Biblia/Vetule Testamento/Samuel/2 Samuel 16
2 Samuel edit
16 edit
David recipe donos de Ziba edit
1Quando David transiva un poco plus in ultra del vertice del monte, Ziba, le serviente de Mephiboshet, esseva ibi pro ir a su incontro. Ille habeva con se un copula de asinos sellate e cargate con duo centos panes e cento tortas al uva sic, cento corbes de fructos estive, e un urceo de vino. 2Le rege le demandava: “Que significa tote isto[1]?”. Ziba replicava: “Le asinos es pro le familia del rege a que illes pote cavalcar los, le panes e le fructos estive es le alimentos pro su attendentes, e le vino es le bibita pro illes que devenira exhaurite in le deserto”. 3Le rege le peteva: “Ubi es le granfilio[2] de tu patron?”. Ziba replicava al rege: “Ille remaneva in Jerusalem, proque ille diceva: ‘Hodie le Israelitas[3] me restituera le regno de mi granpatre[4]’”. 4Le rege diceva a Ziba: “Tote lo que esseva de Mephiboshet nunc pertine a te”. Ziba exclamava: “Io me prosterna ante a te, rege e senior mie. Que io semper pote gauder de tu favor!”.
Shimei maledice David e su homines edit
5Deinde le rege David veniva usque a Bahurim. Ibi sortiva un homine del familia extendite de Saul que se appellava Shimei, filio de Gera. Ille se approchava a David critante maledictiones contra ille. 6Durante que le populo e le soldatos que esseva a su dextera e a su levorso procedeva, ille projectava lapides contra le rege David e contra tote su servientes. 7Ita, maledicente le rege, Shimei diceva: “Via de hic! Dispare! Homine sanguinari! Homine sin valor[5]! 8Le Senior te castigava pro tote le sanguine del familia de Saul que tu ha effundite. Tu voleva substituer te a illes, e nunc ille ha ponite tu regno in le manos de tu filio Absalom. Tu ha cadite in disgratia, proque tu es un homine sanguinari!”.
9Alora Abishai, filio de Zeruiah diceva al rege: “Proque iste can morte deberea maledir mi senior e rege? Lassa que io vade a taliar su capite!”. 10Ma le rege le respondeva: “Qui peteva vostre opinion[6], filios de Zeruiah? Si ille maledice, il es proque le Senior le diceva: ‘Maledice David!’. Qui poterea alora dicer le: ‘Proque tu lo faceva?’”. 11Pois David diceva a Abishai e a tute su servientes: “Mi proprie filio, le carne de mi carne, cerca de occider me. Le mesmo nunc vole facer iste Beniaminita! Lassa que ille lo face, proque il es le Senior que le ha parlate”. 12Forsan le Senior remarcara mi affliction e hodie ille me concede le ben in vice de su malediction”.
13Ita David se mitteva de novo in cammino, ma Shimei continuava camminar longe le latere del monte vis-à-vis de ille, critante maledictiones e jectante lapides e terra contra ille. {{verse|chapter=16|verse=14}Le rege e tote le gente que esseva con ille arrivava exhauste a lor destination, ubi David se refrescava.
Le consilio de Ahithophel edit
15Ora, quando Absalom e tote le populo, le homines de Israel, arrivava a in Jerusalem, Ahitophel esseva con ille. 16Quando le amico de David, Hushai le Arkita veniva ad Absalom. Hushai le diceva: “Vivat le rege! Vivat le rege!”.
17Absalom diceva a Hushai: “Es isto le loyalitate que tu demonstra a tu amico? Proque non partiva tu con tu amico?”. 18Hushai replicaca a Absalom: “No, io essera loyal a ille que le Senior, iste gente, e tote le homines de Israel, ha seligite. 19in ultra, qui deberea io servir? Non deberea io servir su filio? Justo como io serviva tu patre, io servira te”.
20ois Absalom diceva a Ahithophel: “Da nos tu consilio. Que deberea nos facer?”. 21Ahitophel replicava a Absalom: “Va e jace con le concubinas de tu patre que ille lassava a occupar se del palatio[7]. Alora tote Israel audira que tu te rendeva repulsive a tu patre e tu partisanos essera motivate a sustener te”. 22Igitur illes motava un tenta pro Absalom sur le solario e ibi Absalom se poneva a jacer con le concubinas de su patre a le vista de tote Israel.
23In ille dies, le consilio de Ahitophel esseva considerate tanto valorose quanto un revelation prophetic. Sia David que Absalom teneva in alte consideration le consilios de Ahithophel.