Cuibul a prințesălei


Cuibul a prințesălei

Lumina : Revistă Populară a Românilor din Imperiul Otoman, 5, nr. 05, mai 1907, pp. 132.


Muşată domniţă
Cu numa Mărie,
Ce semnu-cu tine,
Țe-adari tru-Arumanie?
Tru cuǐbu analtu
De fazǐ legănat[1]
Un somnu te fur
Tr’un loc descântat.
Bucegǐli, auşǐli,
Şi Prahova ca neao
Şi puǐli di-t frănză
Şi-ațea-dulțe steao
Mistirghiurǐle toate
A ţăǐa ţî spun...
Ah, pulǐu s’earam s’căntu
Cu-alanţî de-adun!

Sinaia 21 Iuli. 1901.

  1. Sinaia stă veara familia regală a Romaniilei. Stri Castelul Peleş-aşi s’cliamă palatul de la Sinaia a păreclei regale — în sus tru munte, tru pădure se află adărat stri fazi, fapţî ca sturi i direțe ună căsuţă muşată maş de lemnu, după vrerea şi planlu a prințesălei Maria, soţia prinţului moştenitor. Ațel adărmintu poarta numa de Cuibul Princesei.