Co Luther by gronił tym zaněmcowarjam
Co Lutherowy duch tom ludoj groni,
kenž, gjardy nět na znamje narodnosći,
se zwignuł napśeśiwo cuzej złosći
a tom, což raz won dobył, derje broni?
Tom ludoj pak, kenž pesto se njekłoni
posłuchat tym, kenž ako cuze gosći
se deje cuś dla wjele njepšawdosći,
a dermo płakaś lětosa, ak łoni?
“Gab same pšawu skobodu wy měli,
wy drugim skobodu by wostajili.
Pšec z mocowanim!” – Tak by Luther suźił.
A w pšawdosći, ten lud, ten njejo taki,
až won by něco cynił tak wopaki:
Ten słodnikarski rod, ten jog jo zbłuźił.
- Author: Juro Surowin (public domain)
- Source: http://edition-elf.de/forum/showthread.php?tid=5148