Božemje horam
nadpis | Božemje horam |
---|---|
awtor | Jakub Bart-Ćišinski |
lěto | |
žórło | http://texty.citanka.cz/ |
licenca | public domain |
nota | stary prawopis |
A domoj ptačata do juha
So ze črjódami hotuja;
Mhły běłe jako smjertna tuha
Přez doł a horu žołmuja...
Wam božemje, wy dobre hory,
Wy hwězdow ćichich towaŕški!
Mje domoj ćahnu nowe dwory,
Wam postrow wołam drohaŕski.
A tola wutroba so rudźi
A mikawčk sylzu koleba;
Waš duch mi w duši dźiwjosć skludźi,
Ból z myslow w skałach pohrjeba.
Hdyž parle bjerješće a smužki
Sej w zerjow barbnym horjenju
A słónco witašće kaž družki
Na ličkach w róžow młódnjenju.
Mi njebjo do wutroby padźe
Kaž z bajki zbóžna sonina,
A duša sebi njebě k radźe,
Hdyž rajska běše zwonina.
Hdyž pychu mjetaše do rowa
A jusk při słónca khowanju,
A zrudne stoješće bjez słowa
We zerjow ćichim płakanju,
Mi twarješe sej ćichu khěžku
Do myslow pokoj podaća,
A na lico mi z prěnjej hwěžku
So sylza kuli wodaća -
Hdźež Serb sej twari běłe dwory,
Tam z dźaknej pěsnja spěwać chcu,
Kak přemohłe sće, módre hory,
Mi w duši dźiwjosć, ból a ćmu.
Hdyž z ptačatami nětko ćahnu
Do ródnej' Serbow do zemje,
Za kłobuk hišće jónkróć sahnu:
Wam, hory módre, božemje!