Gretchen Grosser's Fertälstere in dän GA, 2003

<< Haudsiede
<< Uursichtssiede Gretchen Grosser's Fertälstere in dän GA

- 22.03.2003 - Eedgreeuwen

Dälich toanke derbie ful Ljude an ju froaie Natur, an dän wiede bruune Foan mäd Heede, Bjunt un Wulgäärs. Deerfon is oaber nu nit moor fuul fon uurblieuwen, bloot noch sun poor Steeden, do unner Naturschutz stoalt wuden.

Wät waas dät fröier oaber n’Knookenoarbaid, dät Eedgreeuwen! Dät wiete wildäge dälich bloot noch do Ljude, do säärm in’t Spit steen hääbe tou switten. Min Baabe gruuf aleer in mien Bäidenstied Eed foar uus ap Freers Foan. Iek broachte him dan smoals Fäsper ätter un bleeuw dan bit Fiereeuwend bie min Baabe. Dät waas foar mie sun groote Feroarigaid. Iek moate so jädden inne Foan weese.

Min Baabe waas uk so bliede, wan sien "Maiti" mäd Buutjene un foar aal’n mäd Drinken him ätterkoom. Wie sätten uus dan n’Schoft mädnunner inne Heede deel, nit loange, dan moaste Baabe wier tougoang, un iek spielde un keek do Leeuwerken hooch inne Lucht tou, do so froai soangen. Dan keek iek noch ätter mien littje Boukete-Spaal, bit mie ju Tied daach tou loang wude.

Nu luurde iek in Baabes Reewen-Taaske un fläide ju uut un fräigede unnereens wäch: "Baabe, wät is dät?" Hie roate mie eerst uk altied Oantwoud. "Dät is mien Fiele", kwaad hie toulääst un wude wäil sun bittje dul. "Wät moast du dan deermäd moakje?", wüül iek noch wiete. "Mien Schuppe un min Joager mout iek deermäd skäärp moakje. Nu statten mie Baabes Skoue inne Oogene, do hie ja uutleeken hiede, bie’t Eedgreeuwen look man ja Brikhoaske oun. "Schäl iek ieuwen dien Skoue fielje?", fräige iek al moal wier. Do waas ju Mäite ful!

Nu wude Baabe gans dul un fäng mäd mie oun tou skäilden. Iek ferjoage mie so läip, dät koande iek fon min Baabe nit, dät hie so waas. Iek sproang hooch un ron nu in Galopp dän Foan addeel ätter mien Bääsjemääme tou. Baabe ruup mie aal ätter:" Gretchen, kum, wie fiehre ja fluks ätter Huus. Iek doaste dan ja bie him ap sein NSU-Rääd foare appe Stange sitte, un so fiehrden wie uurs uur dän Liesbethfähntjer Dom wier ätter uus Määme tou.

Iek bän oaber nit wier ätter him tougeen. Neen Uure leeter waas Baabe wier in Huus. Hie hiede mie noch wät meebroacht uut Freers Foan. Wät waas iek bliede, dät Baabe nu nit moor dul waas. "Holl", kwaad hie tou mie, "een Fugelbuutje."

Dät hääd so fein smoaked, deeruur hiede ja en Fugel soangen. Ofwäil dät Brood so uutdruuged waas, moaten wie all altied so jädden Fuugelbuuteje iete.

Un wie hieden uus wier ferdrain, iek fraude mie al ap dän uur Dai. Dan doaste iek Baabe wier Fäsper ätterbrange.

Gretchen Grosser uut Roomelse

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=1930&source=75

- 15.03.2003 - Ju näie Waskmaschine

Uumdät iek ja en Wieuwmoanske fon Fortschritt bän, hääbe iek uk n’näie Waskmaschine kooped, ju is vollautomatisch. Iek fräigede dänm Winkelknächt: "Kon man sik dan uk ap dät Diert ferläite?" "Aber gans gewiß, gnädige Frau, alles in einem Waschgang, schmutzig hinein und blütenweiß wieder heraus. Sie sehen ja, gans einfach, es kann nichts passieren." Hie fräigede mie, of iek fluks boar betoalje wüül of ap Raten. Iek kwaad: "Am bäästen is dät wäil, wan iek älke Wieke aan Mark betoalje, dan merke ich dät nit so."

