In oucasion che l'intendeint Coupa

Sirin Caraa (1794-1848)‎

In oucasion che l'intendeint Coupa æl bandona Pavia.

Cansounæta

O sur Coupa, 'l vera mò,
e 'l sicur neh c'æl va via?...
Son sincer, l'aduli nò,
ægh rincræssa a tutt Pævia.

Dæl bæncher æl mærsiroeu,
dæl canonic æl buslé,
dæl lustrissim æl biroeu,
dæi fioeu picol æi missé,

Da Courtlona a Biagrass
da Binasc a Crævælon
læssænd nænca foeura oun pass
æd la sò giurisdission.

Senti a courr ouna vòus soula
quæl l'è oun bravo gælæntom,
lu l'è afabil ch'æl counsoula
l'è ouna pèrla, l'è al re 'd i om;

æl ghæ pias æi Supriour,
æl ghæ piaas æi subælteræn;
l'è da quæi ch'fa cræss l'amour
in t'i sudit pr'æl Gouveræn.

Oh beat quæl impiegà,
che s'agh touca a cambià sit
quænd æl lassa ouan Città
douv l'è stat, ægh resta scritt

al so nom con desideri
in tæl coeur di Citadei
coumè Lù ch'æl poeu dì: speri,
son sicur ch'æm voeuræn bei.

Viva Coupa, eviva, eviva,
ch'sl'andass féna æl Perù,
la so nomina l'ægh riva
oun bèl pess prima che Lu.

Ch'æl counserva in coeur Pævia
che pær noeui gh'è dubi nò,
ænca bei ch'æl vaga via
ch'æss dæsmentgæm di fatt sò.

Alon flut, violei, vioulon,
cliarinæt, còræn, fagott;
coumpagnè la mè canson
gnigh æ dà la bona nott.

I Pæves.