Cânticu di iarnâ
Prumuveara cându s-yinâ
S-esu tu munti s-bagu alaţu,
Dimineaţa tu-apiritâ
Filomela tra s-ńi-u-acaţu;
Filomela cu birbil’ilu,
Dol’i pul’i azburâtori,
Ţe mi-au faptâ cu-a loru cânticu
Tra si-ńi plâng ahâti ori.
Mailu dulţi cându s-yinâ
S-ńerg si-ńi bagu ʼnâ batâ-n plaiu,
Si-acaţu vruta pitrunicl’i
Tra si-l’i ḑâcu unu singuru graiu:
Va si-l’i ḑâcu si-şi facâ cuibulu
Tu grâdinâ,-n trandafl’ei,
Di tu somnu s-mi dişteaptâ
Cu muşata boaţi-a l’ei.
Ńeaḑâ-veara cându s-yinâ
Tu pâduri si-ńi mi ducu,
Si-ascult ńerla suschiroasâ
Ş-fanfaronlu-aţelu di cucu;
Si-ńi si parâ câ s-turnarâ
Ańil’i dulţi, ficiureşti
Şi si agârşesc trâ totna
Xinitia ş-Bucureşti.
Toamna cernâ cându s-yinâ
Ningâ-amari tra si-ńi ńerg,
S-cadâ lăcrińili ca-aroaua
Ş-cu şimia si-ńi li-aşterg,
Când va s-vedu cumu fugu cârăyili
Ca purunghi-n dipârtări,
Fliturândalui tu vimtu
Pânḑâ albi-n albi ḑări.