Endô a ciasa
Endô a ćiasa.
Canch' i sun a ciasa gnü,
döt tan bel al m' á parü:
munts y crëps endô odëi
y sönsom i pic de nëi.
Munts y crëps ái damané,
sce mio agno en vita é.
Dlunch olach' i jea tres,
êl döt plën de flus y pres.
Desch' i ea plën d' amur,
êl i ciöfs tan plëns d' odur.
Vigne flu ái damané
sce mio agno en vita é.
L' ont scassâ plën de flus
jö dai lëns encër chi trus.
Sön chi lëns ciantâ vicí
de corusc tremendo bi.
Ince chi ái damané,
mai resposta n' ái ciafé.
Che co ess m' al dí orü,
ince nia ne l' ess salpü.
Jü spo sunse a ciaré,
sce mio agno en vita é.
Dlungia n bosch te n pre bel vërt
él na ciasa sö tal ërt.
Sön finestra êl zacai:
bëgn mio agno oramai.
Spo ne n' ái plü damané,
sce mio agno en vita é.