Di qatirî kewtbî ra raye şîyêne, Kês (çês), barê yewe, Perê mamurê serê sole, yê aya bîne. Bi nê barê holî, na ya peyêne, xo goynêne, qet nêwaştêne ke biqedîyo raye. Linga verî berz dardêne we, Zingilê vilî dêne cinitene, Wexto ke raye (rayîr) birîye, Jevegû çim verda ro pera, Girewt, bî barê naye ra, Mende remayene, Vindarne pêgirewte, Kardî û şimserî varnay piro, Xirayîş, ax û waxê xo şî dar û kemerî ro, Vat ke: “Xelata mi kî na ya? Qatira bîne rê remayene; Mi rê kî waroginayene, merdene,” “Waye,” vat ke qatira peyêne, “Her dayîm çîyode rind nîyo karo berc û hol kerdene: Eke ti sey mi yew arevançî rê bigureyêne, Ti hende neweş nêkewtêne.”