Ceniya Tucari
Cêk ben cêk nîben, Yow tucar ben. Pemi ûn rûeşen, destek ûn rûeşen.
Tucar rûejêk şin yow dewe. Dewijî eşnawen tucar ûmo, tucarî ser o yen pêser. Aya yow cinîyeke kênê ye bîya pîla temûm la çewî nêberda, keye di menda. Cinîyeke pê qestikîna vendena kênê xui û kênê xui wesifnena ke wa tucar wesifûn kêna bihesîyo kênek bero.
Cinîyek vendena kênê xui û vûna “Weqaresê, lîtercenê! Te rakete, te rûnişte! Te li kû yî? Çima naye malê?” Yanî vûna “Ti rûej yew weqa rêsena yew lîter cenena! Ti tê nişena rûe û kûwena ra! Ti ha kûmca? Ti qey keye nêna?”
Tucar xwura ho gûeştarî ken. Xwu rê vûn “Xilamalê kênayê! Willay kûm tui ber, werd û werd! Ez xwura bêkar a. Ez inê holîyer yewna nêvînen!”
Tucar şin kênek wazen. Kênek dûnî ci, tê zewejîyen. Kênek ben ken keye û ûn hesab ken dê eg hîrê aşmî şîyor tîcaret û meyero keye, cinîye yi eşkena çend weqey peme birêso. Şino ehendêk pemi erîneno ûn ken zere û şino tîcaret.
Wû şin tîcaret cinîyek îz kuwena wurzena, xemê aye nîyo. Ûhû rûejêk kuwen vîrê aye, gerika pemi birêsten, bikerdên destek! Hîn tay mendo mêrdê aye zî bîyor. Ma vaj, davîst rûej mendo bîyor. Cinîyek hîn wa pê gûrê xui ecele biqedîno ûna malîyez şûna piro tay kena ser yow kiftî xui tay kena ser kiftî xui wê bîn. Û in heta pemi fînena pa pim, ow heta fînena pa pim-pim.
Het yow ra serî kiftûn xui ra malîyez lêsena, heto bîn ra pemi rêsena. Yow qijî cindûn qirikî yi ginê de, qirik rîm besta. Qij wexto gi cinîyek ow tewir vînen huyen zûar ginen ci, rîîm qirik ber ben, qirrik nîyena a. Dadîyê qijî yena ûnîyena ci, eg qijî ye bîyo weş. Cind vûna “Heywax! Lajê m! Kûmî ina holî tui îr kerda, çi murad yi bib, ez ûn ca!” Qij vûn “Willay filûn cinî îhna kerd ez huyawa, bîya weş.”
Cind şina ver cinîyek, cinîyek ra bena eşkera û vûna “Ez yow cind a. Tui lajê mi îr îhna yow holî kerda. Ti mi ra çi biwazî ez dûna tui!” Cinîyek vûna “Ez çîk îz nêwazen. Mi îr ini pemê mi destek kik bes o!” Cind pemê ye bena û destek ûna kena herind.
Tucar tîcarêt xui ken gêren a yen keye, eh, eg cinîyê yi raşt a zî pîyorê pemî kerdo destek. Tucar zaf beno şa, hîn aw ig cinîyek xui ser paştîya nênûn, hend cinîyek îr beno hol... Û xwu rê vûn “Xilamalê cinîyê! Ina gi esta, ina wa!”
Tersî cinîyek gurate vûna “La ina hew mi pê cinda xui xelisna, hewna ez xui îr se ken!” Yow rûej hend vînena yow guelal ha mîyon mîyonewî ra şina. Cinîyek cad bena guelale ro kena xui verarde û qêrrena û qêrrena. Çimî ye ben sey bizwatî. Tucar vûn “Heywax! Cinîyek! Ti qê a guelal kerda xui verarde û qêrrena!” Cinîyek vûna “Mêrik! Ina guelal nîya. Ina gi esta, pîrikê min a. Pemi rişt, rişt îhna xui îr bîya gûelal.” Tucar vûn “Lîya cinîyek! Ini seni beno!” Cinîyek vûna “La! Eg ma îhna di-hîrê serrî pê dima pemi birês ma îhna benê guelale!” Tucar vûn “Cinîyek! Ti eyr ra tepîya destê xui pemi wa nêdûna! La mi dîyo tui senî pemi kerd destek!”
Tucar vejîyen tever, cinîyek bena guelale ro erzen tever û xui îr pemi riştişi ra xelesîyena.