Konots di 'Peterburg'/Mäned

MÄNED.

Fa ‚Nikolaj Gogol'’.

In diläd ministerik… ab binos gudikum ad no fümükön nemi kuratik diläda. Nos binon skanikum, ka diläds, rejimens, bürs sota alik e — me vöds nemödik — dinits sota alik. Nu privatan alik ya lecedon sogädi lölik penoföli medü pösod lönik oka. Sagoy, das bü brefüp nilik begapenäd ut ekömon de poldakapiten^[1] ömik — no memob, se zif kinik — in kel bepenom klüliko, das büads tatik paviodons e das nem saludik oma pasagon sio ön mod nenstabik. Ed as blöfamed eläükom lä begapenäd toumi vemo gianagretiki lautota romatik seimik, kö alnaedo pos pasetikam padas deg poldakapiten komädom, semikna igo ön stad vero brietik. Kluo diseinü vit neplitas alseimik nemobös gudikumo dilädi, keli konot tefon, as diläd ömik. Kluö! in diläd ömik calan ömik ädunodom; no kanoy nunön, das calan vemo küpidik; jenöfo men ko geilot smalik, ko skin bosilo pogagik, men bosilo redaherik, bosilo igo logotiko logämafibik, ko jofatop smalik su flom, ko frons bofaflanü cügs e ko täin ut, kel panemon: hemoroidik… Nosi kanoy-la dunön tefü atos! so flunon klimat di ‚Peterburg’. Nün tefü dinit oma (ibä bevü obs bü valikos mutoy danotükön diniti) äbinon sököl: äbinom dabinäd ut, keli nemoy titulakonsälali laidüpik, tefü kel, äsä sevoy, ya tuvemo elucogedons e keli ya tuvemo efopülükons lautans difik laböl kösömi lobabik ad lengleipön utanis, kels no kanons dämükön geiko. Famülanem calana äbinon ‚Bashmachkin’^[2]. Ya binos klülik ma nem it, das famülanem seimna elicinon de juk; ab kitimo, ün tim kinik e kimodo elicinon de juk: nos atosa sevädon. E fat, e lefat, ed igo lüblod, e hiels ‚Bashmachkiny’ lölöfiko valiks ägoloms lenlabü buts, te ävotükölo kilna a yel sömäli. Nem oma äbinon: ‚Akakij Akakievich’. Ba ojinon lü reidan boso bisarik e desino petuvöl, ab kanoy süadükön, das ön mod nonik äsukoy oni, e das dinäds somik fädo ipubons, das ön mod nonik ämögosöv ad givön nemi votik, ed atos äjenon ön mod kuratiko sököl. Hiel ‚Akakij Akakievich’ pimotom brefüpo bü neit, te if mem no pöladugon-la obi, dätü del 23^id mäzula^[3]. Jibüätan nu deadik ä motil: jimatan calana e vom vemo gudik < iblümükof oki, äsä äpötos, ad blunedön cili. Motil nog äseatof in bed visü yan, e detaflanü of ästanons hispönan: pösod legudik: ‚Ivan Ivanovich Eroshkin’ as donasekionacif in senät ädunodöl, e jispönan: jimatan haratafizira poldik: vom ko tugs seledik: ‚Arina Semjonovna Belobrjushkova’. Älofädoy motane ad väl ali nemas kil, kini kelas äviloföv välön, sevabo elis ‚Mokkij’, ‚Sossij’, ud ad nemön cili stimü himartüran: ‚Hozdazat’. „Nö!” jiedeadölan ätikof, „kiobisariks nems valik binons!” Ad kotenükön ofi ämaipadoy kaledi ko saludanalised pö plad votik; dönu nems kil äsüikons: ‚Trifilij’, ‚Dula’ e ‚Varahasij’. „Dadämükam kion!” jibäldan äsagof, „nems kion alna komädons; vo neföro igo älilob somikis. Pu els ‚Varadat’ u ‚Varuch’ ebinonsöv pötöfiks, ab els ‚Trifilij’ e ‚Varahasij’, kels ekomädons…” Nogna ägüükoy padi, ed äsüikons els ‚Pavsikahij’ e ‚Vahtisij’. „Benö! ya esuemob,” jibäldan äspikof, „das fät omik eklülädon binön somik. Pö jenets somik obinosös gudikum, if ponemomös soäsä fat omik. Fat äbinom ‚Akakij’, klu son id obinomös ‚Akakij’ ”^[4]. Ön mod ebo at el ‚Akakij Akakievich’ ädavedom. Äblunedoy cili, pö kelos äprimom ad drenön e so ämijästidom logodi oka, äsva äbüosenälom, das öbinom titulakonsälal. Kluö! ön mod kinik atos valik ejenon. Eloblinob nüni at, dat reidan it kanon süadikön, das atos ejenon lölöfiko kodü neod ed ön mod lenonik emögosöv ad givön nemi votik. Kitimo e tü tim kinik inügolom ini diläd e kim icalükom omi: atosi nek äkanon memikön. Dilekans e cifs valasotik viomödiks päplaükoms, ai äküpedoy omi su plad ot, in stad ot, in cal ot, as calan ot ad penön, kludo poso äsüadikoy, das jiniko so pimotom in vol ön stad lölöfiko pifomiköl, efe in näileiged^[5] e ko jofatop su kap. In diläd stüm nonik päjonülon ome. Galedans noe no älöädoms de plads, ven äbeigolom, abi igo no älogedoms omi, äsif musak komunik idufliton-la da stebedacem. Cifs äträitoms omi ön mod seimik koldäliko däspotik. Yufan seimik donasekionacifa sunädo äseitom dokümis disi nud oma nes sagön igo eli „depenolöd!” ud eli „ekö! vobodil nitedik e pluuneplu gudik”, u bosi plitik, äsä bitoy in dünotanefs benodugälik. Ed äsumom dokümi, te ilogedölo ati, nes seividön, kim ädoseitom ati ed älabom-la gitodi ad atos. Äsumom e sunädo äpladom oki ad depenön ati. Calans yunik äsmilüloms ed äcogedoms dö om, viomafädo cogedäl büranas ämögükon atosi, äkonoms in top ebo at komü om konotis difik dö om it pidatikölis; dö jidalaban loatalöda omik: jibäldan veldegyelik < äsagom, das äflapof omi, äsäkoms, kitimo mated onas öjenon; äjedüloms papürarägis sui kap omik, änemölo atosi „nifami”. Ye ‚Akakij Akakievich’ no ägespikom ad atos vödi igo bali, äsif jenöfo nek äbinon-la fo om; atos igo no äflunon jäfis omik, bi pö tupots valik at no ädunom pöki igo bali dü penam. Pas if coged ga äbinon tu nesufovik, ven äjoikoy omi ta nam, äneletölo ad jäfön me vobod okik, äsagom: „No töbolsöd obi! pro kis lenofols-li obi?” E bos nekösömik päkipädon in vöds ed in vögäd ut, me kel pisagons. In ut ätonon bos somik ad pid älüälüköl, das hiyunan bal bü brefüp icaliköl, kelan ma sam votikanas primo ädälom oke it ad smilön dö om, sunädo ästopedom, äsva pidrefom-la dub sagit, e sis ettim val äjinon cenön pö om e pasumodön ma lecedamod votik. Näm sustalik seimik äkoedon geyilidön omi de flenädans, ko kels ikosükom oki, posä ipölacedom omis menis cädik ä sälunöfikis. E lunüpo pos atos pö minuts mu fredafuliks dub fomäl ädajonom oki pö om calan lövik ko jofatop smalik su flom, ko vöds dudranik oma: „No töbolsöd obi! pro kis lenofols-li obi?”; ed in vöds dudranik at vöds votik ätonädons: „Binob svist olik.” E hiyunan pidabik ädunom namajästi, äsva äjelom-la oki, e mödikna ädremälom poso dü lifüp oka, äküpölo, patöfs nemenätik kiomödik binons ninälü men, groböf kruälik ön mafäd kiovemik paklänädon medü sälunöf feinik ä kulivik, e — Godö! — igo ninälü men ut, keli voläd dasevon as nobälik e snatik.

