Dat grote Höög- und Häwel-Book/Jümmers foort so

So lang' myn Doortjen my man noch leevt,
   Bün ick vergnöhgt un tofräden.
Nicks kann dar geschehn, wat my bedröhvt,
So lang' myn Doortjen my man noch leevt;
Un Allens, wat sünst dat Glück noch klöhvt,
   Will'ck nich naa lungern un nich naa bäden.
So lang' myn Doortjen my man noch leevt,
   Bün ick vergnöhgt un tofräden.