Biblia/Vetule Testamento/Isaia/Isaia 35
Isaia
edit35
editLe transformation del nation e de su populo
edit1Que le deserto e le terra aride sia felice! Que le steppa[1] exulta e floresce como un lilio! 2Que illo riccamente germina; que illo jubila e crita de gaudio! A illo es date le grandeur del Libano, le splendor del Carmel e de Sharon. Illos videra le grandeur del Senior, le splendor de nostre Deo.
3Reinfortia le manos que deveniva laxe; rende firme le genus tremente. 4Dice al pusillanimes: “Sia forte! Non ha timor!”. Ecce, vostre Deo veni pro vengiar vos; con su divin retribution ille veni pro liberar vos. 5Tunc se aperira le oculos del cecos; aures surde audira. 6Tunc le stropiato saltara sicut un cervo; le lingua mute critara de gaudio; quia aqua erumpera in le deserto, e torrentes in le terra aride. 7Le terreno sic devenira un stagno; le terreno torrefacite fontanas de aqua. Ubi un vice le chacales viveva e se extendeva, crescera herba, cannas e papyro. 8Il habera ibi un semita e un via - illo essera appellate le Via del Sanctitate. Per illo non transitara personas polluite; illo es reservate a personas moralmente integre; personas insensate non vagara per illo.
9Nulle leon essera ibi, nulle animales feroce ascendera per illo - ibi illos non se trovara. Ambulara per ille via solmente illes que esseva liberate del servitude, 10illes qui le Senior redimeva retornara per ille via. Illes entrara a in Sion con critos de gaudio. Les coronara un gaudio incessante; felicitate e gaudio les submergera; dolo e suffrentia disparera.
Notas
edit- ↑ Il ha hic in hebraico tre synonimos pro “deserto”.