Ko‘tardim boshim g‘aflat uyqusidin...
Ko‘tardim boshim g‘aflat uyqusidin,
Xalos o‘lmadim dahr qayg‘usidin.
Chu bedor bo‘ldim meni mustamand,
Farosat livosini qildim baland.
Boqib subh ma’murasi sarig‘a,
Nazar ayladim hikmat osorig‘a.
Emas maykada yanglig‘ hech bir makon,
Dag‘i hech murshid chu piri mug‘on.
Gila qildim ul pirg‘a davrdin,
Dedim forig‘ etmas meni javrdin.
Xiradmand piri pisandida roy
Ul ishda manga bo‘ldi mushkilkushoy.
Ishingg‘a girih tushsa gar javrdin,
Erur aqldin, ko‘rmagil davrdin.
Xayoloti behuda aylar xirad,
Qazou qadr aylagay oni rad.
Xirad ilgida borcha tortar alam,
Bu daf’ o‘lsa yetmas sanga hech g‘am.
Mug‘on dayrig‘a bosh yetur borho,
Bu g‘aflatni qil boda birla davo.
Muti’ etgusi elni davri qadah,
Qadah davridin doim ista farah.
Nishon yetmasun ko‘nglingga dog‘din,
Gulu jom yetir bu yeti yog‘din.
Ayirmay kavokib seni komdin,
Mayi kom ich bu yeti jomdin.
Agar nuql darkor bo‘lsa sango,
Kavokibdin etgil ani iltijo.
Keturgil bu ishda falakka panoh,
Ki bergay sanga sindirib qursi moh.
Qilib jahd Atorudni etshl nadim,
Bitarga tavorixhoyi qadim.
Havas aylasang soz ohangini,
Olib Zuhra qo‘lg‘a chalur changini.
Agar topmasang mayni olurg‘a zar,
Berur sindurub mehr qursi qamar.
Sanga zohid ar man’ig‘a ochsa til,
Sen imdod Mirrixdin istagil…
Setor bilan munozara bayonida
Bo‘lub bazm bir kecha qildim namoz,
Qilib haqg‘a har damda ifshoyi roz.
Qiyom aylar edim gahi, gah quud,
Ruku’ aylabon goh, gohi sujud.
Qilur chog‘da toat meni beqaror,
Qulog‘img‘a yetti sadoyi setor.
Olib dildin andishai toatim,
Havas yirtdi chun pardai ismatim.
Dedim anga ul damda aylab nido,
Erursan o‘zing manshai har sado.
Kel emdi quloq tut so‘zima bukun,
O‘zing kufr o‘tig‘a bo‘lma o‘tun.
Nega keldi gumrohliq xohishing,
Qiyomat ishidin tihidur boshing.
Kalidi dari ganji talbis san,
Hiyal bobida misli iblis san.
Bu rishtaki ilkingdadur keldi dom,
Dili xalqni sayd aylar mudom.
Qilib fosh bel bog‘lamoq korini,
Olib qo‘ymag‘ung toat osorini.
Gar etsang birov sinasida makon,
Yo‘q etkung ani toatin begumon.
Kelu men kibi o‘tdin andisha qil,
Tutub tavba yo‘lin vara’ pesha qil.
Dedi bo‘yla tanburi sohib xabar,
Esang pardador o‘lmag‘il pardadar.
Xayol etma o‘zingga aybim hunar,
Dema yuzima aybim o‘lsa egar.
Qilib qat’ ayb olamin sarbasar,
Huzuri olam ichra qildim guzar.
Bari hamnishinim edi ahli roz,
Alardin manga yetmadi e’tiroz.
Mening sinama qo‘ymag‘il dasti rad,
Sen emdi manga bermas ersang madad.
Bila olmag‘ungdur jahon korini,
Qim iqbol olur, kimlar idborini.
Nega bahri ehsoni parvardigor,
Menu sen kibilardin olg‘ay g‘ubor.
Mug‘anniy, bu dam boqmayin so‘lu sog‘,
Olib qo‘lg‘a tanburing et tar dimog‘.
Tuzub nag‘ma cholmokg‘a omoda bo‘l,
Ko‘ngullarg‘a och rag‘bat aylarga yo‘l.
Kelib bazm ahli to‘lub bu bisot,
Tong otg‘uncha qilsunlar ayshu nishot.
Na yaxshidur ul kas kechib sabrdin,
O‘zin o‘tg‘a ursa turub qabrdin.
Tamug‘ uchquni anga vaqti azob,
Ko‘runsa ko‘zi ollida chun sharob.
Olib kechalar Mirzo qo‘lg‘a qalam,
Beshinchi hikoyatni qildi raqam.
Qilib sabt tanbur hangomasin,
Yana yo‘ndi qonun uchun xomasin.
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |