Dred
Lesiör ämonitom de ‚Beirut‛ lü ‚Damascus‛. Su veg, lä pamabim, äkolkömom jibäldani, kel piklotof me rägs e kel älabof logodi fronik. Ädrenof ed äsagof me vögäd dremöl: „Kin odugädon-li obi lü ‚Damascus‛?“ Manül ästopom, älülogom vomi neläbik, e fäkik dub dol ofik, äseidom ofi po om sui jevod. Ed ämonitons moo.
Vego yunan äsäkom: „Kisi dunol-li? E lio panemol-li? o ol! miseraban de kel logs nidons sekü fif!“
„O flen digik!“ jibäldan ägespikof, „binob Päst Blägik.“
Lesiör, dremol[1] dub jek, ävilom jedön ofi de jevod. „Nenfrutö!“ äsagof; „orivob zifi igo nen ol! Reto no labob desinis badik ta ol; klienob igo ad mesedön oli demü ladäl gudik ola. Sagolös! kisi vipol-li?“
„Benö!“ ägesagom, „odugädob oli zü[2] zif ‚Damascus‛, if us odeidol neki.“
„Atos no mögon, ab sagolös! pösodis liomödotik mutob-li deidön?“
„Menis no mödikumis ka mäldegis.“ - „Mäldegis-li?... Baicedobs.“
„Ab lio kanoböv-li pönön oli, if no fölolöv promi olik?“
„Otuvol obi soaro po glüg gretik ed edeidol obi.“
„Baicedö!“
Erivolö zeili täva oka, yunan äkälälom kudadinis okik. Tü del balid pos at in zif: ‚Damascus‛ pösods deglul ädeadons, tü del telid mens kildeg ädeadons e tü del kilid pösods mäldeg ädeadons. Sidiniko, tävan ärönom lü glüg ed ätuvom us jibäldani.
„Ekö! kio fölol promi olik!“
„Dalol riprodön obe nosi!“ ägesagof me vögäd takedik; „edunob te utosi, keli epromob ole: ün del balid edeidob pösodis deglul, ün del telid edeidob menis teldeg, ed ün del kilid edeidob menis teldeglul.“
„Ab retans, o jijäpan!“
„Retans-li? Ons valik ädeadons dub jek!“
NOETS. (Vükifonät)
Se Volapükagased pro Nedänapükans 1958, Nüm: 1, Pads: 3-4.