Epistola 1 al Corinthios Capitulo 2

2

2.1 Quando io veniva a vos, fratres e sorores, e proclamava le testimonio de Deo, io non lo faceva con ostentation de grande eloquentia o de sapientia. 2.2 Io me proponeva de ignorar inter vos toto lo que non es Jesus Christo e su crucifixion. 2.3 Io me presentava inter vos como un homine debille e multo timorose. 2.4 Io non utilisava in mi discursos e in mi predication parolas persuasive de sapientia human, ma io demonstrava le potentia del Spiriito de Deo 2.5 pro non fundar vostre fide sur le sapientia human, ma sur le potentia de Deo.

Le sapientia de Deo

2.6 Totevia, nos parla de sapientia, ma solmente inter illes que es matur. Illo non es, tamen, le sapientia de iste etate, o del governantes de iste etate, le quales va disparer. 2.7 Nos parla del sapientia de Deo, celate in un mysterio, que Deo reservava desde le eternitate pro nostre gloria. 2.8 Inter le governantes de iste etate nemo lo comprehendeva. Si illes lo comprehendeva, illes non haberea crucifigite le Senior del gloria. 2.9 Sicut il es scribite: “Le cosas que necun oculo videva, ni aure audiva, ni mente imaginava, es justo le cosas que Deo preparava pro illes que le ama”. 2.10 Deo revelava iste cosas a nos per le medio de Su Spirito, proque le Spirito introspice omne cosa, mesmo le profunditates de Deo. 2.11 Esque il ha alicuno che pote comprehender su proprie pensamentos si non su proprie spirito interior? In le mesme maniera, nemo pote cognoscer le pensamentos de Deo si non le Spirito de Deo. 2.12 Ora, nos non recipeva le spirito del mundo, ma le Spirito que veni ab Deo, de sorta que nos pote comprehender le cosas que Deo nos dava gratuitemente. 2.13 E nos parla in re iste cosas, non con parolas inseniate per le sapientia human, ma con illos que le Spirito inseniava nos, combinante pensieros spiritual con parolas spiritual. 2.14 Le incredule, tamen, non recipe le cosas del Spirito de Deo, proque illos le pare insensate. Ille non los pote comprehender proque on los pote discerner solmente de maniera spiritual. 2.15 Ille qui es spiritual, tamen, discerne omne cosas e ille mesme non es comprehendite per alicuno. 2.16 Pois que qui tanto conosce le mente del Senior que poterea devenir su consiliero? Ma nos ha le mente de Christo.