Cogodla w Wochozu žednogo torma njamaju
| nadpis | Cogodla w Wochozu žednogo torma njamaju |
|---|---|
| awtor | Hajndrich Głowan |
| lěto | 1863 |
| žrědło | Łužičan, No 9/1863 b. 132-133 |
| licenca | public domain |
| nota | nowy pšawopis |
Po starych powjesćach běšo Wochoz prjedna wjas, kotraž w cełej wokołnosći pśi cerkwi torm mějašo, wót kótregož se zwónowe zuki daloko do wokołnych jsow a gólow rozlěgachu, a wěrjece kśesćijany k Bóžej słužbje wółachu. To mucašo carta wušej měry wjelgi. Togodla pśijźe wón, aby torm skóńcował. Wón stupi na górku k północy pśi jsy lažecej. Tam weze wón wjelicki kamjeń, a wuwolowašo se, aby do torma chyśił. Kamjeń pak se jomu wusunu slědk lěśecy, a padnu w góli do jadnogo doła, na kótrymž su hyšći źins depki wot cartowych palcow wuśišćane k wiźenju. — Cart weze drugi kamjeń, zapśimje jen twarźej, wuwolowa se, a chyśi jen z cełej mócu. Kamjeń pak lěśešo wušej torma dalej do póla; tam lažy hyšći źins, a ma teje rownosći znamjenja cartoweje ruki. — Cart weze tśeśi kamjeń, pśimje a chyśi jen wěsćej, trjefi torm tak jědernje, až se gned do kopicki sypnu. Kamjeń pak padnu pśi tormje do tympališća, pódmuri se w parje, źož hyšći źins lažaś dej. — Wot togo casa how njejo w Wochozu žeden torm, ale nizka wjažka pśi cerkwi, w kótrejž zwóny wise.
| nadpis | Cogodla w Wochozu žednogo torma njamaju |
|---|---|
| awtor | Hajndrich Głowan |
| lěto | 1863 |
| žrědło | |
| licenca | public domain |
| nota | stary pšawopis |
Po starych powjesćach běšo Wochoz prjedna wjas, kotraž w cełej wokołnosći při cerkwi torm mějašo, wót kótregož se zwónowe zuki daloko do wokołnych wsow a gólow rozlegachu, a wěrjece křesćany k Bóžej słužbje wółachu. To mucašo carta wušej měry wjelgi. Togodla přijźe wón, aby torm skóńcował. Wón stupi na górku k północy při wsy lažecej. Tam weze wón wjelicki kamjeń, a wuwolowašo se, aby do torma chyśił. Kamjeń pak se jomu wusunu slědk lěśecy, a padnu w góli do jadnogo doła, na kótrymž su hyšći źins depki wot cartowych palcow wuśišćane k wiźenju. — Cart weze drugi kamjeń, zapřimje jen twarźej, wuwolowa se, a chyśi jen z cełej mócu. Kamjeń pak lěśešo wušej torma dalej do póla; tam lažy hyšći źins, a ma teje rownosći znamjenja cartoweje ruki. — Cart weze třeśi kamjeń, přimje a chyśi jen wěsćej, trjefi torm tak jědernje, až se gned do kopicki sypnu. Kamjeń pak padnu při tormje do tympališća, pódmuri se w parje, źož hyšći źins lažaś dej. — Wot togo casa how njejo w Wochozu žeden torm, ale nizka wjažka při cerkwi, w kótrejž zwóny wise.