le canna, e illo esseva de dece-duo mille stadios; su longitude, su amplitude e su altitude esseva equal. ¹⁷ Ille mensurava etiam le muro, que esseva de cento quaranta-quatro cubitos, secundo le mensura de un homine, e etiam de angelo.

¹⁸ Le muro esseva construite de jaspe e le citate esseva de auro pur, simile a vitro pur. ¹⁹ Le fundamentos del muro del citate esseva adornate con omne typo de petras preciose. Le prime fundamento esseva de jaspe; le secunde de sapphiro; le tertie de carcedonio; le quarte de esmeraldo; ²⁰ le quinte de sardonyce; le sexte de sardio; le septime de chrysolitho; le octave de beryllo; le nono de topazo; le decime de chrysopraso; le decimo-prime de hyacintho; le decimo-secunde de amethysto. ²¹ E le dece-duo portas esseva dece-duo perlas, e cata porta esseva facite de un perla; e le placia del citate esseva de auro pur simile a vitro transparente.

²² E io non videva in illo alicun templo, perque le Senior Deo, le Omnipotente, e le Agno es su templo. ²³ E le citate non ha necessitate que le sol o le luna resplende in illo, perque lo illumina le gloria de Deo, e le Agno es su luminar. ²⁴ E le nationes camminara a su luce; e le reges del terra portara a illo lor gloria. ²⁵ E su portas non essera jammais claudite de die e le nocte non existera ibi; ²⁶ e a illo on portara le gloria e le honor del nationes. ²⁷ E non entrara in illo nil de immunde ni qui committe abomination o falsitate, sed solmente qui es scripte in le libro del vita del Agno.

CAPITULO 22

Postea ille me monstrava le fluvio del aqua del vita, limpide como crystallo, que procedeva ex le throno de Deo e del Agno. ² In medio al placia del citate e de ambe ripas del fluvio stava le arbore del vita, que produce dece-duo typos de fructos, un in omne mense; e le folios del arbore es pro sanar le nationes. ³ E non habera plus alicun malediction; e in illo essera le throno de Deo e del Agno; ⁴ Su servos Le servira e illes videra Su facie e illes habera in fronte Su nomine. ⁵ E non habera plus nocte; e illes non habera necessitate de luce de lampada, ni de luce de sol, perque les illuminara le Senior Deo, e illes regnara in le seculos del seculos.

⁶ E ille me diceva: Iste parolas es fidel e ver; e le Senior, le Deo del spiritos del prophetas, ha inviate su angelo pro monstrar a su servos le cosas que debe advenir in breve. ⁷ Ecce, io veni presto. Beate qui conserva le parolas del prophetia de iste libro.

⁸ E io, Johannes, es ille qui audiva e videva iste cosas. E post que io los habeva audite e vidite, io me prostrava al pedes del angelo qui me habeva monstrate iste cosas pro adorar le. ⁹ Sed ille me diceva: Non lo facer; io es tu conservo e de tu fratres, le prophetas, e de illes qui observa le parolas de iste libro. Adora Deo.

¹⁰ E ille me diceva: Non sigillar le parolas del prophetia de iste libro, perque le tempore es vicino. ¹¹ Qui es injuste sia injuste ancora; qui es contaminate sia contaminate ancora; e qui es juste que practica ancora le justitia e qui es sancte que se sanctifica ancora. ¹² Ecce, io veni presto, e mi premio es con me pro dar a cata un secundo su operas. ¹³ Io es le Alpha e le Omega, le prime e le ultime, le principio e le fin. ¹⁴ Beate illes qui lava lor vestes pro haber derecto al arbore del vita e pro entrar per le portas in le citate! ¹⁵ Foras le canes, le magos, le impudicos, le homicidas, le idolatras e quicunque ama e practica le mendacio. ¹⁶ Io Jesus ha inviate mi angelo pro attestar vos iste cosas in le ecclesias. Io es le radice e le progenie de David, le lucente stella matutin.

¹⁷ E le Spirito e le sposa dice: Veni. E qui audi que dice: Veni. E qui ha sete que veni; qui vole, pote prender in dono del aqua del vita.

¹⁸ Io testifica a omnes qui audi le parolas del prophetia de iste libro: Si alicuno adde alco, Deo le addera le plagas describite in iste libro; ¹⁹ e si alicuno remove alco del parolas del libro de iste prophetia, Deo le levara su parte del arbore del vita e del citate sancte, como scribite in iste libro.

²⁰ Ille qui attesta iste cosas, dice: Sic; veni presto! Amen! Veni, Senior Jesus!

²¹ Que le gratia del Senior Jesus sia con tote vos.Ђ