So koom nu dät näie Diert in uus Huus. Do Käärdele fräigeden mie: "Wohin mit dem Ding?" Iek kwaad: "In min Koomer, stuuf juun mien Bääd." Do keeken mie gans döasich tou. So wiesden mie, wo ju Maschine funktioniert un sunt dan geen.

Nu waas iek gans alleenich mät dät Diert, dät groote Wunner fon düt Jierhunnert. Dät waas man goud so, dät iek fluks sun groote Waskmaschine nuumen hääbe, dan, as iek mie nu uutleeken hiede un truch dät Bullooge in ju Maschine kroop, do märkede iek eerst, wo min Bod deeroane is. Iek siet nu gans bienunnertait in ju Trummel. So, toachte iek, fon nu of oun hougest du die nit moor säärm tou waasken, iek hääbe ja mien näie Waskmaschine. "Keetich roun un blöitenwiet wier hääruut." Seepe un uk n’Hoanduk kude iek mie nu spoarje. Dät geen ja aal vollautomatisch. Iek bekiekede mie eerste moal do Knoope. Ap aan stoant: Gewünschte Temperatur. Iek troalde ap 38 Groad. Ap dän twäide Knoop stoant: Hauptwäsche. Jee, ju wüül iek ja hääbe. Iek taide nu uk dän Knoop un kroop nu fiks wier ätter binnen. Do geen dät Spektoakel los. Fon alle Sieden spankede dät Woater ap mie deel uk deerwai, wier iek dät ja äigentlik goar nit hääbe wüül. Toumoal geen n’gans ferrükte Foahrt los. Mon, o Mon, dät waas grääsich. Iek wude truchschäddet as noch silläärge nit in mien Lieuwend. Moal waas iek mäd min Kop unnert Woater, moal häu mie n’Kniebel unnere Käuwe, dan hiede iek n’Fout in’t Kjuus. Moal hoange iek kopuur inne Trummel, un dan stuud iek wier prik ätter unnern, un altied niks as Schuum. Dät Waskpulver geen mie truch Muule un Noose. So scheen hiede iek mie säärm in mien ganse Liueuwend noch nit waasken. Toulääsd hääbe iek böalked: "Hälp, hälp, so is’t genouch!" Oaber neen Moanske kude mie heere, ju roasende Foahrt geen fääre. Dät waas mie oarich sljucht tou, un iek kreech nu uk boalde neen Omme moor. Oh, wan iek daach nu an do Knoope kuume kude, uum dät Diert outoustaalen. Iek waas oaber daach äntelk bliede, dät iek sun vollautomatische nuumen hiede, ju Maschine bleuw toumoal fon alleenich stounden.

Iek määrkede, wo dät Woater unner mie wächron. Ju Trummel wääsede mie hän un häär, dät waas gans kemoudich ätter sun grooten Schräk. Oaber ap eenmoal wude iek wier truchnunnerstat. Ju Trummel hiede sik wier anne Oarbaid moaked. Ju kreech toumoal n’Foahrt drap. O, wo jädden hiede iek nu n’Hondouk häiwed, uum mie säärm outoudruugjen. Oaber, iek hoangede nu inne Trummel, un dät Diert wude aal gauer. N’Rakete fonne Moune - n’Bäidensspil deerjuun.

As iek dan schneewiet un pulverdruuch, sogoar do Krömmele twiske de Toonen wieren wääge, uut ju Maschine kroop, do ferstuud iek ju Wareld nit moor. Un inne Waskmaschine, deer schäl sik ounsätte wäl wol, iek waaske mie wier säärm.

