Hiel ‚Balzac‛ e skrädan omik

Hiel ‚Balzac‛: lautan Fransänik ai ästadom in ditret tefü mon. Too ädalabom in penamacem ramari ko layet patik pro mon; ab layet at ai ävagon, ibä neai ün tim seimik lifa man famik at ädalabom kobo suämi mö frans tum. Güö!, älabom debis, debis somo mödikis, das lif lölik oma äsvo äbinon as komip nenropik ta kreditans.

Ün del seimik, zao tü zedel, ven poedan nog äseatom in bed (bi äbuükom vobi dü neits), skrädan omik äkömom ini cem... ko kalot, klüliko ko kalot no nog pipelöl.

El ‚Balzac‛ ägetedom kreditani vemo plütiko, ab no älöädom. „Kisi desirol-li? o söl!“

Skrädan: „O söl: ‚Balzac‛! ekö! blinob kaloti pro ol, kaloti pelabik .........“

El ‚Balzac‛: „Benö!, maifükolös ramari!“

Skrädan, ön spel, das ögetom sunädo moni, ämaifükom ramari ko blesir gretik.

El ‚Balzac‛: „Begö! Maifükolös layeti löpik!“

Skrädan: „At binon vagik.“

El ‚Balzac‛: „Maifükolös kludo layeti donik!“

Skrädan: „I at binon vagik.“

El ‚Balzac‛: „Maifükolös layeti detik!“

Skrädan: „Ninädon nosi.“

El ‚Balzac‛: „Maifükolös nu nedetiki!“

Skrädan: „Pafulükon me blogs valasotik papüra.“

El ‚Balzac‛: „Ö! gitedol. Binons as kalots no pepelöls. Usio pladolös i oliki!“

E nu äflekom oki takediko sui flan votik ad laislipön.

Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1960, Nüm: 4, Pad: 16.