Töbo äkanoy-la tuvön seimöpo meni votik, kel so älifon-la dub calajäf oka. Nesaidosöv ad sagön: „ädunodom leziliko”; nö! ädunodom ko löf. Depenam at äbinon pro om utos, in kelos äküpom voli patädik seimik, distöfik e plitöfiki. Juit pänotodon medü logod omik; tonats semik äbinons gönäbs omik, if ärivomöv penölo kelis, tän vemo äsäsüenikom: ed äsmilülom, ed änutülom, ed äyufom oki dub koedön mufön lipis oka, sodas su logod omik, äsä äjinos, äkanoy-la reidön tonati alik, keli penamaleplüm omik ädäsinon. Üf ägevoyöv ome sikotis ma mafäd lezila omik, tän ba pilasumomöv — ad stun oka — bevü tatakonsälals; ab imeritom me dün, äsä cogedans: calasvists oma < änotodoms osi, snabädi pro knopahogil^[6], zuo idagetom hemoroidi pro loinil. Reto no daloy nunön, das küpäl nonik päjonülon-la kol om. Dilekan bal, bi äbinom pösod gudälik ed ävilom sikön omi demü dün lunüpik, ibüedom bligädön ome bosi veütikum, ka depenami kösömik. Sevabo äbüdoy ome ad mekön stabü doküm ya blümik piregistaröl nunodi seimik pro bür votik; vobod te äflagon ad votükön tiädapadi ed ad votükön semikna värbis, efe vedükön gramatapösodi balid uti kilid. Atos äkoedon vobön omi so töbido, das äsuetom löliko, äröbom flomi oka e fino äsagom: „Nö! gudikumo odepenobös bosi!” Sis tim et äleadoy ome te depenön laidüpio. Plödü depenam at nos äjinon dabinön pö om. Leno äkudom tefü klotem oka: näileiged oma no äbinon grünik, ab älabon köli seimik rediliko meilaköliki. Koletil len on äbinon boso rovik, lövik, sodas särvig oma, toä no äbinon lunik, äsüstegölo se kolet, äjinon binön nekösömiko lunik, äsä pö güpakatüls ut kapis oksik lemufüköls, degatis anik kelas foginänans in Rusän kepolons su kaps^[7]. Ed ai bos nevitoviko äklebon len näileiged omik: u diledil sigayeba, u fadil seimik; zu atos älabom skili patik dü gol ve süt ad reafön doniü fenät tü tim ebo ut, kü se on äsejedoy badädi valasotik, e sekü etos laidüpo ämopolom su hät oka meluna⸗ e vatamelunajalis e jodemi sümik. Nonikna dü lifüp älüälükom küpäli oka ad utos, kelos padunon e jenon aldelo in süt, kelosi, äsä sevädos, ai elülogom calasvist omik: calan yunik logamaportati logeda nämälik okik jü nivod somik lunükumöl, das igo oküpom, pö kin votaflanü pärunaveg xänaboibül^[8] dono len niblit pudesleiton — utosi, kelos ai süükon smilüli jäpilik pö logod oma.

Ab üf ‚Akakij Akakievich’ jenöfo älogedomöv bosi, tän alo älogom su valikos kedetis feinik okik in penät kälöfik ifipenölis, e pas if lemud jevodik de top nesevädik seimik ipuböl äpladon oki sui jot oma ed äbladon me nudahogs vieni voik sui cüg, te täno äküpom, das no ärivom zänodi kedeta, ab luveratikumo zänodi süta. Posä ikömom lomio, sunädo äseidom oki leni tab, äslürfom spido eli ‚shhi’^[9] okik ed äfidom diledi bubamita ko beb, leno äküpölo smeki onas; äfidom atosi valik ko musaks e ko utos valik, kelosi God ün tim et igevon. Isenölo primi stomägasvolikama, älöädom de tab, äsüramenom bügili labü nig ed ädepenom dokümis lomio ikeblinölis. Üf so äjenos, das somiks ädefons, ämekom desino — pro juit lönik — kopiedi pro ok it, mu pato if doküm no äbinon küpädik ma süper stüla, ab ma ladetam lü pösod seimik nulik u flunilabik.

Igo ün düps ut, kü sil gedik di ‚Peterburg’ löliko kvänikon e pöp lölik calanas efidon satio ed efidedon, alan äsä emögos pö on ma mesed pagetöl e ma luvil lönik; kü valans ya esäjäfälikons pos penam kniröl me penamaleplüm, pos dajäf aldelik, pos jäfs zesüdik okas e votikanas ed utos valik, kelosi men jäfädik libaviliko bligon pro ok ön mödot igo gretikum, kas zesüdosöv; kü calans spidoms ad fegebön timi retik ad juit: seiman, kel binom nämälikum, vifagolom lü teatöp; seiman lü süt, esludölo ad gebön timi gönü lelogam lädahätilas seimik; seiman lü soarazälül ad figebön timi dü plims jilepule bätodik seimik: faman sogoda smalik calanas; seiman — ed atos jenon suviküno — balugiko golom lü calasvist oka ini tead folid u kilid, ini cems smalik tel ko föfacem u kvisinöp e ko seks plöpas anik ad dekam vogädik, ko lampad u dinil votik sakrifotis mödik, klemi fidedas, spatas eflagöl; me vöds nemödik: igo ün tim ut, kü calans valik spearikoms bevü löds smalik flenädanas oksik ad kadapledön eli ‚Whist’ tatakik, slürfölo tiedi in värs ko fid biskutas tä kopeks nemödik, danünatemölo smoki se piparüds lunik, konölo dü segiv kadas sagädi seimik edranöl de sogät löpik, keli Rusänan kanon noädön neföro ed ön stad nonik, ud igo, kitimo yegäd ad pabespikön no dabinon, dönuölo konotüli vönao sevädiki dö garnisunalebüdan, lü kel ekömoy ad sagön, das dil göba pecöpon^[10] de jevod mebamala fa el ‚Falconet’^[11] — me vöds nemödik: igo ün tim ut, kü valans steifons ad muadön okis — ‚Akakij Akakievich’ äjäfikom me muad nonik. Nek äkanon sagön, das seimüpo ilogon omi pö soarazälül seimik. Posä ipenom ladälajuito, ägolom ad slipön, bü tüp ya ismililölo pö tik dö del fovik: „Kisi God ogevon-li ad depenön odelo?” So lif takedik pösoda, kel ko dünanamesed mö ruabs foltum äsevom ad kotenön dö fät okik, äpaseton, e ba öpaseton jü bäld vemik, if mifätots difik no ädabinonsöv ve lifaveg pistürülöls — noe pro titula⸗, abi pro kläna⸗, duna⸗, kurakonsälals e pro konsälals valasotik, igo pro utans, kels ägivoms konsälis neke e kels it ägetoms otis de nek.

