Komipafurmids e püdafurmids
Petradutöl se Nedänapük fa ‚F. J. Krüger‛.
Musk dofagrünik densitik ätegon gluni, e ‚Johannes‛ ivedom dönu so smalik, das at älüjinon lü om äsä fot nulik su glun fota gretik. Stamils kiodeköfik! - e kiodensitiko äglofons näi ods! Äbinos fikulik ad dugolön vü ons, e muskafot äjinon binön levemo gretik.
Tän äkömoms lä furmidaluveg. Tumats furmidas ärönons jäfädiko mo e ge, - ans diledilis boada, bledilis u yebastagis in maxüls oksik polöls. Fuläd äbinon so vemik, das ‚Johannes‛ äsuidikom tio sekü on.
Ädulos luniko, büä bal furmidas ävilon dalilön omis e spikön ko oms. Ons valik äjäfons so leziliko. - Fino ätuvoms furmidi bäldik, kel picälom ad galedön planapufilis, keles furmids desumons mieladavi. Bi jep oka äbinon vemo takedik, äkanom sio jäfikön me foginans e dajonön omes nästi gretik. Pimeikon futü stam bima bäldik, äbinon vemo gretik ed älabon tumatis leyalas e cemilas. Galedan planapufas äplänädom vali, ed äzidugom visitanis valöpo, jüesa citacems, kö larvats yunik kripons se tuüls vietik. ‚Johannes‛ ästunom ed äbinom dafredik.
Furmid bäldik äkonom, das älifoy in jäfäd gretik kodü militagoläd, kel öprimon ünü brefüp. Ko nämäd gretik ötatakoy furmidapöpi votik no mu fagiki, ödistukoy nästi ed öravoy ud ödeidoy larvatis. Demü atos öneodoy dabinianis valik, klu ämutoy fidunön büo vobodi mu dranöfiki.
„Kodü kis militagoläd et ojenon-li?“ ‚Johannes‛ äsagom. ‚No lüjinon lü ob jönik.‛
„Nö! nö!“ pufigaledan äsagom. „Binos goläd vemo jönik ä lobabik. Betikolöd! binons Komipafurmids, kelis otatakobs, - odadeidobs dafamüli onsik, ed atos binon vobod vemo gudik.“
„Ols no binols-li üfo Komipafurmids?“
„Lenö! Kisi betikols-li? Obs binobs PÜdafurmids.“
„Kisi atos sinifon-li täno?“
„No sevol-li atosi? Oplänob ole osi. Seimna furmids valik äkomipons laiduliko; - del no bal äpasetikon nen mipugs gretik. Täno furmid gudik sapik äkömom, kel äbetikom, das töb mödik pöspalonöv, if furmids örajanonsöv rezipiko ad no plu komipön.
Ven äsagom atosi, äcedoy osi vemo bisariki, e kodü atos äprimoy demü sef ad däbeitön omi ad diledils smalik. Poso furmids nog votiks äkömons, kels äcedons otosi. I ets pädäbeitons ad diledils smalik. Ab fino somödiks äkömons, das däbeit äbinon vobod tu töbik pro votiks. Täno änemons okis Püdafurmidis, ed ons valik älaidälons ad sagön, das Püdafurmid balid ägidetom; as turn oksik nu ädäbeitons uti, kel ätaspikon atosi. Somo ün tim et furmids tio valiks evedons Püdafurmids, e diledils Püdafurmida balid pakipedons ko kälöf e dalestüm. Obs dalabobs kapi. Kapi legik. Ya edistukobs ed edasasenobs furmidapöpis votik degtel, kels älesagons, das ädalabons kapi legik. Nu nog te fol retons, kels lesagons atosi. Ons nemons okis Püdafurmidis, ab binons klüliko Komipafurmids, - ibä obs labobs kapi legik, e Püdafurmid älabom kapi te bali. Nu odadeidobs suno furmidapöpi degkilid. Atos binon kludo ga vobod gudik.“
„Si! si!“ ‚Johannes‛ äsagom - „binos vemo küpädik!“
Voiko idredälikom boso - ed äsenälom takedi mödikum, ven isagoms danölo leditaglidi galedane düniälik, e fagiko de furmidapöp iseidoms okis sui yebastag kledöl ad takädön in jad filigableda deköfik.
„Hu!“ ‚Johannes‛ äseifom, „at binon sog bludiälik ä stupik.“
Volvulacil äsmilom ed äkledom ko yebasteg okik löpio e donio.
„O!“ - äsagom. - „No nemolöd onis stupikis! Mens golons lü furmids ad vedön sapiks.“
Se Volapükagased pro Nedänapükans 1956, Nüm: 3, Pads: 10-11.