Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 62

Psalmos

62. Quietemente mi anima attende Deo

Le psalmista exprime su firme fiducia in le justitia de Deo e in su habilitate de proteger su populo.

¹Pro le magistro del choro. secundo Jeduthun: un psalmo de David. Quietemente mi anima attende Deo, quia solmente ab ille veni mi liberation^[1]. ²Solmente ille es mi protector e mi liberator. Ille es mi refugio: io non me lassara perturbar. ³Quanto longemente ancora vos menaciara un homine como io? Vos omnes es assassinos, tanto periculose quanto un pariete inclinate preste a collaber o quanto un palissada instabile. ⁴Illes passa tote lor tempore in planar^[2] quomodo facer me cader ab mi position elevate. Illes ama deciper. Illes pronuncia benedictiones con lor ores solmente, ma in lor cordes illes maledice. [Interludio]

⁵Quietemente mi anima attende Deo, quia solmente ille me da sperantia^[3]. ⁶Solmente ille es mi protector e liberator. Ille es mi refugio: nihil me dara causa de trepidation. ⁷Mi liberation e honor proveni solmente de Deo; Deo es mi forte protector e mi refugio. ⁸Oh vos, congregation del populo, semper confide in ille! Effunde coram ille vostre cordes, quia Deo es nostre refugio [Interludio] !

⁹Le humanos, filios de Adam, es tanto van quanto sufflos de vento; on non pote confider se in illes. Quando illes es pesate in le balancia, tote illes insimul es plus legier que aere. ¹⁰Non confide in quid vos pote consequer per le violentia^[4]; non pone vostre sperantia in le rapina. Si vostre prosperitate augmenta, que vostre cordes non se attacca a illo. ¹¹Deo ha parlate un vice clarmente; duo vices ille diceva lo que io audiva: le potestate pertine a Deo. ¹²Le misericordia alsi te pertine, quia tu rende a omnes juxta lor obras.

Notas

1. O “salvation”, “victoria”.
2. O “cogitar”.
3. O “patientia”.
4. O “oppression”.