Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 50

Psalmos

50. El, Deo, le Senior, ha parlate

Iste Psalmo prende le forma de un processo in le qual Deo accusa su populo in modo formal de haber infringite le pacto que les liga a Ille (como in Isaia 1:2-20). Le Senior emphatisa que ille considera prioritari le obedientia e le culto genuin, non vacue ceremonias.

¹Psalmo de Asaph. El, Deo, le Senior^[1] ha parlate e ha advocate tote le humanitate^[2] a convenir ab le occidente e ab le oriente^[3]. ²Ex le Monte Sion, le perfection del beltate, Deo resplende in tote su fulgor. ³Nostre Deo veni e non remanera in silentio. Le igne devora toto ante ille, e un grande tempesta ragia circa ille. ⁴Ille advoca le celos de supra e le terra de subtus a testificar le judicio de su populo. ⁵Congrega circa me, mi populo fidel^[4], illes qui contraheva con me un pacto in offerente sacrificios”. ⁶Deinde que le celos proclama su justitia, quia Deo ipse essera le judice. [Interludio]

⁷Ille dice: “Audi, oh populo mie. Il es io qui parla! Audi, io accusa vos. Io es Deo, vostre Deo! ⁸Io non condemna vos propter vostre sacrificios, o propter vostre holocaustos que vos continuemente me offere. ⁹Ma io non necessa le vitellos de vostre stabulos o le capros de vostre greges. ¹Quia omne bestias del foresta es mie, e io es le proprietario de milles de bestial sur le montes. ¹¹Io cognosce omne aves del celo e tote le animales que se move per le agros es mie. ¹²Si io habeva fame, io non te lo dicerea, quia tote le mundo es mie e tote lo que illo contine. ¹³Esque io mangia le carne de tauros? Esque io bibe le sanguine de capros? ¹⁴Que tu gratitude sia tu sacrificio a Deo; compli tu votos sacre al Altissimo. ¹⁵Tunc invoca me quando tu es tribulate e io te liberara e tu me honorara”. ¹⁶eo, tamen, dice al peccatores: “Quare tu recita mi preceptos affectante obedir a lo que mi pacto require? ¹⁷e facto tu odia mi disciplina e rejectava mi parolas^[5]. ¹⁸Quando tu vide fures, tu les approba, e tu passa tu tempore con adulteros. ¹⁹Tu bucca es plen de malitia e tu lingua es plen de mentitas. ²⁰Tu sede hic e ibi e calumnia tu fratre - le filio de tu proprie matre. ²¹Durante que tu faceva isto, io remaneva in silentio e tu pensava que io es simile a te. Nunc, tamen, io te reprochara e facera un lista de tote mi accusationes contra te. ²²onsidera isto attentemente, vos qui rejecta Deo. Alteremente io facera vos a pecias e nemo potera liberar vos de mi manos. ²³Quicunque face un offerta de gratitude me honora. A quicunque obedi a mi commandamentos, io ostendera mi poter de liberation.

Notas

1. Le Deo de Israel es identificate hic con tres nomines: El (אֵל [ʾel], o “Deo”), Elohim (אֱלֹהִים [ʾelohim], o “Deo”), and Yahweh (יְהוָה [yhvah] or “the Lord”). Il ha hic un obvie allusion a Josua 22:22, le sol altere passage ubi iste tres nomines pare in succession. In ille passage, le rubenitas, le gaditas e le medie tribo de Manasseh declara: “El, Deo, le Senior! Ille cognosce le veritate! Israel alsi debe cognoscer lo! Si nos ha rebellate a Deo o nos ha disobedite al Senior, non sparnia nos hodie!”. In ille contexto, le altere tribos habeva accusate le tribo trans-jordaniam de infringer le pacto con le Senior, e adorava idolos. Le tribos trans-jordanian se appellava a “El, Deo, le Senior” qua lor teste que illes esseva innocente del accusation portate contra illes. Ironicamente hic in le Psalmo 50, “El, Deo, le Senior” accusa su populo de violation del pacto, e les admonesta que Ille non les sparniara si illes persiste in lor rebellion.
2. O “le terra”.
3. O “ab le poner del sol e ab le surger del Sol”.
4. O “mi sanctos”.
5. Litt. “tu jectava mi parolas retro tu spatulas”.