In ‚Peterburg’ neflen vemik dabinon pro valans mesedi mö ruabs foltum u zao somödiki a yel getöls. Neflen at binon no votik, äsä flod nolüdik obas, do zuo i sagoy, das binon vemo saunüköl. Tü düp zülid göda, sevabo tü düp ebo et, kü süts pafulükons me golölans lü diläd, primon ad dunön snipis so vemikis e dolikis nenvätälo ta nuds valik, das calans pidabik vero no sevons, kitopio pladons-la onis. Ün tim at, ven igo pö löpacalilabans flom dolon kodü flod e drens süikons in logs, titulakonsälals pidabik semikna binoms nenjeliks. Savamög balik binon ad durönön lenlabü mänedil slenik mögiküno vifiko sütis lul u mälis e poso tagön saido lunüpo me futs in spadäd yanana, jüs me dunamod somik fägs e tälenüls valiks dub flod dü vegam pesäjäfidüköls ad duins calavoboda dönu vamikons. ‚Akakij Akakievich’ sis tim anik äprimom ad senön, das ön mod seimik pato vemik ätomos omi pö bäk e jot, do ästeifom ad durönön mögiküno vifiko spadi pilonöl. Fino äreafom ad tikön, va mäned^[12] omik älabon-la döfis seimik. Idalogölo staböfiko oni lomü ok, ätüvom, das pö tops tel u kils, efe pö bäk e jots, ivedon kotinastof gaodik voik; klöf sovemo ivorikon, das äleadon luvienön da hogs, e furastof sleatölo islifon valaflanio. Nedoyös sevön, das mäned ela ‚Akakij Akakievich’ id äjonidon pro calans as yegäd ad pakofön; igo äsädütoy one nemi nobik: mäned < ed änemoy oni vomakloti. Vo älabon binodi boso bisariki: kolet ona ün yel alik äsmalikumon ed aiplu äsmalikumon, ibä pägebon ad nägedön dilis votik klota. Näged no äjonon skili skrädana, e sek äklülädon binön nendoto nenfomik e nejönik. Isuemölo kodi säkäda, ‚Akakij Akakievich’ äsludom, das mäned ömuton papolön lü hiel ‚Petrovich’^[13]: skrädan seimöpo in tead folid len klänatridem älödöl, hikel — to log dädik oka e pogs love logod lölik — äjäfom saido benoplöpo me näged blitas e trelülagunas calanikas e valasotikas votikas — dido ven äbinom ön stad no brietik e no äbetikom in tikäl oka desinodi seimik votik. Dö skrädan at ga no sötoy-la nunön mödikosi, ab bio vönaoloveikod ya epubon, das in konot kalad pösoda alik muton pafümükon lölöfiko, täno no sötoy nedunön osi, äsif vögot büdik tonon-la: „Bepenolöd pro obs id eli ‚Petrovich’ is!” Primo pänemom balugiko el ‚Grigorij’ ed äbinom dutetan lä nouban seimik; äprimom panemön ‚Petrovich’, sisä igetom lelivapenedi ed iprimom ad ludrinön vemo nämöfiko pötü zeladels valik: primo pötü cifiks, e latikumo nenvätälo pötü glügiks valiks, tefü kels krodül äkomädonöv in kaled. Tefü atos äblebom fiedik kol kösömots büröletanas ed äfeitölo ko jimatan okik, änemom ofi vomi volädik e ji⸗Deutänani. Sekü utos, das ya emäniotob bosi dö jimatan, sötob sagön i dö of vödis anik; ab liedo nemödikos äsevädon dö of, ba te utos, das jimatan äbinof lä ‚Petrovich’, igo älenlabof bonäti, no stofädi; ye — äsä jinos — no äkanof pleidülön me jön oka, alo pö kolköm ko of te soldats ä gardans älülogoms disi bonät ofa, idunölo balna jästi me mustagaher ed ivögölo balna me vög patik seimik.

Älöpiogolölo ve tridem jü ‚Petrovich’ zugöl, kel — sötoy dasevön snatiko osi — pibesmivon löliko me vat, moükabots e piprägenon dub smel spitik daiköl ut, kel ön mod kostik koedon drenön logis ed, äsä binos sevädik, komädon no panosükölo pö klänatridems valik domas in ‚Peterburg’ — älöpiogolölo ve tridem, ‚Akakij Akakievich’ ya ätikom dö utos, suämi liomödotik ‚Petrovich’ öflagedom-la, e tiko äsludom ad no givön mödikumosi, ka ruabis tel. Yan äbinon maifik, bi lomaläd du ämökof fiti seimik ikoedof sovemo smokön in kvisinöp, das no äbinos mögik ad logön igo blatadis gretikün. ‚Akakij Akakievich’ äbeigolom da kvisinöp, no päküpölo igo fa lomaläd it, e fino änüstepom ini cem, kö äloegom seadön su tab vidik no pikölöl e pladön eli Petrovich, äsä ‚Pasha’ Türkänik, lögis oka flegölo dis ok. Futs ma kösöm skrädanas me vob jäfölas äbinons nüdiks. E bü valikos äküpidon eli ‚Akakij Akakievich’ gretatean gudiko sevädik pö om, labü nuel ön mod seimik mitulik, bigik e lesolidik, soäs kelon tortugik. Len särvig ela Petrovich spül sadina e fadas älagon, e pö kiens vorot seimik äbinon. Ya dü za minuts kil ästeigom fadi da hog nada, änedrefom, e sekü atos vemo äskanom tefü dag ed igo tefü fad it, ämurölo lafalaodiko: „Barbaran kion! no pasteigon; ebevikodol obi, o jäpülan vemik!” Pö ‚Akakij Akakievich’ äbinos neplitik, das ikömom tü minut ebo et, kü ‚Petrovich’ äskanom; älöfilom ad bonedön bosi ele Petrovich ün tim et, kü lätikan yä äbinom boso brietilik, ud äsä jimatan omik änotodof osi, „esäjäfälikom yufü lugein, o diabilikan ballogik!” Ön stad somik el Petrovich kösömo go vilöfo äyilidom ed äbaicedom, alnaedo igo äbiegom ed ädanisagom. Ye poso jimatan omik älükömof, äplonölo, das himatan ibinom-la brietik e sekü atos idunikom vobodi tä suäm tu pülik; ab so äjenos semikna, das älägivom könädi degkopekik bal, e säkäd ämoikon. Atna ‚Petrovich’ güo äjinom binön ön stad no brietik, e kludo stübik, todälik e vilöfik ad tuflagedön so suämi, das te diab ösuemon-la oni. ‚Akakij Akakievich’ äreafom ad suemön atosi e tio äsludom, äsä sagoy dö klem disina büik, ad geikön lü yad primik, ab din ya piprimükon. ‚Petrovich’ äfäiknibom logi balik oka logetölo lü om vemo dudraniko, ed el ‚Akakij Akakievich’ nenvilädo äsagom:

