Jv/Suluk Malang Sumirang

en - Suluk Malang Sumirang is an Islamic text from Java from around the 16th century. It is about the question of being a Moslem.

Pupuh Dhandhanggula

1.

Malang sumirang amurang niti

anrang baya dènira mong gita

raryw anom akèh duduné

anggelar ujar luput

anrang baya tan wruh ing wisthi

angucap tan wruh ing trap

kaduk andalurung

pangucapé lalaluya

ambalasar dhahat amalangsengiti

tan kena winikalpa.

2.

Andaluya kadadawan angling

tan apatut lan ujar ing sastra

lan murang dadalan gedhé

ambawur tatar-tutur

anut marga kang dèn-singkiri

anasar ambalasar

amegat kekuncung

tan ana ujar kerasa

liwang-liwung pangucapé burak barik

nulya kaya wong édan.

3.

Idhep-idhepé kadya raryalit

tan angrasa dosa yèn dinosan

tan angricik tan angroncé

datan ahitang-hitung

batal karam tan dèn-singgahi

wus manjing abirawa

liwung tanpa tutur

anganggé sawenang-wenang

sampun kèrem makamé wong kupur kapir

tan ana dèn-sèntaha.

4.

Angrusak sarak ujar sarèhing

acawengah lan ajar ing sastra

asuwala lan wong akèh

winangsitan andarung

kedah anut lampah tan yukti

mulané ambalasar

wus amanggé antuk

jatining apurohita

marminipun tan ana dèn-walangati

sakèhing pringgabaya.

5.

Pangucapé wus tanpa kekering

oranana bayané kang wikan

dhateng kawula jatiné

tan ana bayanipun

anging tan wruh jatinirêki

pan jatining sarira

tan roro tetelu

kady angganing reringgitan

duk sang Panjy asusupan rahina wengi

kesah saking nagara.

6.

Anêng Gegelang lumampah carmin

anukma aran dhalang Jaruman

dèn-pendhem kulabangsané

ndatan ana kang weruh

lamun Panji ingkang angringgit

baloboken ing rupa

pan jatine tan wruh

akèh ngarani dhadhalang

dhahat tan wruh yen sira putra ing Ke1ing

kang amindha dhadhalang.

7.

Adoh kadohan tingalirêki

aparek reké tan kaparekan

yèn sang Panji rupané

dèn-senggèh baya dudu

lamun sira Panji angringgit

balokloken ing tingal

pan jatining kawruh

lir Wisnu kelayan Kresna

ora Wisnu anging Kresna Dwarawati

amumpuni nagara.

8.

Wisésa Kresna jati tan sipi

kang pinujyêng jagad pramudita

tan ana wruh ing polahé

lir Kresna jati Wisnu

kang amanggih datan pinanggih

pan iya déning nyata

kajatenirêku

mulané lumbrah ing jagad

angestoken kawignyan sang Wisnumurti

nyatané arya Kresna.

9.

Mangkana kang wus awas ing jati

oranana jatining pangéran

anging kawula jatiné

kang tan wruh kéngar korup

pan kabandhang idhepirêki

katimpur déning sastra

milu kapiluyu

ing wartaning wong akathah

pangèstiné dèn-senggèh wonten kakalih

kang murba kang wisésa.

10.

Yèn ingsun masih ngucap kang lair

angur matiya duk lagi jabang

ora ngangka ora ngamé

akèh wong angrempelu

tata lapal kang dèn-rasani

sembayang lan puwasa

dèn-gunggung tan surud

den-senggèh anelamna

tambuh gawé awuwuh kadya raragi

akèh dadi brahala.

11.

Pangrungunisun duk raré alit

nora selam déning wong sembayang

nora selam déning anggèn

tan selam déning saum

nora selam déning kulambi

tan selam déning dhestar

ing pangrungunisun

éwuh tegesé wong selam

nora selam déning anampik amilih

ing karam lawan kalal.

12.

Kang wus prapta ing selamé singgih

kang wisésa tuwin adi mulya

sampun teka ing omahé

wulu salembar iku

brestha geseng tan ana kari

angganing anêng donya

kadya adedunung

lir sang Panji angumbara

sajatiné yèn mantuk ing gunung urip

mulya putrêng Jenggala

13.

Akèh wong korup déning sejati

sotaning wong dèrèng purohita

dèn-pisah-pisah jatiné

dèn-senggèh seos wujud

sajatiné kang dèn-rasani

umbang ing kapiran

tambuh kang den-temu

iku ora iki ilang

mider-mider jatiné kang dèn-ulati

tan wruh kang ingulatan.

14.

Brahalane den-gendong den-indit malah kabotan dening daadapen mangke dereng wruh jatine dening wong tanga guru amungakĕn wartaning tulis kang ketang jatining lyan den-tutur anggalur den-turut kadya dadalan kajatene deweke nora kalingling lali pejah min-Wang

15.

Dosa gung alit kang den-singgahi ujar kupur-kapir tan den-ucap iku wong anom kawruhe sembayang tan surud puwasane den ati-ati tan ayun kaselanan kalimput ing hukum kang sampun tekeng kasidan sembah puji puwasa tan den-wigati nora rasa-rinasan

16.

Sakeh ing doss tan den-singgahi ujar kupur-kapir tan den-tulak wus liwang-liwung polahe tan andulu dinulu tan angrasa tan den-rasani tan amaran pinaran wus jatining suwung ing suwunge iku ana ing anane iku surasa sejati tan kĕna den-ucapna

17.

Dudu rasa kang kĕraseng lati dudu rasa rasaning pacuwan dudu rasa kang ginawe dudu rasa rasaning guyu dudu rasa rasaning lati dudu rasa rĕrasan rasaku amengku salir ing rasa surasa. mulya putreng Jènggala

rasa jati kang kerasa jiwa jisim rasa mulya wisesa

18.

Kang wus tumeka ing rasa jati panĕmbahe da tanpa lawanan lir banyu mili pujine ing ĕnĕnge anebut ing unine iya amuji solahe raganira dadi pujinipun tĕkeng wulune salĕmbar ing osike tan sipi dadi pamuji pamuji dawakira

19.

Ingkang tan awas puniku pasti dadi kawulane kang wus awas tĕka ing sĕmbah pujine amung jatining wĕruh pamujine rahina wĕngi mantĕp paran kang awas ujar iku luput ananging aran tokidan lawan ujar kupur-kapir iku kaki aja masih rĕrasan

20.

Yen tan wruha ujar k„p„r-"pir pasti woog iku durung ~"„, maksih bakai pangawruhe pan kupur-kapir iku iya iku sampurna jati pan wèkas ing kasidan kupur-kapir iku iya sadat iya salat iya idĕp iya urip iya jati iku jatining salat

21.

Sun-marenana angedarneling sun-sapiye ta bok kadĕdawan mĕnawa mèdal cucude ajana milu-milu mapan iku ujar tan yakti pan mangkana ing lampah anrang baya iku rare anom ambĕlasar tanpa gawe gawene sok murmg niti anggung malang sumirang.