Bollètta allegra

Bollètta allegra  (1894) 
by Rosa Massara de Capitani

E incoeu coss'emm de fà?
– Se borla, la mia tosa...
– Giamò te set a foj?
– Gh'hoo pù la crôs d'on ghell!
– Ma in cà sh'è pù nagotta,
Gh'hoo sotta la sgajosa,
E gh'è pù nanca on bruso,
Gh'è pù nanca on morsell!

– Se sgonfia!... – O giust, poss minga!
Me dan pù nient a crètta...
Hin tengiuu tucc i liber,
Gh'è pù nagott de fà.
– Se vend... – Ma te canzonet?
Gh'emm pù ona stacchetta...
Semm chì che par che i lader
M'abbien spazzaa la cà!

– Vardet intorna... cerca...
– La gh'è la providenza...
– Ah sì? che brava tosa!
Voreva ben de mi!
Coss te trovaa? che stella!
Quaicoss anmò in cardenza?
– T'ee indovinaa, stavolta,
Quaicoss gh'è anmò tel chì.

Chissà de quanto temp,
Dent in d'on boggettin,
Gh'era mezz dida d'oli
De ricin de quel fin.

E le ridend: Te vedet,
Se te fet no el sciatton,
L'è assee per tutt'e duu,
Nun podem fall scusà.
Sta quiett, la famm la passa...
L'è propi de quel bon...
E per incœu, pazienza...
Doman... se pensarà!...