Hikmet umo kıştış

La ey nêzûnî ke Avdilay çiney ra Hîkmet dawo kiştiş? Eger ey nêzanî ez vacî: Avdila vûno " Bo Hîkmetî vatê mi nêkerd, rayerî mi ra vêciya, şima peyniye ey diy, biewniyeni peyniye Hîkmetî ra, peyniye xo vinên." Ez vîstpanc serriyo ke Hîkmetî sinasnena. Hepisxaneyî Diyarbekir de ma piya bindestib, ma piya bin zulimdib. Ma piya vêşûn, piya têşûn mendib. Hîkmet des serrî hepisxane de mend. O ûme teber , la "rahat" nêvindert. Hîkmet nêşi Avdilayo Urafyij het, o miyanî şarî xo de mend.

Hîkmet sey şarî xo bi, şarî ey se kerd, ey zi o qede kerd. O nê yew gûm şi vernî milet, nê zi yew gûm penî de mend. Milet çiney ra va "hol!", ey zi o qede va "hol". Milet çiney ra va "xirab", ey zi va "xirab". Hîkmetî des serrî no qede kerd, la ey çend serrî cuwa ver xo xeripna (!) Vûnî ke ey hin vatê Avdilayo Urfayij nêkerd, rayerî ey ra vêciya. Kûm ke vatê Avdilay nêkerd, rayerî ey ra vêciya, Avdila eyî dûno kiştiş. Ê ke evdî Avdilayê, ê vengî xo nêkenî.

Vûnî ke wext ke Hîkmet kişiya, çew nêftayo şiwero cenazey ey ser. Ê ke hêverî embazî ey bî, ê nêftayî keyeyanî xo ra biyerî teber, nêftayî pit bikerî. Nehlet biyero înan, hûma beley înan bido. La ey nêzûnî ke Avdilay çiney ra Hîkmet dawo kiştiş? Eger ey nêzanî ez vacî: Avdila vûno:

"Bo Hîkmetî vatê mi nêkerd rayerî mi ra vêciya, şima peyniye ey diy, biewniyeni peyniye Hîkmetî ra, peyniye xo vinên."