Dmitriy Kara-Çoban
Dua

Küüyün kenarında yol boyunda bir adam savaşardı, çıkarmaa çukurdan kendi faytonunu.Bu adam Olak Petriydi. Onun faytonu eniydi hem beygiri yalap yalap edardi tuyannıktan Olak Petri doorulmuştu. Plasa kasabasına ki orada kötülük etsin.

Yavan Mihuna da elä alsın onun tarlacıını. Da te kim biler Olak mı kefliymiş da dartmış terbeeyi diil o tarafa osa beygir mi yolda ürkmüş bişeydän ama fayton devrilmiş çukur içinä Olak savaşardı çıkarmaa faytonu direşärdı kızarardı da esaplamazdı ani yolun ötääki tarafında çift içindä sinmiş Yavan Mihunda dua eder;

Ey; Allahçıım, yap ölä ani bu fayton taa aşaa batsın da bu duşman çıkamasın buradan, gitmesin kasabaya da almasın benim topraacım.

Olak çıktı çukurdan, baktı cingilmiş faytona, sora baktı sincıraktä soodıno do suuayıp ennerini dirseklerinädäk, genä girdi çukura.

Boji, Boji Ristoşçuum, kır onun ayaklarını, fala onun kollarını! dua edärdi Mihun.Derinnet Allahım o çukuru taa da pek!

Olak bütün kuvetlän savaşardı çıkarmaa faytonu o nekadar taa çok kesilärdi, okadar taa titsi olardi.Faytonun bir tekerlää artık çukurun kenarındaydı.Boji, o üzsüz adam onun suratı çarıktan kalın! Sän görersin, Boji, ani bän bir parça ekmeeää hasıretim, brakma onu çıksın!

İnnedi Mihun Olak direştirdi taa birkaç kerä kendini da çıkardı faytonunu yol üstünä, Allahım neredäysin sän? Çel onun fikirini, çesir onu geeri! düünärdi.

Mihun Olak koştu beygiri, pindi faytona da gitti taman plasaya dooru. Neçin sän çevirmedin onu geeri? Näbıyım bän şindi?... Neçin delikatça olmeer Allahım? baarardı çift için dä koruntusuz adam.