I lamënc dla fenans
I lamënc dla fenans.
L ie na cossa da muié
L resté da maridé
Da unì ades da nescia o da pié
Gor vel mel, a ulëi n pue' pensé!
Ma vedla mutans cunsuleve
De vosc stat ne ve lamenteve;
Lascënes nëus fenans se lamenté
Che on ulù se maridé.
Nce nëus mates zacan
Y per avëi n nevic drët rabiëuses
Y maliziëuses sche l malan
Per giapé di mutons i miëures.
Son ruvedes a chël mumënt
Che finalmënter onse giatà,
Y a fé prësc l gran Sacramënt
Nosc nevices onse prià.
L matrimonio onse fat
Y na gran noza sëura pro;
Na scudela de pan y lat
Ie stat la spëisa dadedò.
pagina:24
N chël di dut l bel y bon
Ovi da mi nevic,
L fova valënt y m'ulova bon,
L m'ess dat meisa y penic.
Ma l di do la noza
A udëi mi uem ei bel bradlà;
L m'à dit: vedla tloza,
L bon tëmp es pa śën finà!
Dal uem cie bel cumplimënt
O fossi pu jita te n cunvënt,
O cun zandli ju per l lond;
Che cun n mut mo fé n tel penont.
Ma śën iel bele massa tert.
É ulù enscì y me l é meriteda.
A tré su mutons iel śën mi ert,
O l'essi pu dant n pue' penseda.
L ie diesc ani, che son marideda
Nuef chindri onse de cumpëida
La stenta onse y son tribuleda
Y ie ne é no zedules no munëida.
Mi uem che dessa n pue' pensé
Che on mutons da zidlé;
Pënsa puech y nia
Y la dumënies se n val te l'usteria.
La sëires vegnel tert y dala sciessa
Y ie dal sté su a l aspité
Devënti cëurna sche na biescia
O cie ei mei fat a me maridé.
Idie sà cie che ie me n é bele durà
Do che son marideda
Ogn' ëura, ades ei bradlà,
Sce la va enscì, ie prëst son fineda.
Dl uem ne dessi dì nia de mel,
Percie a mormoré iel picià.
Ma ie me n'é tan mpermel
Che suvënz m'ei dessenà.
Sce me dessëne sonse danz riata,
Cuspeteie su sche na mata
Sui mutons zënza gauja y zënza fin
Y al uem i manaci de i dé striches perfin.
Ma nce a se dessené ne jovel nia,
L poss dì, percie suvënz ei purvà;
Ma vester devënti pa ma na stria
Y n fum feji pa jì cësa y tublà.
Fenans! Vo che sëis sche ie plëines de ferdrus
Ulonse fé viera cun gherneies y maioches,
Cul sëul cumand: Schultert y bei Fuss;
I uemes sauté fajons sche i saioches.
pagina:25
Ëis ntendù vedla mutans,
Cie che n se n dura a vester fenans?
Da dedò muessen mo fé na tel vendëta,
Per avëi l uem bon y ubidient sche na stafeta.
Y vo vedla mutans ulessais ve lamenté,
Sce ne ëis giapà da maridé?
O puera totles! Udide ma mi minonga:
Se maridé ncueicundì iel na straufonga.
O ringraziëde pu mé Chël Bel Die;
Che v'à tenì dalonc da n tel castich.
Cuntentëve cun pulënta y pria
Y a udëi fenans, stlefëde a deic cun n bel gran cich.
Śën onse finà nëus fenans a se lamenté,
Che on ulù per forza se maridé.
Śën toca a vo uemes a dì mo velch leprò,
Che ulëis daniëura avëi rejon, canche fajëis dut dandò.