„Stadolös gudiko! o ‚Petrovich’!”

„Vipob ole ad stadön gudiko, o cädasöl!” el Petrovich äsagom e lustrabölo älüodom logi oka äl nams ela ‚Akakij Akakievich’, bi ävilom daküpön, fanoti sota kinik etan äpolom.

„Ekö! ed ob ekömob lü ol, o ‚Petrovich’, kodü etos…”

Nedosös sevön, das ‚Akakij Akakievich’ änotodom oki mödadilo me präpods, ladvärbs e fino me vödüls ut, kels leno labons sinifi alseimik. If din äbinon go vemo fikulik, tän igo älabom kösömoti ad no fisagön lölöfiko seti, sodas vemo suvo, ven äprimom spikami me vöds: „Atos vo binon lölöfiko somik…” e poso ya nos ädabinon, ed om it äglömom osi, äcedölo, das ya ifisagom-la vali.

„Kis üfo binon-li?” el Petrovich äsagom ed otüpo ädalogom me log balik oka näileigedi lölik omik de kolet jü slivs, bäkadil, trelüls e knopahogs: utos valik, kelos äbinon vemo sevädik pö om, bi äbinon mekot lönik oma. Kösömot ebo at binon dutöfik ad skrädans; atos binon din balid, keli jäfüdan somik odunon pö kolköm.

„Ekö! ed ob tefü utos, o ‚Petrovich’!… sevabo mäned, klöf… ekö! logol, das valöpo pö tops votik binon vemo dulöfik, te boso epüfikon, e so jinos, äsva binon-la bäldik, ab binon nulik, too balugiko pö top bal binon boso somik… pö bäkatop, zuo nog pö jotatop bal boso evorikon, ed ekö! zuo pö jotatop et boso… ol it logol, das ats binons säkäds valik. E töbids vemik no paflagons…”

‚Petrovich’ äsumom „vomakloti”, primo äseatenükom oni love tab, älelogom oni lunüpo, älemufükom doto kapi oka ed ätenükom nami oka äl fenät ad gleipön tabakiäri klöpik labü pöträt generana seimik — no äsevädos, generana kinik, bi top, pö kel logod äbinon, pidusteigon fa doat e poso pifäikleibon dub papüraräg folgulik. Isnüfölo tabaki, ‚Petrovich’ ätenidükom „vomakloti” len nams oka ed älelogom oni ta lit, e dönu älemufükom kapi oka. Poso äzüflekom kloti, sodas furot äbinon löpo, e dönu älemufükom, dönu ädesumom tegoti labü magod generana dub papüraräg pifäikleiböl e posä isteigädom tabaki ini nud oka, äfärmükom, ämopladom tabakiäri e fino äsagom:

„Nö! no mögos ad nätükön; yeg at klotastoka binon badakalietik!”

Pebam lada ela ‚Akakij Akakievich’ pö vöds at istobon.

„Kikodo üfo no mögos-li? o ‚Petrovich’!” äspikom tio me vögäd lebegik, äs cil, „jenöfo säkäd lölik binon, das pö jotatop boso evorikon, ga labol flabilis seimik…”

„Sio mögos ad tuvön flabilis, flabils ga potuvons,” ‚Petrovich’ äspikom, „too nemögos-la ad lennägön onis, bi din binon vemo vorik, ekoedoyöv-la kontagikön nadi — ed ekö! seko sunädo klöf slifon-la sleatölo.”

„Gudö! slifonös! ed olo sunädo gebolös nägedotili.”

„Nos ga dabinon, dat lenpladoy su ot nägedotili, kanon pafimükön len nos, vorikam binon tuvemik. Te nem blebon ot: klöf, ab if vien ulebladonöv, tän oseafalonöv.”

„Benö! alo ön mod seimik ofimükolöd! Lio atos mögon-la jenöfo, das somikos!…”

„Nö!” el Petrovich äspikom fümädiko, „atna kanoy dunön nosi. Din binon vemo badik. Ga obinos gudikum, ven tim nifüpik koldik ukömon, das omekolös binü yeg at pro ol futaflabis, bi stog no so vamükon. Medi at Deutänans edatikons, dat lesumons-la okes moni mödikum (‚Petrovich’ älöfom pö fädapöt ad nofülön Deutänanis); e tefü mäned: omutol, soäsä ya klülos, koedön mekön mänedi nulik pro ol.

Pö vöd: „nulik” < el ‚Akakij Akakievich’ boso äperom logamafägi, äsvo demü fog, e vero valikos, kelos ädabinon in cem, äprimon ad mufön pakoboyümölo pö logam omik. Älogom kleiliko te generani labü logod dub papüraräg pifäikleiböl, su tegot tabakiära di ‚Petrovich’ pimagöli.

„Lio üfo nulik zesüdon-li?” äspikom, du äbleibom stadön äsvo pö drimajen, „ga igo no labob moni pro atos.”

„Si! nulik,” el Petrovich äspikom ön takedäl barbarälik.

„Benö! ed if omutoy-la tefü nulik, tän lio obinon-li ön mod somik?…”

„Sevabo liomödoti ofrädon-li?”

„Si!”

„Nendoto onedoy süramenön bankazötis kil mö ruabs luldeg sa suämi seimik zuik,” el Petrovich äspikom e pö atos äkobopedom graviko lipis oka. Vemo älöfom vobedis nämöfik, älöfom süpo ön mod seimik ad kudükön lölöfiko eki e poso ad küpedön kläno, logodajästi kinik men pikudüköl öjonülon pos vöds at.

