Iliade

Canta me, o Dea, del Pelide Achilles

le ira funeste, que infinite adduceva

luctos al Acheos, multe ante tempore al Orcus

generose revolveva animas de heroes

e de canes e aves horrende repasto

lor cadaveres abandonava (assi de Zeus

le alte consilio se exple), desde quando

primemente disjungeva aspere contention

le Rege del prode Atreidae e le dive Achilles.

Esseva venite

al veloce naves del Acheos

Chryses, pro recuperar su filia,

con donos immense; e inter le manos tenente

le infulas, involvite sur le sceptro de auro,

del Sagittante Apollo, ille supplicante

precava totes le Achaeos, ma antea le summe

chefes del campo, le duo frates Atreidae,

- O Atreidae,o Achaeos ben cincte de gambieras!

A vos tote concederea le Celestes,

que in le olympie sedes ha demora,

de retornar, quando vos habera Ilium abattite,

felicemente al paterne casas

Mi filia ora libera! Accepta

iste redemption e honora le filio

de Zeus, le Longe-sagittante Apollo

Tote alora affirmava le Acheos

que honorar se debeva le sacerdote

e reciper le splendide redemption;

ma le Atreidae disdignava iste consilio,

antea ille expelleva con dur parolas le propheta

e un grave menacia anque adjungeva:

- Que io non te trova inter le curve naves,

vetulo, jammais plus: tu non facera jammais retorno,

non retener te illac, si tu non vole que inutile

pro te es le sceptro e le infula del Deo!

Io non la liberara, io vole que antea

illa perveni a vetulessa, in mi demora,

illac in Argo, lontano del patrie terra,

percurrente con le pectine le telas.

Va ergo, ni me irritar,

si retornar tu vole salve!

Assi ille diceva, e espaventate, le vetulo

al commando obediva. Tacente ille se moveva

vicino al dunas del sonante mar,

e ille a parte se traheva, e longemente

supplicava le filio del ben-capillute

Dive Latona, le Sagittante Apollo;

Audi, o Arco de Argento, o tu que Crisa

e Cilla protege! Audi, o destructor de muses,

tu qui es potente in Tenedos senior!

Si un belle templetto io te construeva

e abundante coxas a te io sacrificava

de boves e de capras, ora satisface me

iste prece, sub tu flechas

pagara mi lacrimas le Acheos!

Assi diceva precante, e Phebo Apollo

ben le satisfaceva. In basso del olympie summitates

ille descendeva plen de disdigno, e sur le spatulas

le arco regeva e le buxo del flechas clause.

Crepitava sur le le humeros le flechas

a omne passo del irate Deo,

durante que simile a Nocte ille descendeva.

E ille se arrestava lontano del naves

e un flecha jectava: sonava tremende

le stridor del grande arco de argento!

Antea in le mulos e in le veloce canes

ille sagittava, pois le homines transfigeva,

amarissime flechas in illes vibrante,

plen de mortos sempre ardeva le pyras.

Novem dies pluveva sur le campo

su sagittas, al decime, le Pelide

clamava totes le truppas a parlamento,

iste pensata in le animo a ille poneva.

Hera, le Dea del blanc-brachios,

perque assi vidite les morir

illa habeva pietate del Danaides ...