Ap Seeltersk uursät: Gretchen Grosser uut Roomelse

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=2265&source=75

- 08.03.2003 - Die Scheich

An uus lääsde Karnevalsfier inne Schoule mai iek goar nit touräächtoanke. Eerst hieden wie uus uurlait, as wät iek dan wäil gunge kude un wät iek ounluuke schuul. Määme meende, iek kuud as Scheich gunge, un Baabe kwaad, dät iek as Pirat uk nit läip läite. Man, dät bleeuw bie n’Scheich, un een oold Bäädeleeken moaste deeran leeuwe.

Dät Kostüm saach uk fluch uut. Loang un wiet hoangede dät bie mie bit appe Schoue, un iek waas rein stolt. Do Sooken wieren nu bruun un do Lippen rood. Mie failde bloot noch die Turban. N’wieten Douk tou knätten, dät wüül nit so gjucht glukke, un deeruum häd uus Määme dät mäd Näddel un Twien tougjuchte säid. Dät waas gans masse Oarbaid.

As dät nu losgeen, stoalde sik häärruut, dät die Turban mie fulst tou groot waas. "Donner un Doria", kwaad uus Määme, iek kon daach nu nit in sun kuute Tied dät Diert näimoakje!" Oaber, so as die Turban nu waas, geen dät uk nit. Hie sakkede mie stoadich in’t Gesicht of fäl ätter bääten in mien Näkke. Ju Klokke wiesede twintich foar oachte, un iek moaste los,uurs koom iek tou leet inne Schoule. Uus Baabe stuud deer un schäddede mäd de Kop. "Klieuw dät Diert daach eenfach fääst", meende hie, un dät scheen uk die eensichste Uutwai tou weesen, uum noch tou gjuchter Tied inne Schoule tou weesen.

Nu geen dät Säiken ätter Liem los. Alle Loaden wuden truchwöilt, un toulääst foont uus Määme n’Tube Pattex. Dät Wierk klieuwede grääsich goud, un dät duurde man n’Oogensleek, bit die Turban fääst ap mien Kop siet. Nu kuud dät äntelk losgunge. So hääbe wie dan häller fiert mäd Sjungen un Schunkeljen. N’Spil hääbe wie uk noch moaked. Aal hieden masse Spoas.

Ättere Schoule bän iek gau ätter Huus geen. Die Turban pierde mie. Man, do waas dät Mallör groot. Wie kuden him mäd alle Mon nit wier fon min Kop oukriege.. Iek bölkede luudhoals ap, as uus Määme fersoachte, dän Turban outourieten. An een Steede waas hie deerbie losgeen, oaber deer ron dät Bloud al häärrunner.

Wät schuln wie moakje? Baabe meende, nu moasten wie wäil ätter’n Dokter, die schuul dän Turban wäil oukriege. Un so koom dät dan uk. Die Dokter schäddekoppede uur soful Uunferstand, streek sik uur sien Glatse un roate mie eerstemoal n’Spritse. Dan häd hie mäd’n schäärp Wierks dän Turban oukriegen. Dät häd oaber läip seer däin! As hie sien Oarbaid kloor hiede, kreech iek n’Ferband uume Kop un moaste oage Deege ätter ju Karnevalsfier altied noch mäd’n Turban hääruumeloope. Deerfon hääbe iek do dän Noome "Scheich" kriegen, dän iek dälich immer noch fon mien Schoulfjuunde tou heeren kriege.

Plattdüütsk fon: Heinz Strickmann Seeltersk uursät: Gretchen Grosser

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=2589&source=75

- 01.03.2003 - Dät Wiesmoakjen

Dät waas daach wäil een flugge Tied in dät foarige Jiehrhunnert, as do Seelter an loange Winteräiwende sik eenuur besoachten un wät fertälden. Wan jo dan so bie dät eepene Fjuur sieten tou braidjen un Geschichten fertälden, hääbe jo ful Spoas häiwed. Uk dät Wiesmoakjen un Apbienden heerde deertou.

Bernd, die alle Mäidene truch‘t Täärp fierde un do Moalkkannen ättere Moalkeräi broachte, waas as Spoasmoaker bekoand. Dät koom him juust gjucht, as Pestors Huushollerske him moal anheelt un fräigede: ,,Bernd, wo kumt dät äigentlik, dät wie appe Moalkeräi so läigen Fatgehalt hääbe?" ,,Wo oafter meelke jie dan?" wüül Bernd wiete. ,,Wie meelke deeges träie", waas ju Oantwoud. Bernd troalde sin tjukke Snurrboart ’n poor Moal rund un kwaad: ,,Jä, dan mouten jie noch insen moor meelke un dät Lääste scheen utmeelke, dan dät is juust dät Fat; dan schäln jie uk wäil‘n haggeren Fatgehalt hääbe." Deerbi kneep Bernd do Oogene hoolich ticht un keek so ienst uut, as wan hie dät säärm leeuwde.

Ap dän Wai tourääch koom Bernd bie de Skoule foarbie. Dän Koaster sien Huushollerske wänkede Bernd. Hie heelt an un Gesina koom ätter him tou. ,,Moin Gesina, wät rakt’t Näies. Ik heerde, jie hääbe jou Kuh ferkooped. Hääbe jie deer noch goud wät foar kriegen?" ,,Noa, ju Kuh waas al oold un roate man ’n bitje Moalk moor. Die Hoandelsmon kwaad, dät sukke oolde Bäiste billich sunt!" ,,Jä Gesina, jie wol‘n daach sicher noch een Kuh wier hääbe?" Gesina kwaad: ,,Je, fonsäärm,die Hoandelsmon häd mie fluks een goude Kuh in Tuusk ferkooped. Iek wüül die juust fräigje, of du ju ieuwen bekiekje wolt und wät du deer fon meenst, of ju wäil goud is." Bernd keek ju Kuh inne Bäk. ,,Jeman Gesina, wo hääst du dät häiwed. Kieke man häär, ju Kuh häd buppe nit aan Tusk moor inne Bäk. Dät mout ja wäil een gans oolde Kuh weese un deer häst du noch so fuul Jäild ap tou roat?" Gesina wunnert sik mäd eepene Muule un kwaad: ,,Dan mout die Kärdel ju Kuh wiernieme!" Bernd meende: ,,Noa, dät houget hie nit.Eerstens hääbe jie tuusked un twäidens is dät n‘Failer, die tou sjoon is. Deer duurst du nit mäd int Gjucht gunge! Dät kuud die daach wäil en juuren Prosses wäide. Dät hat nit uumsunst: die prossesje wol uum n‘Kuh, die reek ljauer noch een tou." Bernd kneep do Oogene wier hoolich ticht mäd n‘Gesicht so tjou un ienst, dät Gesina dät wuddelk leeuwe moaste.

Dät boalde sik gau in‘t Täärp rund, dät Gesina so tougoang keemen waas mäd ju näie Kuh un älk beduurde hier. Ap maaste fertriet Gesina, dät ju foar ju oolde Kuh noch een ful allere wier kriegen hiede. Hiere Noaber Stääfen kuud dät toulääst nit moor mee ounlusterje un hoalp hier deerbääte. Hie kwaad tou Gesina: ,,Jo hääbe die nu loange nouch foar’t Tau häiwed. Ju Kuh is goud, deer failt niks an. Buppe inne Bäk hääbe do Bäiste aal neen Tuske." Do fäl Gesina oaber n‘grooten Steen fon’t Haat.

Gretchen Grosser aus Ramsloh; ätter Hermann Janssen, Gärtnermeister

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=2959&source=75

- 22.02.2003 - Snittje uutbrange

As Bäiden besoachte iek naitou alle Deege mien Bääsjemääme, ju ja gans appenaite fon uus woonde, oaber bloot nit do Deege, wan deer n’Swien sloachted wude. Iek hiede Nood, sogoar foar dät doode Swien anne Laadere. Dan bän iek in Huus blieuwen. Man, dän twäide Dai waas iek oaber wier deer. Dät doaste iek fonsäärm nit fersuumje. Wan do Mätwuste kloor wieren, doaste iek Snittje uutbrange. Dan roate dät smoals wät bie do Ljude, poor Groskene, Bumse of n’apsmeerden Twiebak. Altoumäts wude mie ju Tied uk tou loang. Dät duurde eenfach tou loange, bit dät do Wuste anne Riege koomen. So spielde iek insen wilst mäd mien Steen-Püüpe. Do Liebesperlen, do deer oane wieren, hiede iek al apieten.

