Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 40
Psalmos
edit40. Io me remitteva completemente al Senior
editLe psalmista conjunge un cantico de rendimento de gratias pro un recente acto de liberation con un fiduciose petition pro un nove intervention de Deo.
1Pro le maestro del choro. Un psalmo de David. Io me remitteva completemente[1] al Senior e ille se verteva verso me e audiva mi crito de adjuta. 2Ille me levava foras del puteo[2] in le qual io cadeva, foras del fango viscose. Ille me poneva con le pedes firmemente sur le rocca e me forniva assi de un solide fundamento.
3Ille me dava un ration pro cantar un nove cantico[3], un hymno de laude a nostre Deo. Que multes vide lo que Deo ha facite, tanto que illes va confider in le Senior e respectar le[4]. 4Beate es le homine que pone su sperantia in le Senior e nulle fiducia in le superbes e in le mentitores de iste mundo.
5Oh Senior, mi Deo, tu accompliva multe meravilias; tu cogitava e faceva pro nos cosas stupefaciente. Nemo es simile a te. Io volerea contar e describer a omnes tu meraviliose actos, ma illos es troppo numerose pro facer lo satis ben. 6Reciper sacrificios e offertas non es tu interesse primari: isto tu me lo acclarava ben. Tu non require plus holocaustos e offertas pro le peccatos.
7Alora io diceva: “Ecce, io veni! In le volumine de tu libro il es scribite de me. 8Io vole accomplir tu voluntate; tu leges es scribite in mi corde”. 9Io contava ante le assemblea de tu populo in re tu justitia. Io non sparniava mi parolas. Oh Deo, tu sape que isto es ver. 10Io non reteneva celate in mi corde le bon nova de tu justitia. Io diceva a omnes in le grande assemblea in re tu amor fidel e tu potentia de salvation.
11Oh Senior, tu non retene ab me tu compassion. Que tu amor loyal e fidelitate me protege continuemente! 12Quia innumerabile periculos me circumfere; illos es troppo numerose ut enumerar los! Mi peccatos se accumula tanto alte que io non pote vider un via pro exir de illos. Illos es plus numerose que le capillos de mi capite e io me perdeva de corage! 13Per favor, oh Senior, que te complace de liberar me! Oh Senior, hasta te a adjutar me! 14Que tote illes qui essaya de destruer me sia humiliate e avergoniate. Que tote illes que se allegra de mi afflictiones se reverte e dispare con disgratia. 15Que illes sia horrificate de vergonia, quia illes diceva: “Aha! Aha! Nunc nos le va caper!”. 16Ma omne illes qui te quere exulta e se allegra, e semper va exclamar: “Le Senior es eminente!”.
17Io es opprimite e necessitose. Que le Senior presta attention a me. Tu es mi adjuta e mi liberator. Oh Deo, non tarda tu intervention!