Biblia/Vetule Testamento/Ecclesiaste/Ecclesiaste 1

Le Ecclesiaste

Titolo e thema

¹Le parolas del Ecclesiaste^[1], filio de David e rege in Jerusalem.

²“Futilitate e ancora futilitate^[2]!” dice le Ecclesiaste, “Completemente futile! Toto es futile!”.

Le futilitate illustrate del natura

³Quid lucro poterea unquam obtener le homine de tote le effortios^[3] que ille dispende sub le celo? ⁴Le preterir e le advenir del generationes non cessa, ma le terra remane le mesme in eterno. ⁵Le sol surge e le sol se pone, illo anhela arrivar al loco de ubi illo tornara sortir. ⁶Le vento vade verso le meridie e gira a nord; illo tornea in rondo, e sur su circulo illo retorna. ⁷Omne rivos flue a in le mares, ma le mar nunquam se imple, e al loco unde le rivos flue, illos semper retorna. ⁸Comprender iste cosas es multo frustranee^[4], le oculo jammais se contenta de lo que vide ni le aure de lo que audi. ⁹Quod existe nunc es lo que essera, e quod esseva facite es lo que se facera; sub le celo^[5] il ha nihil que vermente pote consderar se nove. ¹⁰Esque il ha qualcosa re le qual on poterea dicer: “Ecce, hoc es nove!”? Illo jam esseva facite longe tempore antea, in le seculos precedente. ¹¹Nemo se rememora le evenimentos preterite, ni necuno se rememorera le evenimentos que occurrera postea; illos non essera rememorate dal futur generationes.

Futilitate del complimentos secular

¹²Io, Ecclesiaste, ha essite rege super Israel in Jerusalem. ¹³Io me proponeva^[6] de querer e investigar con le adjuta del sapientia tote lo que eveni sub le celo. De illo io concludeva: Deo dava al homines un carga penose que les tene occupate! ¹⁴Io reflecteva super toto lo que le homines compli sub le celo e io concludeva: Toto lo que illes compliva es futile - como chassar le vento - un pena inutile. ¹⁵Quod es curve non pote esser rectificate e quod manca non pote esser numerate.

Futilitate del sapientia secular

¹⁶Io diceva a me ipse^[7]: “Io deveniva multo plus sage que tote mi predecessores que regnava in Jerusalem. Io acquireva multe sapientia e cognoscentia. ¹⁷Assi io decideva^[8] de discerner qual es le beneficio del sapientia e del cognoscentia in respecto a comportamentos e ideas insensate; tamen io concludeva que mesmo iste interprisa es como cercar de chassar le vento - un pena inutile. ¹⁸Proque con grande sapientia veni grande frustration; quicunque augmenta su cognoscentia aumenta solmente su pena.

Notas

1. Le significato de קֹהֶלֶת (qohelet) es aliquanto enigmatic. Le verbo קָהַל (qahal) significa “assemblar, advocar” e illo deriva del substantivo קָהָל (qahal, “assemblea). Assi קֹהֶלֶת poterea significar: (1) convocator del assemblea; (2) leader, presidente, maestro o predicator del assemblea, o (3) membro del assemblea. Alterubi in le libro, קֹהֶלֶת es empleate in connection con su position de rege in Jerusalem (Ecclesiaste 1:12), su proclamationes in re le vita (Ecclesiastes 1:2; 7:27; 12:8), e su doctrina de sapientia, scriptos de dictos sage (Ecclesiastes 12:9-10). Ergo, קֹהֶלֶת probabilemente significa “le capite del assemblea” o “presidente del assemblea”. Le literatura rabbinic tracta קֹהֶלֶת como le supernomine traditional pro Salomon, illo es “Qoheleth” in connection al substantivo קָהָל. Per exemplo, iste explication se trova in le literatura rabbinic (Qoheleth Rabbah 1:1): “Quia su nomine esseva Qoheleth [קֹהֶלֶת]? Proque su parolas esseva proclamate in le riuniones public [קָהַל], como il es scribite (1 Reges 8:1)”. Le LXX lo rendeva ἐκκλησιαστής (ekklēsiastēs, “membro del assemblea”, proque il esseva costume connecter le greco ἐκκλησία (ekklēsia, “assemblea”) al hebraic קָהָל. Le nomine del libro in Interlingua: “Ecclesiaste,” es simplemente un translitteration del termino grec del LXX.
2. O “Vanitate e ancora vanitate!”. In Hebraico “futilitate del futilitate”. Le phrase: “absolutemente futile (הֲבֵל הֲבָלִים, havel havalim) es un construction de genitivo superlative. Quando un genitivo plural segue un substantivo constructe singular del mesme radice, illo indica le exemplo le plus eminente del persona o cosa que es describite. Ex.  קֹדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים (qodesh haqqodashim, “sancto del sanctos”), i.e., “le loco sanctissime, le plus sancte” (Exodo 26:33); שִׁיר הַשִּׁירִים (shir hashirim, “cantico del canticos”), i.es, “le cantico le plus excellente” (Cantico); אֱלֹהֵי הָאֱלֹהִים וַאֲדֹנֵי הַאֱדֹנִים (ʾelohe haʾelohim vaʾadone haʾedonim, “le Deo del deos e le senior del seniores”), illo es, “le Deo supreme e le supreme Senior” (Deuteronomio 10:17).
3. O “labor”, “travalio”.
4. Un altere version lo paraphrasa assi: “Le parolas es simple routine e non vale le pena de parlar”.
5. Hebr. “sub le sol”
6. On pote adder: “in mi corde”, o “con tote le anima”.
7. O “Io diceva in mi corde”.
8. O “io dava mi corde” (o mente),