Biblia/Vetule Testamento/Isaia/Isaia 64
Isaia
edit64
edit1(63:19b) Oh, si tu solmente divelleva le celos e descendeva! Mesmo le montes tremerea in tu presentia! 2Sicut le foco igni le ligno e face bullir le aqua, tu advenimento facerea turbar le gentes e tu adversario cognoscerea qui tu es[1]! 3Quando in le passato tu operava miraculos impressionante que nos non expectava, tu descendeva e mesmo le montes incipeva tremer in tu presentia! 4Desde le tempores antique, nemo audiva o percipeva, e nulle oculo videva un deo como tu, qui opera pro les qui le expecta. 5Tu subveni a les qui se allegra in facer lo que es juste[2], qui observa tu commandamentos. Ecce, tu irasceva quia nos los violava continuemente. Como ergo poterea gente como nos esser salvate? 6Nos omnes es simile a gente immunde e nostre si-dicite actos de justitia a tu oculos es simile a pannellos polluite de sanguine menstrual. Nos omnes marcesce sicut folios; propter nostre peccatos nos es como folios sufflate via del vento. 7Nemo invoca tu nomine o face un effortio pro approximar se a te. Quia tu nos ha rejectate[3] e derelinquite al consequentias de nostre iniquitates. 8E nunc, Senior, tu es nostre patre, nos es le argilla e tu es nostre ollero, nos omnes es le productos de tu manos. 9Senior! Non esser nimis irascite contra nos! Non rememora plus nostre iniquitates! Ecce, respice, nos omnes es tu populo!
10Tu sancte citates deveniva un deserto; Sion deveniva un deserto, Jerusalem un ruina desolate. 11Nostre templo sancte, nostre orgolio e gaudio, le loco ubi nostre ancestres te laudava, ha essite comburite per le foco; tote nostre desirate possessiones ha essite destruite. 12Propter tote isto, como pote tu ancora continer te, Senior? Como pote tu ancora tacer e continuar a affliger nos con vehementia?