Ciantia dal möt vedl
Ciantia dal möt vedl.
N iade ch'i jea bel su por n tru,
te n iade odêi na flu dlungia tru,
y tantes ch'al n ea de vigne corú,
y dötes s'ojea pro me cuntra tru.
La mia m'an odea ciamó tan de bi,
mo ara dijea tö lascete mo dí,
mo che te t'an vai y no mo gní plü,
spo iu bradlará bën dër dessogü.
N ater de apëna loé
i edli chi ái bën tan da bradlé
i ponsâ ci dlai che chël sará sté,
ci oste ch'i feji sën mëssi resté.
Spo mëti mefo man da fá le möt vedl,
frat sunse tan, spo stái mefo a sorëdl,
spo él mefo da düc cösc p... de vedl,
se chëi mefo fora bel bindicé n piedl.
Spo stái mefo da doman sonté sö na taia
bel zonza gosté y mo cunci la braia
y da mo laldé él gonot önn co saia
odëise mo sën le monn ensciö paia.
Jonn canch'i ea ince iu
desco tö alegro ch'i ea fajêi ince iu
ensciö, mo tan de vari ne feji mo plü,
sën canch'i vá sën ciapi sogü.
Spo sunse mefo da düc sbaufé sciöche n lu,
sce i ess albü n chitl sce fossel sté miú,
ensciö feji mefo tan ch'i mo perdi la onú,
odëise mo tan ch'ara engiana la flu!