Coraje mësson avëi

by Jan Batista Alton

da Proverbi, tradizioni e anneddoti delle valli ladine orientali

Coraje mësson avëi.

Hansel Cazöla y Casper da Ciaminades y ciamó valgügn ladins fô jüs a sant Antone de Padoa. Sán bel, sc'ai ne n'é 'ci jüs a Venezia. Ai stô ma cun la bocia daverta a odëi tan de morvëies. Les contrades d'ega impede flaster de sas, bestiam degun, ater co cioures da doman sön plaza de san Merch, ch'é la plü bela dl monn; les signures gnô cun oles de ram y arjënt a les muje. Madër n pü' intrigá fossi pa stá a se dé da intëne, mo le Cazöla y berba Capl savô pa bëgn co fá ëi. N de fôl sön plaza de san Merch te gran signurs, ch'i ciarâ mefo. Berba Capl dij: "Orëis' mëte pënch, ch'i m'infidi a rajoné cun chël gran signur iló?" "Sce, metun pënch." Berba Capl tol jö le ciapel y i vá pro plëgn de bona cherianza y damana: "Ne n'ëis' nia odü Capl da Ciaminades incër chisc parëis?" "Che cosa volete." damana le signur. Y berba Capl alza la usc y dij dadalt, che düc aldî: "Ne n'ëis' nia odü Capl da Ciaminades incër chisc parëis?" Le signur, nia dessené, mo plëgn de manira i respogn: "Caro, non vi capisco; se volete mangiare, andate là, se volete bevere, là, quì avete la limosina", y ti scinca n zechin. "Ëis'odü sëgn, sc'i m'infidi o no? Coraje mësson avëi cun de tai."