„Ruabs tumluldeg tä mäned!” el ‚Akakij Akakievich’ pidabik ävokädom, ba ävokädom balidnaedo dü lifüp oka sis moted, ibä ai ädistom de mödikans me vög nelaodik.

„Si! o cäda⸗^[14]!” el Petrovich äspikom, „zuo utos, mäned kinik paneodonöv, flunon. Üf osupladoyöv love kolet martaplädi ed olenyümoyöv kapütüli ko furot sadinik, tän suäm vo orivon ruabis teltum.”

„O ‚Petrovich’! begö!” el ‚Akakij Akakievich’ äsagom me vögäd lebegik, no älelilölo e no ästeifülölo ad lelilön vödis fa ‚Petrovich’ pisagölis ko vobeds notodik valik oma, „onätükolöd ön mod seimik, dat din odünonös nog pu dü tim anik!”

„Alo nö! se atos odavedonöv sököl: ed odunön vobodi nensekik, ed olufegebön vaniko monemi,” el Petrovich äsagom, ed ‚Akakij Akakievich’ pos vöds somik ädegolom ön stad lölöfiko pidädüköl.

E ‚Petrovich’ pos mogol oma ästanom nog dü lunüp, ikobopedölo graviko lipis oka e no ijäfikölo me vobod; äkotenom, das no iperom stimisevedi oka, ni ileadom bapükön skrädafebädi.

Isegolölo ini süt, ‚Akakij Akakievich’ so äsenom oki, äsva ästadom in drimajen. „Ön mod somik din binon somik,” äsagom oke it, „dido no äbüocedob, das etos edavedon-la…” e latikumo: pos seil dü tim anik < äläsagom: „Soö! kio jenos! fino se atos din somik edavedon, ed obo dido leno ekanob igo büocedön, das so binos-la.” Atosi dönu seil lunüpik äsökon, pos kel äsagom: „Soö! liö! binon ebo at, nendoto leno peniludöl, sevabo… atosi ön mod nonik äkanoy-la… dinäd kio patik binon!” Posä isagom atosi, plas ögolom lomio, ägolom äl lüod vero güik, do om it no äniludom somikosi. Dü vegam cimiklinükan äkontagükom flani neklinik lölik oka ko om ed äblägükom jotatopi lölik klota omik; zem ma kipädot häta lölik päsestürülon sui om se löpot doma päbumöl. Nosi atosa äküpom, e latikumo pas ven äjokom ta buigapoldan^[15], kel ipladölo su glun halebardi okik nilü ok äsestürom se honil^[16] sui pun tülumik oka tabaki, pas täno boso äsäkofudikom ed ädönugetom küpäli, ye te sekü utos, das buigapoldan äsagom: „Kikodo kripol-li ebo läi plödikamalogod obik? pärunaveg üfo defon-li pro ol?” Atos ästigädon omi ad zilogön ed ad güflekön oki äl lom. Te is äprimom ad zänädön tikodis, äreafom ad suemön stadi okik kleiliko e ma jenöf veratik, äprimom ad spikotön ko ok it ya no brefediko, ab süeniko e notodäliko, äsvo ko flenädan visedälik, ko kelan kanoy bespikön dini mu klänädiki e dranöfiki. „Benö! lenö!” ‚Akakij Akakievich’ äsagom, „nu no binos frutik ad spikön ko ‚Petrovich’; nu binom somik… jimatan ejinof seimna daflapön omi. Gudikumo olükömobös lü om gödo ün sudel; pos zädel upasetiköl ostrabom ed obinom ön stad lafogalik, klu ön posbrietlustad onedom nogna ludrinön boso, ab jimatan no ogivof ome moni, ed ün tim et ob ön mod somik degkopekili ome… ini nam, e poso ga obinom träitöfikum, e täno tefü mäned so somikos ojenon…” So ‚Akakij Akakievich’ ibespikom dinädis ko ok it, ikuradükom oki it ed istebedom sudeli balidfovik, e posä fagao iloegom segolön jimatani ela Petrovich seimio se dom, äjutedom sunädo lü om. ‚Petrovich’ pos zädel dido vemo ästrabom, älüodükom kapi oka äl glun ed äbinom ön stad vemo lafogalik; ye pö atos valik sosus iseivom kodi visita, äsva diab ästigädom-la omi. „No daloy dunön osi,” äspikom, „binolös flenöfik ad bonedön dini nulik!” Pö tim ebo et ‚Akakij Akakievich’ ästeigom degkopekili ini nam omik. „Danisagob, o cädasöl! oklietob obi bosilo ad saun ola,” el Petrovich äspikom, „e tefü mäned no nedolös kudön! no binon gebabik demü pötöf alseimik. Mänedi nulik ga onägob lobabiko pro ol, orajanobsös tefü atos!”

‚Akakij Akakievich’ nog ästeifülom ad spikön bosi dö näged, ab ‚Petrovich’ no ädalilom spikoti jü fin ed äsagom: „Ga fümo onägob nuliki pro ol, tefü atos lekonfidolös obi, ovobob lezilo. Igo omögos ad mekön ön mod somik, kel obaiädon ko vogäd enu epuböl: kolet pofäiknopon medü lufutil largentik ko largentaramat.”