Toumoal waas dät oaber so wied. Möie Anno roate mie n’Jutetaaske inne Hounde, iek kude mie ap Stap moakje. Mien Püüpe liech iek soloange appe Finsterboank. Dan ron iek uure Tjaaske twäärstruch toueerst ätter Fernants wai, un koom so uk gau wier ien. Fluks hoalde iek mien Püüpe fonne Finsterboank. Oaber, wät hääbe iek mie ferjoaged, as iek ju Steelpe deerfon hoochklappede. Do Wustemoakere fängen oun tou laachjen. Man iek waas so dul un smeet ju fernäilde Püüpe in’t Eedbak.

Dät kude iek min Ohm August loange nit ferjeete. Wät hiede hie däin? Wilst iek ap Boskup waas, hiede hie dän ganse Riege Knoope, die unner ju Mutte sieten, ousnieden un do in mien Püüpe taid. Dät waas domoals foar mie naan Spoas, gans un goar nit.

Gretchen Grosser uut Roomelse

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=3256&source=75

- 08.02.2003 - Läip juure Moantele foar mim Vauwe

Wät waas dät smoals altied fluch ap sun Skebällenskop-Ball. Wie fierden ja al immer een Wieke eer Karneval as uursannewaine. Wan do uur Ljude "Helau" ruupen, hieden wie "Vierzigstündiges Gebet".

So geen iek dan eerst altied mäd mien Kostüm ättern Skebällenskop-Ball ätter Roomelse. Dan geen dät allerweegense wai, wier dät noch sun Ball bie uus uumetou roate. Ju Moite mäd dät Kostüm moaste sik ja loonje. Maasttieds kreech iek immer en gouden Pries.

Insen wiste iek goar nit, wo iek dan wäil noch ätter Loangholte koom. Auto fiere kude iek ja grääsich goud, al tjoon Jiehre,man altied sunner Schien. Deerätter fräige do uk neemens. Man so in gans uurs Räbät, dät tjoude iek mie nu uk nit. Iek fraude mie uuremäite, dät mien Sweegerske wäil fiehre wüül. Ju siet an’t Stjuur as Rotkäppchen un iek ieuwenske hier as Ernie uut de Sesamsträite, un so geen dät loos ap Loangholte an.

In dän Kaiserkrug waas nit fuul loos. Wie bee wieren deer so froamd un hääbe somäd uk gans bedröiwed do loange Uuren bit tou ju Demaskierung uum Middenoacht hääruumeseeten. Gefaalen häd uus dät deer gans un goar nit. Wie kreegen oaber alle bee noch en gouden Pries, wieren deeruur aiske bliede un wüülen dan gans fergnöigt gau wier ap Roomelse anfiehre.

Unnerwains heelten uus uunferwoars do Dregunere an, dät waas sun 100 Meter foar Poelker, wier gjuchts do riesene Boome anne Sträite stounde. Jä, wät schuul dät, uus kuden do ja niks, droanken hieden wie nit aan Druppe Fusel. Wilst iek min Führerschien soachte, troalde mien Sweegerske dät Finster addeel un fräigede aan fon do Dregunere, wät jo wüülen. Of jo ju Sesamsträite säike, dan schuuln jo man mäd uus kuume, deer woonde ju, iek bän nämlik Erni. Die Dreguner ferstuud oaber naan Spoas un keek hier gans ienst tou.

Die twäide Dreguner geen uum dät Vauwe hääruume mäd sien Taaskenlucht un kwaad dan tou miemie: "Stellenweise glatte Reifen." Iek fertälde him noch wät, dät dät Auto touken Mound ättern TÜV mout un dät iek neen Oahnung hääbe fon Reifen un fon ju ganse Technik fon sun Auto. Man, dät nutsede niks, do Dregunere wieren nit goud geluunt. Ju Stroafe kuden wie nit fluks betoalje. Noa, dät roate deerfoar en Anzeige. Ju koom dan uk en Tied leeter mäd de Post: 106.-- DM. Foar juusso fuul Jäild kreech dät Auto uk bumsdie näie Moantele. Wie bee wiete dät noch so seküür un konnen deeruur nu laachje, man foar trietich Jiehre waas dät foar mie en gans juuroablen Skebällenskopball.

