Ewre des u dıdiyê payıza wırene bi
Ewre des u dıdiyê payıza wırene bi. Na roze, jê rozanê binu biyê. Ha wa vêrde ra şiye. Waxtê de ma tayine vatene, naleti şêre ro, des u dıyê payıza vırene. (Tırki: kahrolsun 12 Eylül). Ewre amê ra mı viri, a roze. Kamıji roze? 12 yê payıza vırena, serra hazar u newse u heştaê (12 eylül 1980). A roze, ez hepısxanê Dawıtpasay (İstanbul-Davutpaşa) de binu. Pesewe Saate des u didine ra têpia eve marsê de eşkera, ma hewın ra hêşiyayme pê. Kamıji mars bi, nıka nino ra mı viri, hama ma, a sate ra têpia çıke di, jê filimê, çımanê mı ver ra yeno, vêrona ra, sono. Nusnaena ni meselu xona naşiv nebiye, hama wazon khe, rozê ninu derga derg, heve ve heve biyari ra zon. A roze, belkia roza xıravıne nebiye, hama xırabın amêyvi. Cunta eskeriya Tırki, roze kerdive xıravın. Coka, ez nıka nevanu, naleti şêro ro des u dıyê payıza vırene. Çıke vinonu khe, na roze ki, jê rozanê binana. Wuncia ki, ez wazon khe çiyê, hama çutıri vajine? Naleti şêro ro, Cunta Eskeriya Tırki. Hiya her hal ki nia tenê na rında: Naleti şero ro, cunta eskeriya Tırki ya khe des u diyê payıza vırene de bive. (Lanet olsun Türk Askeri Cuntasına, lanet olsun, 12 eylül de yapılan Türk askeri cuntasına).
Yita de wazon khe, zu mesela bınusni.
Serrê ra nejdi bi, ez hepısxanê Dawıtpasay de zerre de biyu. Hata a sate xeyle çi sarrê ma ra vêrdive ra. Rozê maa mı, wasto khe bêro mı bivino. Dewe ra wusta ra ama Astemolo vêsaê! Tawê jüvini diyaene ame, namê kami khe wanino, qawıse ra vejino verê çêveri. Eskeri yenê, mordemu kenê zu rêze, benê caê juvini diyaene. A roze, namê mı ki vaniya, şime caê jüvini diyaene. Tê lewe de daasê qefeşi bi. Lewê her qefeşi de zu cenderme vınıtene. Werte de cam bi. Maa mı verê cami de vınıtayiye biye. Ez kotu qefes, biyu nejdiye cami u maa xo. Ma qaytê jüvini bime. Ez zaf sa biyune. Maa mı ki, riyê xo huyiyene. Beli bi khe a ki zaf sa bive. Zaf zırçayıs u qirayıs bi. Taê zırçene, taê bervene. Mı vengo berz ra va: “To xêr ama, çıturiya?” Ae ki va ke, “xêr mendime, ez rındu. To çıturiya?” Xona mı cav nêdayve khe, esker hurênda xora xıl bi, eve zırçayıs ra va ke: “Yasak! Türkçe’den başka dil konuşmak, yasaktır! Sen bilmiyor musun?” Mı zanıtene khe, çiyo de henen beno. Yani vajiki ez hazır biyu. Çıke, zafê alvaji lewê ma u pi ra, palas pandıras, kas kerdive ya ki dayve pıro, sarrey sıkıtive, berdive zerre. Coka, ez nezırçu, neherediyu eskeri ra. Mı va khe, tamam, mezırçe. Ez zanenu, zonê ma, Kırmanciki (Zazaki) qeseykerdene yasağo. Tamam, ma ki qeseynekeme. Hama to zanena ma mı koti ra ama? Taax Pulemeriye -Tunceli- ra ama. Dı roji raê ra ama. Maa to çina? To khe hurênda mı de biyene, maa to khe biyamene, hama to khe tey keseymekerdene, to sekerdene? Maa mı sas bive! Ecava sebeno? Mı xo çarna maa xo, eve riyo huyayıs qaytê cı biyu. Ae ki, tey vetivi khe, seveta zonê ma qeseykerdene ser, esker lez keno. Ma eve isaretu, eve çım buriyu işmar kerd, şêrê jüvini bime, vınetime. Dire deqey vêrdive ra. Xora waxtê jüvini diyaene ki, zaf derg nebi. Esker koti ra bi, kami ra bi, nezanon. Hama na hal deyrê ki, wes nêameyve. Nat u dotê xode nia da, qayt kerd khe her kes demê xode ro. Mı ra va: ‘qeseybıkerê, hama kes mehesno! ((konuşun ama kimse duymasın). Ma tenê na sa bime, tenê na qeseykerd, yi dirê deqeê khe mendive, endi yi ki xeleşiyayvi. Thutıke cıniye, ma jüvini ra xatır vast, dest sanıt ra, mı peyserki dire gami eşti, wuncia şiyune qavısa xo. Na roze ki, hini vêrdi va ra. Ez zaf bive sa. Werte ra tam vişt u phonc serri vêrde ra, na roze xona mı virri ra neşiya. Her hal ki hata merdene mı virra ki nesona.
Mı sarrê sıma dezna, waxtê sıma guret. Sıma khe şiyi ser, ez wuncia sa bonu.
Bımanê weşiye de, wendeğê delali!