Ün timül ebo at ‚Akakij Akakievich’ äreafom ad suemön, das no äbinos-la mögik ad vitön meki mäneda nulik, e lölöfiko äsäkuradikom. Jenöfo lio üfo ömekoy-li oni, gebölo kisi, moni kinik? Dido äkanom dilo lekonfidön premi fütürik pötü zäladel, ab mons at ya bü lunüp pibüolonons ad pödutülön e pöseagivön bevü fräds. Äzesüdos ad dagetön bliti nulik, fipelön jukele debi vönädik tä lenpladam tipotas nulik len donalögitegäds bäldik buta, zuo äsötoy bonedön jinägane jitis kil, zuo balatis tel niklota ut, keli binos nepötöfik ad nemön in penäd bükik… me vöds nemödik: mons lölöfiko valiks pöfegebonsös; ed igo if dilekan übinomöv so benädik, das pla ruabs foldeg premama ülonomöv suämi mö ruabs foldeglul u luldegs, tän alo nenvöladot verik seimik zesüdik öreton, fräd ad kel pö katäd pro mäned ösümonöv ad tof pö mel. Too dido äsevom, das ‚Petrovich’ älabom vimädi ad lonülön süpo suämi lemuik, keli te diab ibüocedon-la, sodas semikna jimatan it äbinof nekanik ad taetön oki ed ad no vokädön: „Kio dalienetiko bitol sekü kod seimik! o stupädan kiom! Votikna bligidom vobodi tio nenmesedo, ed atna disein nesiämik süpo ekoedon omi flagedön suämi so vemiki, das om it no frädom-la oti.” Fe ga äsevom, das ‚Petrovich’ öbligidom bligi ad mekön mänedi igo tä ruabs jöldeg; ab lio üfo üdagetom-li ruabis jöldeg at? Ba lafi suäma at ömögos-la ad tuvön; laf sio pötuvon-la; ba igo suäm bosilo mödikum; ab lio laf votik pödageton-li?… Ab bü ret reidan söton seivön, vio laf balid pidageton. ‚Akakij Akakievich’ älabom kösömi ad doseitön lubegafenigi bal de ruab alik päfegeböl ini bogil smalik me kik pifäilököl ko hogil in tegot piködöl pro dojedam usio mona. Pos pasetikam yelalafa alik äkontrolom suämi fomü kuprinamon pikobüköli ed äplaädom oti dub lukönäds largentik. So äbleibom bitön sis lunüp ed ön mod somik dü yels anik suäm iklülädon pakobükön mö ruabs plu foldegs. Kluö! laf suäma ya äblümon; ab lio üfo laf votik pödageton-li? Lio ömögos-li ad dagetön ruabis votik foldeg? ‚Akakij Akakievich’ äletikom, ainog äletikom ed äsludom, das önedos pö om läsükön frädis kösömik pu ünü yel bal: önedom finidön nüsumi alsoarik tieda; no filidön kandelis soaro, ed if özesüdosöv ad dunön bosi, ögolön ini cem jidalabana loatalöda ed övobön len kandel ofik; pö gol ve süts bestepön mögiküno leitiko e prüdiko pavastonis e tvilis, tio su tipots futa, dat ön mod somik no övorükom tusuniko jukasömäli; mögiküno nesuvo degivön jilavane koapastofädemi ad lavön, e dat no ömiotikonöv demü lenlab lunüpik, alnaedo ükömölo lomio ödoniojedön oni ed öbleibön lenlabön te cemakloti lafakotinik vemo vönädiki ed igo fa timalanan it no pädämüköli. Nedosös nunön snatiko, das primo boso äfikulos pö om ad kösömikön tefü tämikams somik, ab poso ön mod seimik kösöm äpubon, ed älaifövom gudikumo lifamodi at; igo lölöfiko äkösömikom ad faemön soaro; too äsvo pänulüdom me zib lanöfik, äkepolölo ninälü tikods okik tikamagoti laidüpik mäneda fütürik. Sis tim et dabin it oma äsva ävedon-la ön mod seimik lölöfikum, äsva imatikom-la, äsva pösod seimik votik äbinon-la lä om; äsif no äbinom soelik, ab lifajikompenan plitik seimik äbaiodof-la ad begolön kobü om lifavegi — e jikompenan at äbinof nek votik, äsä mäned^[17] ot ko vod bigik nino, ko furot legudik nevorikovik. Ävedom ön mod seimik lifälikum, igo kaladanämikum, äs men, kel ya efümükon ed elonülon oke zeili. Pö logod e kondöt omiks dotäl, nekün ito inepubons — sevabo lienäds valik zogik e nefümäliks. Flamül semikna äsüikon pö logs omik, ninälü tikäl tikods mu boldiks e küniks igo äpubons brefüpilo: ba ösupladoy-li sio martaplädi love kolet?^[18] Medit atosa tio isüükon pö om disipi. Balna ädepenölo dokümi igo tio ipökom, sodas tio mudöfo iluvokädom: „Vu!” ed ikrodedom oki. Ün mul alik nemu balna ävisitom eli Petrovich ad spikotön dö mäned, kitopo äbinos-la gudikum ad remön klöfi, e kiniki ma köl, e tä suäm kinik, e fe boso pikudükom, ab ai ön stad kotenik ägekömom lomio, du äjäfälom me tik, das fino tim ga ökömon, ven atos valik püremon e ven mäned pümekon. Din äprimon ad progedön igo vifikumo, kas ibüocedom. Ta spets valik dilekan älonülom pro ‚Akakij Akakievich’ premi no mö ruabs foldeg u foldegluls, ab sunädo mö ruabs mäldeg; va äbüosenälom-la, das mäned päneodon fa ‚Akakij Akakievich’, u va so äjenos-la fädo, ab alo dub atos pö om ruabs zuik teldeg äsüikons. Dinäd at ävifükumon dinagoli. Ba muls tel u kils cuna pülik nog äpasetons — e pö ‚Akakij Akakievich’ ruabs kurato zao jöldegs pikobükons. Lad omik kösömo vemo takik äbinöl äprimon ad pebön. Ün del balid ya ägolom kobü el Petrovich lü selidöps. Äremoms klöfi vemo gudakalietiki, ed atos no äbinon bisarik, bi äbetikoms atosi büfo ya sis yelalaf ed ün mul leseledik no änügoloms ini selidöps ad vestigön canasuämis; ye seko ‚Petrovich’ it älesagom, das klöf gudakalietikum leno komädon. As stof furota äväloms kalkuti, ab so legudiki e nelivetiki, das — ma vöds ela Petrovich — nog plu ägudon, ka sadin, ed igo äbinon logotiko jönikum e glimikum. No äremoms martaplädi, bi sio äbinon jerik; e pla on äväloms kataplädi gudikün in selidöp pituvöli, kataplädi ut, keli fagao ai äkanoy pölacedön as martapläd. ‚Petrovich’ äjäfom nenropo me mäned te dü vigs tel, bi lestekam suvik äzesüdon, e voto klot pifimekon-la jü timül gölikum. Tä vob ‚Petrovich’ äflagedom ruabis degtel; suämi nemödikum ön mod nonik äkanoy-la flagedön: valikos lölo pinägon me sadinafads dub yümet smalik telik, e ve yümet alik ‚Petrovich’ poso äkoedom loveön tutis okik, änüpedölo figuris difik. Atos äjenon… fikulos