Gretchen Grosser uut Roomelse

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=3947&source=75

- 01.02.2003 - Dät hoalp niks

"Häi, Hinnerk, bääst Du wier in Huus? Wo gungt die dät nu dan?" Mäd düsse Woude wude die oolde Hinnerk, die mäd de Stok twiske de Kniebele inne Sunne foar de Grootdoore siet, fon sin Noaber Oalerk begrötet. "Goud, och jee, iek kon dät nit uurs kweede. Man, dät is wät, sukke Goange ättert Kroankenhuus, do griepe aan oun. Twäie in een Uurdel Jiehr waas iek nu in Ait. Dät is äigentlik tou fuul. Dät Operieren is nit dät Läipste, man do Ljude moakje toufuul Uumstände."

"Toufuul Uumstände, Hinnerk, wät meenst du dan deermäd", wüül Oalerk nu wiete. Hinnerk wude gjucht iewerch un hie fertälde. "Iek kreech ja fonsäärm ädder genouch mäd Telefon Ättergjucht, dät jo mie in’t Kroankenhuus ferwachtje. Iek wiste ja fon dät eerste Moal, wo do Ljude deer sunt un wät in sun Fall tou dwoon is. Iek geen fluks mäd de Fäite inne Boolje. Nit, dät iek dät al wäil wier moaste, iek kweede, do Fäite sitte binns Kloodere, do sunt nit Wiend un Weeder uutsät. Man, iek toachte, iek wol do Sustere in’t Kroankenhuus juunkuume un mien Fäite waaske.

Iek look uk scheene Kloodere oun, dät waas uk noch neen Tied deerfoar. Dan geen iek ap Raise ätter Ait. Eerst roate dät deer noch wät Drokte mäd dän Päpierboudel, un dan waas deer fluks sun Suster un kwaad: "Kuumet man mäd mie." Iek bän uk mäd hier geen. Oaber ju stjuurde fluks mäd mie tou de Boadekoomer ien. Iek kwaad tou hier: "Jie sunt sicher noch nit loange hier!" "Wo meene Jie dät?" fräigede dät Wucht. Iek kwaad: "Wan Jie al langer hier weesen sunt, dan schuuln Jie daach wiete, dät dät neen Uurdel Jiehr häär is, dät iek hier inne Boadewonne weesen bän, dät mout nu daach nit al wier moal weese!"

Do fäng dät Wucht oun tou laachjen un kwaad: "Kuumet man, Opa, Jie mouten eerst scheen moaked wäide." Do bän iek oaber näielk wuden. Iek mai jädden Spoas hääbe, man dät mout nit tou wied gunge. Iek kwaad: "Moakjet hier naan Juks mäd mie, wier is mien Bääd?"

Deerap liet dät Wucht sich oaber nit ien. "Dät is Foarschrift!" kwaad ju stromm. "Iek wol ap Bääd!" böalkede iek. Dät hiede iek wäil nit dwoo doast. Fluks kommen deer fjauer of fieuw Sustere ounloopen. Iek meende, in’t Kroankenhuus hääbe jo tou min Personoal. Dät mout oaber wäil nit so weese.

Iek kwaad: "Nu leeuwt mie daach Wuchtere, dät is noch neen Urdel Jiehr häär, do bän iek eerst mie jou inne Boadewonne weesen, Jie konnen dät daach ätterfräigje."

"Oalerk, meenst du, do hääbe mie dät ounuumen. Dät hoalp niks. Een Wucht wude gans dul un meende sogoar: "Opa, du moast älke Wieke boadje!" Dät nutsede niks, iek kuud mie nit weerje, jo hääbe mie al wier moal waasken. Dät is mie läpper tou as dät Operierjen. As iek äntlät wude, hääbe iek do Wuchtere ountäld: "Iek wol nit hoopje, dät iek noch insen hier häär mout, man schuul dät noch moal wier foarkuume, dan sloot Jou ju stoadige Waaskeräi man uut de Kop!"

