Godèmm!
| ←Lù, el pò andà.... | Godèmm! (1894) by |
L'ortolaninna→ |
Godèmm o stemm allegher,
Se crèppa tanto prest!
L'è el ciel seren, l'è negher?....
Pensèmegh minga el rest.
Andemm, tosann, fenilla
De dì − ohimè, ohimè!
La gioventù godilla
Intanta che la gh'è,
Dopo on bel dì ven sira,
E allora.... bonna nott!....
Se smorza la candira,
Gh'è pù de fa nagott!
Godèmm la primavera,
L'inverno prest l'è chì;
Sigur, par minga vera,
Eppur, tosann, l'è inscì.
Godèmm intant che brilla
El sô sui cavej d'or;
Se fiocca.... addio! credilla.
Per nun gh'è pù de fior!
Tosann, in su la brocca
Ciccioren i piccitt,
E su la nostra bocca
Fiorissen i basitt.
Quand sarem vecc, pazienza,
Ghe pensaremm pœu sù;
Faremm la penitenza,
Diremm: − ghe torni pù. −
Godèmm e stemm allegher,
Se crèppa tanto prest!
L'è el ciel seren, l'è negher?
Pensèmegh minga al rest!