Joyi osoyish emas hech kima bu qo‘hna ravoq...

by Turdi

Joyi osoyish emas hech kima bu qo‘hna ravoq
Yog‘dirur boshimiza sangi jafo, gardi firoq
Yo‘qolib rasmi vafo bo‘ldi hama boshu oyoq
Mulkdin adlu karam ketdi kelib kiynu nifoq
Yaxshiliq qilma tama’ zulm ila to‘ldi ofoq.

Fitnai sho‘r hama ruo’ila maskun tutdi
Xo‘blar masnadini sifla bilan dun tutdi.
Tahbatah ko‘nglumi bu fikr bila xun tutti
Joyi shohbozlari qarg‘au quzg‘un tutti
Hamnishin o‘lg‘ali shunqor ila doim yapaloq.

Shoh hambazm o‘lub hojasarolar bila yor
Hukmi bir aks surub bo‘ldi yomonlar sardor
Xor o‘lub olimu rindu fuzalo birla kibor
Ko‘ringiz yurtni ishi topti na yerlarga qaror
Xon jilavini iki um valadga berib bo‘ldi inoq.

Ixtiyorin barining qavlig‘a baydat olg‘ay
Har biri aysh ila qonun tana’um cholg‘ay
Mulkni niyku badi maslahatining qilg‘ay
Odami zodalari qadrini qaydan bilg‘ay
Bari nokas barisi xodimi idris to‘qmoq.

Fuqaro boshig‘a yetdi bu aqlsiz shumlar
Hamdami shoh bo‘lub ahli tahakkum bumlar
Qani bir er chiqib aylasa ma’dum humlar
Yurtni boshini chaynab yedi bu bedumlar
Solsa bu ahmaq guhxo‘rlari bo‘yniga tuzoq.

Shoxliq uldur oni hukmu so‘zi bir kerak
Adl bobimi qurub rost nishon tiyr kerak
Rostrav, dini durust peshasi tadbir kerak
Ne muhannas sifatu suvrati tag‘yir kerak
Suvrati mardu xotundek yasatib qoshu qaboq.

Na adolat bor ul shohda o‘lg‘ay lo‘li zoy
Hamdami boyloqu kengash begisi hojasaroy
Mardlig‘ yo‘qtur angakim qarasang sar topoy
Shohning xizmatin etib tuzadur sikkizi oy
Toshkand mulkida olg‘or yotar ochu qashoq.

Qani bir xisravi odilki, anga dod etsam
So‘rsa ahvolni g‘am xirmanining bod etsam
Domi mehnatkadadin ko‘nglimi ozod etsam
Bu buzulg‘an dili vayronami obod etsam
Aylasam bo‘si adab shoha kuyub qaydi oyoq.

Ey yuzi qora, ko‘zi ko‘r, qulog‘i kar beglar
Bilingiz bu so‘zimi pandi sarosar, beglar
Aylangiz payravi shar’i payambar, beglar
Sizga darkor bu yurt, ey gala zanglar, beglar
Bu qadim naql erur: el rabotu to‘ra qo‘noq.

Edingiz barchangiz itdek fuqaroning etini
G‘asb ila molin olib qo‘ymadingizlar bitini
Qamchilar dog‘i solib bo‘yniga, tilib betini
Yordingiz zahrasini ichidin olib o‘tini
Bo‘lmadi bu kam ra’iyyat boshidin hech tayoq.

Etmadim hech bira bu qofiya paymolig‘din
Dod, yuz dod g‘ariblig‘, g‘ami tanholig‘din
Ko‘rmadim manfaate behuda savdolig‘din
Yo‘q so‘qqa boshimdin o‘zga manga dunyolig‘din
Kosh, ul g‘ari zanlar solsa quruq so‘zga quloq.