Gretchen Grosser uut Roomelse

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=4278&source=75

- 18.01.2003 - Die Winkelknächt

Deer koom insen en jungen Mon in aan Wietweeren-Winkel un kwaad tou ju froaie Ferkooperske: "Iek wüül wäil n’ Sporthoamd koopje." "Wät foar’n Grööte mouten Jie dan wäil hääbe?", fräigede dät junge Wucht. "Fjautich, man iek kon uk wäil 39 dreege. Iek moate fon bee Grööten wäkke bekiekje." "Un ju Faawe, wo schäl ju dan weese?", wüül dät Wucht nu wiete. "Deeruur hääbe iek noch goar nit ättertoacht."

Sefa geen ätter ju Boud, un boalde liegen 6 Hoame appe Tönbeboank. Die junge Mon waas oaber deermäd noch nit toufree un liet sik noch moor wiesje. Striepede, stippede un eenfaawige Hoamde koomen uut do Boude. Unnerdääs koom die junge Mon ju Ferkööperske bekoand foar. Annewaine hiede ju dän Käärdel al moal blouked, ju kuud sik oaber nit besinne wier. Fräigje moate ju him nit.

Sefa hiede him nu alles wiest, wä jo an Hoamde inne Winkel hieden. "Moor hääbe wie apstuuns nit ap Leeger", kwaad Sefa sun bittjen ferlain. Die junge Mon hoalde joop Omme un kwaad: "O, wät spietelk, deer is wuddelk niks mee bie, wät mie gefaale kude."

Hie sätte sin Houd ap un moakede gau, dät hie wächkoom. Inne Doorkesiene kwaad hie noch tou dät Wucht: "Nu hääbe Jie ja sicher wäil n’Uure tou dwoon, dät Jie dät alles wier inne Boude rüüme. Jie hääbe mie wäil nit wierkoand, mien Wucht, iek bän die Winkelknächt uut dän groote Schouhgeschäft, wier Jie knu 32 Poor Schoue ounpaased hääbe!"

Gretchen Grosser uut Roomelse

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=4895&source=75

- 11.01.2003 - Ju oolde Koafjeboone-Trumme

Ju stoant altied noch in uus Köakenskap, ju oolde Koafjeboone-Trumme, ju Döise uut swot, tjuk Bakkelit. Un ju glimmt noch juusso as domoals, as min Mon ju fon Ilmensee meebroachte - bit buppen ful mäd Koafjeboone. Dät waas Ounfang 1944. Min Mon hiede fjautien Deege Urlaub. Loange moaste hie spoarje, bit ju Trumme ful waas. Sien Kameroaden hieden deertou biestjuurt.

Gans andächtich skroof uus Määme dän rillde Steelpe ou. Wie studen aal bie hier un ommeden dät heerlike Aroma joop ien. Wo loange hieden wie al nit een eensige Koafjeboone moor in Huus häiwed! Un nu stuud deer een ganse Trumme ful ap uus Disk. Ächte Koafjeboone! Nit tou begriepen! Wät frauden wie uus!

Määme noom ju ooldmoudske Koafjemäälne appe Skoot, un ju Määlne kloang as Märchenmusik. Een Loade, bit buppen ful, diede ju in uus Porselain-Kanne. As ju dät sjoodende Woater deerap goot, look die wunnerboare Röak truch uus Köakene, truch’t ganse Huus. Määme puusede een Kümmken Room fon dän Moalk-Kumm. Tou’n Gluk hieden wie een Kuh inne Kriegstied. Sukker waas noch fon uus "Zuteilung" deer. Määme moakede alles so fierlik, as wan dät Wiehnachten waas. Neemens doaste hier deerbie hälpe. Ju waas domoals tjoounsäkstich Jiehre oold, un ju fraude sik am maasten. Dan sieten wie rund uume Disk tou. Sinnich, gans sinnich, Kluk foar Kluk, droanken wie ju gouldbruune Koafje. Wät wieren daach bliede un tonkboar in düsse Tied! Jee, dät waas 1944.

Un nu? Boalde trietich Jiehre leeter? Älke Dai drinke wie uus goude Boonekoafje, toanke uus niks deerbie, sunt nit besunners glukkelch uur dät Geskoank fon Goad un tonkje uk nit deerfoar. Wie dwoo so, as wan uus dät eenfach so toustoant.

Oaber toumäts, wan do bloanke, krosse Koafjeboone in ju oolde Trumme klöaterje, bit ju randful is, dan wäide iek ap eenmoal stil. Iek aisje sinnich dät glääde Bakkelit. Bielden luuke an mie foarbie: Ilmensee! Urlaub! Määme! Ju groote Bliedskup anne Koafjedisk! So hoolde iek ju oolde Koafjetrummel inne Hounde un toanke ätter. Dan kon dät uk wäil weese, dät mie do Troonen inne Oogene kuume. Un iek tonkje Goad, dät wie al so loange Jiehre Free in uus Lound hääbe un in Raue en Kop äächte Boonekoafje drinke konnen.

Plattdüütsk fon: Sefa Tinnermann (1974) Seeltersk uursät: Gretchen Grosser

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=5164&source=75

- 04.01.2003 - Ooljiehrs-Eeuwend

Du koast dät Ooljiehrs-Eeuwend so moakje as Hinnerk un Jaan dän moakje: Jo hoalje sik ättermiddeeges, kuut befoar do Winkele ticht moakje, twoo Petälje Rum uut dän Supermarkt, drinke aan Grog ätter dän uur, sunt Klok tweelich stjunkeful un gunge dan ätter buuten un gröalje: "Gluksäls Näijiehr!"

Dan gungt dät fon een Weershuus ätter dät uur. Ju träffe sik dan mäd hieresglieken. Een Woud hoalt dät uur, un dät rakt dan klatterige Koppe. Uur Mäiden stoant die eene mäd n’blau Oog foar’n Speegel un mai sik foar do Ljude nit moor sjoo läite. Die uur, die sit in sin Koomer appe Bäädkaante un köilt sin Fout.

Du koast dät Ooldjiehrs-Eeuwend uk so moakje, as do dät moakje, wier Juchhei un Diedeläi Trumf sunt. Deer brange jo do Bäidene ädder ap Bääd. Wan do iensliepen sunt, dan sluute jo sinnich ju Doore ticht, un dan gungt dät in’t Auto, rien in dät Jazz-Geduudel, roun in dän Allaam, wier noakede Skullere un heete Koppe sunt.

Aan wol dän uur nit ätterstounde. Wät die kon, deer fange wie eerst oun: "Ober, noch een Petälje Säkt!".Die Ober lät dän Sekt-Proppe knalje un toankt sik sin Deel. Hie koand sien Ljude un weet, dät do an dän uur Mäiden dät Lieuwend wier inne Näkke foated un kwät: "Iek läite mie nit bedjooge!"

Du koast dät Ooldjiehrs-Eeuwend uk so moakje as Beernd un Hanna dät moakje. Twoo Wuchtere un twäin Wäänte hääbe jo. Twiske fieuw un alwen Jiehre sunt do Bäidene oold. Inne Stoowe wäide do Käärsen anne Wiehnachts-Boome tougoang stikked un Wiehnachtsläidere klinge trucht Huus.. Do Bäidene duurn langer aape blieuwe, oaber do Oogene faale him al ful eer ticht Wan ju Klokke tweelich slacht, dan moakje Beernd un Hanna nit ful Schmuusekroam. Jo reeke sik stil do Hounde, gunge ätter buuten un bekiekje sik do Bielden, do do Raketen anne Heemel moalje. Do Säärkenklokken begröitje dät näie Jiehr.

Plattdüütsk: Franz Schwalm Seeltersk uursät: Gretchen Grosser

http://www.ga-online.de/index.php?id=275&uidx=5555&source=75