ad nunön kurato, tü del fümik kinik, ab luverato tü del mu lezälikün in lif ela ‚Akakij Akakievich’, kü ‚Petrovich’ fino änüblinom mänedi. Änüblinom gödo oni, ebo bü tim ut, kü ömutoy golön ini diläd. Ün tim nonik votik mäned ibinonöv so pötik, bi ya ävedos flodastom pluuneplu vemöfik, ed, äsä äjinos, äjonülon malis tädik floda nog vemikuma. ‚Petrovich’ ädajonom oki ko mäned, äsä pötos pö skrädan gudik. Notodot gravik ut äsüikon pö logod omik, keli ‚Akakij Akakievich’ no nog ilogom föro. Äjinom senälön lölöfiko baiädü jenöf, das idunom vobodi gretamafädik e das süpiko dub vob oka ijonom, gufur kion demiedükon skrädanis, kels te lenfimükoms furotis e nägedoms, de utans, kels nägoms vali primao. Äsüramenom mänedi se nudasärvätül, in kel äblinom oni; nudasärvätül änu pigeton de jilavan; pas pos atos äplifom oni ed äpladom ini pok oka ad gebäd fütürik. Isüramenölo mänedi, älogedom vemo pleido e du äkipom oni me nams bofik, ädojedom vemo skilädiko sui jots ela ‚Akakij Akakievich’; täno ätirom ed ädoniotirom oti pödo me nam äl glun; täno ämekom plifädadrapis love ‚Akakij Akakievich’ ön mod boso maifik. ‚Akakij Akakievich’, äbinölo men ko bäldot boso süenöfik, ävilom steifülön ad nümüfön bosi ini slivs; ‚Petrovich’ äyufom ad lenükön i slivis — äklülädon binön klotugik i pö geb slivas. Brefo: mäned äklülädon dabön lölöfiko e kurato. ‚Petrovich’ no änedunom ad sagön pö benopöt, das te sekü kods ömik, bi älifom nen selagaplatäd pö süt smalik e zuo sis lunüp äsevom eli ‚Akakij Akakievich’, sekü kod ebo et iflagedom suämi so nejeriki; e pö lesüt di ‚Nevskij’ iflagedoy-la de om tä vob teik ruabis veldeglul. ‚Akakij Akakievich’ no ävilom bespikön atosi ko ‚Petrovich’, zuo äbedredom suämis nämöfik valik, yufü kels ‚Petrovich’ älöfom ad kofudükön cütölo. Äfipelom ome, ädanisagom e sunädo ädegolom lenlabü mäned nulik lü diläd. ‚Petrovich’ äsegolom sökölo omi, ed äblibölo in süt, ya dü lunüp älülogom fagao mänedi, e poso desino ägolom flanio, dat ökanom, übegolölo nestedöfavegi da lusüt krugik, dönu nürönön ini süt e lülogön nogna mänedi oka de flan votik, efe nemediko visoiko. Vüo ‚Akakij Akakievich’ ägolom ön ladälastad mu yubik. Äsenom ün timül alik minuta, das mäned nulik äbinon su jots oma, ed anna igo äsmilülom kodü juit ninälik. Jenöfö! pö atos gaenäts tel süikons: balflano binos vamik, votaflano binos gudik. Leno iküpom vegami e sunädo ireafom ini diläd; in spadäd yanana ädoniojedom mänedi oka, älelogom oni ed älükonfidom hiyanane ad käläd patik. Binos nesevädik, ön mod kinik in diläd valans sunädo äreafons ad sevön, das ‚Akakij Akakievich’ älabom mänedi nulik e das „vomaklot” omik no plu ädabinon. Valans ün tim ot älürönons ini spadäd yanana ad logön mänedi nulik ela ‚Akakij Akakievich’. Äprimons ad benovipön, glidön omi, sodas primo etan te äsmililom, e latikumo igo jemäl äsüikon pö om. Ye ven valans, ilästepölo lü om, äprimons ad spikön, das äsötoy zelön pubi mäneda nulik ko drin lalkohola ad geb lunüpik ota e das pu ösötom jenükön soarazälüli pro ons valik, ‚Akakij Akakievich’ lölöfiko äkofudikom, no äsevom, vio äsötom-la bitön, kisi üfo gespikön ed ön kodül kinik leyilön osi. Pos minuts anik ya äprimom, iredikölo löliko, ad steifön ad süadükön vemo balugäliko, das at leno äbinon-la mäned nulik, das at äbinon-la jod, das at äbinon-la mäned bäldik. Fino balan calanas, zuo yufan seimik donasekionacifa, luverato ad jonön, das leno äbinom pleidälan ed igo äkosädom ko donikumans leigodü ok it, äsagom: „Benö! so binosös, das ob pla el ‚Akakij Akakievich’ jenükobös soarazälüli, e vüdob olis adelo läi ob ad tiedidrin: ga labob, äsvo ma desin seimik, adelo nemadeli.” Calans dido sunädo äbenovipoms yufani donasekionacifa ed ädasumoms vilöfo mobi at. ‚Akakij Akakievich’ ya äprimom ad refudön vüdi at ön kodüls difik, ab valans äprimons ad spikön, das so öbinos neplütik, das vo öbinos jemod e lunof, e seko ön mod lenonik ädalom refudön. Too poso äsenälom plidi, ven imemikom, das dub atos ölabom benopöti ad spatön i soaro lenlabü mäned nulik. Del lölik at äbinon pro ‚Akakij Akakievich’ äsvo zeladel mu veütik, lezälik. Ägekömom lomio ön ladälastad mu yubik, ädoniojedom mänedi ed älägom spalo oni len völ, ilelogölo dafrediko nogna klöfi e furoti, e poso desino äsüramenom leigodio „vomakloti” büik okik lölöfiko ivoriköli. Älülogedom ati ed igo om it äsmilom: kio vemik dist äbinon! E nog lunüpo pö fidäd äsmilülom alnaedo, kü pö tikäl omik äsüikon stad ut, ön kel „vomaklot” äbinon. Äfidädom fredo, e pos fidäd no plu äpenom bosi, sevabo dokümis alseimik, ed äbitom so: boso ädajuitom takädi su bed, jüs idagikos. Poso nes zögön dini äklotom oki, äsupladom mänedi sui jotem oka ed äsekömom ini süt. In top kuratik kinik calan ivüdöl älödom: atosi liedo no fägob ad nunön; memäl primon ad pölükön vemo obi, e valikos, kel dabinon in ‚Peterburg’: süts e doms valiks so ekoboyumikons ed epemikons in tikäl, das vemo fikulos ad seükön usao seimosi ön stad peleodüköl. Vio din ästadonöv, alo pu utos äveräton, das calan älödom in dil gudikün zifa — seko vemo no nilo de lödöp ela ‚Akakij Akakievich’. Primo äzesüdos pö el ‚Akakij Akakievich’ ad dugolön sütis nenmenik seimik ko litükam nenämöfik, ab ma proged nilikama lü lödöp calana süts ävedons liföfikums, pöpagikums e plu pilitüköls. Beigolans äprimons ad beijutedön suvöfikumo, id äprimofs ad komädön läds jöniko piklotöls, len mans kolets bivaplädik äkomädons, nesuvikumo äkomädoms els ‚van'ki’^[19] ko slifavabils boadik treilik oksik bundano me klufils pigoldöl ästegöl piblimöls — güö! nenpläoto äkomädoms vabistirans spidiälik lenlabü luhäts frambodakölik veluvik, in slifavabils pilaigöl, ko tegeds beraskinik; e bökavabs ko böks pisälägöl äbeijutedons ve süt, ätaröbölo vabis okik ko ton skriköl ta nif. ‚Akakij Akakievich’ älogedom atosi valik, äsä bosi vero nuliki. Ya dü yels anik no äsegolom soaro ini süt. Ön nuläl ästopom fo lefenät pälitüköl selidöpa ad lülogön magodi, pö kel pimagof vom jönik seimik, kel ädejedof de ok juki, inüdükölo ön mod somik lögi lölik, zuo vemo löfidiki; e po bäk ofik se yan cema votik man seimik labü cügabalibs e cünabalib jönik donü lip äsesteigom kapi oka. ‚Akakij Akakievich’ balna älemufükom kapi oka ed äsmilülom, e poso äbleibom golön ma vegam okik. Kikodo äsmilülom: va kodü utos, das ikolkömom yegi lölöfiko nesevädiki, ab tefü kel ye pö alan sukäl seimik alo päkipedon, u va itikom, leigoäs calans mödik votik, so: „Benö! o Fransänans kion! no zesüdos-la ad dönuön nogna, das if evilonsöv bosi somik, tän fümo edunonsöv somikosi…” E so äbinos-la mögik, das no itikodom igo atosi, bi leno kanoy dadranön ninäliü lan mena e seivön utosi valik, kelosi betikonöv. Fino ärivom domi, in kel yufan donaseikonacifa pilödädom. Yufan donaseikonacifa älödom äs lüxüödan: lantär äliton pö tridem, lödöp äbinon su tead telid. Inügolölo ini föfacem, ‚Akakij Akakievich’ älogom su glun kedis voik gumaplöjukas. Bevü ons zänodü cem samovar ästanon, änoidölo ed äseletölo stemi fomü lefogils. Len völs älagons bundano te mäneds sa reinaguns, bevü kels ans äbinons igo labü kolets bivaplädik u labü revärs sadinik. Votaflanü völ äbinons lilamoviks noid e spikam, kels sunädo ävedons kleiliks e nedumiks, posä yan imaifikon e dünan isegolom labü bötöm pibepladöl ko värs pivagüköl, kremaskal e bäset labü biskuts. Äjinos, das calans ya bü lunüp ikobikoms ed alan ifidrinom väreti balid tieda. ‚Akakij Akakievich’, id ilägölo mänedi okik, änükömom ini cem, e fo om leigüpo kandels, calans, pips, tabs pro kadapledam äpubons lekläravifiko; e nofümiko äbluvükons lilami omik spikotam vifik de flans valik älöpiokömöl e noid stulas päfeapladöl. Vemo neskiliko ästopom zänodü cem, äbetikölo ed ästeifülölo ad datikön utosi, kelosi ösötom-la dunön. Ab ya iküpoy omi, igetedoy ko vokäd, e valans ün tim ot äkömoms lü föfacem e dönu älelogoms mänedi omik. ‚Akakij Akakievich’, do primo dilo ibrulälom, ab bi äbinom pösod fiedaladälik, änekanom ad no fredön, äküpedölo, vio valans ilobons mänedi. Poso dido valans äglömoms ed omi e mänedi omik, ed älüodükons küpäli okas, äsä binos kösömik, ad tabs pro kadapled: ‚whist’ ijonidöls. Atos valik: noid, spikam e mödot menas, atos valik äbinon boso bisarik pö el ‚Akakij Akakievich’. Balugiko no äsevom, vio äsötom bitön, kipladio äsötom pladön namis, futis e magedi lölik oka; fino äseidom oki len kadapledans, älülogom kadis, nu älülogedom logodi balana, täno votikana, e pos tim anik äprimom ad cavön, senälön naüti, mu pato sekü utos, das ya sis lunüp tim ut ikömon, pö kel ma kösöm okik ägolom ad slipön. Ävilom leditön de daifidan, ab äneletoy atosi ome, äsagölo, das bligäliko ösötoy drinön stimü klot nulik Jampänavini mö väret bal. Pos pasetikam düpalafa äbötoy sänedi binädöl me salad ko ‚vinaigrette’, me bubamit koldik, foadabastet, kekils svidik e Jampänavin. Ämütoy eli ‚Akakij Akakievich’ ad fidrinön väretis tel, pos kels äsenälom, das in cem ävedos fredikum, ye ön mod lenonik äkanom glömön, das ya äbinos düp: degtel < e das ya sis lunüp ämutom-la golön lomio. Dat ön mod seimik daifidan no ösludom ad stöpädön omi, äsegolom nenküpido se cem, ätuvom in föfacem mänedi, keli nen moam senäla bosik pida äloegom seatön su glun, ädelemufükom, de kel ädesumom breküli alik, keli äsupladom sui jotem oka ed änexänom ve tridem äl süt. In süt nog äbinos litik. Lucaniselidöps ömik: kluböps valatimik at menas dünöl e valasotikas < äbinons maifiks, ye votiks, kels ifärmons, too äjonons flumi lunik svieta labü lunot lölik yanaslitoda, ämalöli, das spadäds at no nog isädalabons sogi e ba domajidünans u domahidünans äbleibons finükön okikis bespiki sagädas e spikotamis, äsüükölo pö siörs okas bluvi lölöfik pötü steböps okas. ‚Akakij Akakievich’ ägolom ön ladälod fredälik, igo süpo boso ärönom — sekü kod nesevädik — sökölo lädi seimik, jikel lekläravifiko äbeigolof e pö jikel dil alik koapa äjonülon mufi plödakösömik. Ab too tü tim ot ästopom ed älaigolom dönu äsä büikumo vemo nevifiko, zuo om it äreafom ad stun dö vifagol trotasümik okik ön mod nesevädik isüiköl. Suno süts soalöfik ut äprimons ad pubön fo om, kels igo delo no binons vemo fredafuliks, ed ön mafäd pluikum so binos soaro. Nu nog plu ävedons stiliks e soalöfiks; sütalampads äprimons ad logädön nesuvikumo — klülabiko pö topäd at ya äblümoy litükamaleüli nemödikum; boadadoms, kiuds äbeizugons; men nonik ädabinon züamo; te nif änidülon love süts, zuo ludomils lövik taköl äblägons glifükölo ko fenätakläpeds pifärmüköl. Änilikom lü top ut, kü süt pidilon fa piad nenfinik labü doms töbo älogädöls len votaflan ona, piad kelik älogoton äs däsärt dredabik.

Fago — te God äsevon-la, kitopo — lampadalit änidülon in poldabuig seimik, kel äjinon topön len volafin. Lefred ela ‚Akakij Akakievich’ tü timül ot ön mod seimik vemo äläsikon. Ästepom sui piad nen moam dredäla nenvilädik seimik, lekurato äsva ladäl omik äbüosenälon-la bosi badik. Ägelogom ed älogom ziöpio: äsvo mel ädabinon-la zü om. „Nö! binosös gudikum igo no ad logön,” ätikom ed ägolom, ifärmükölo logis oka, e ven isäfärmükom onis ad seivön, va miedalien piada äbinon-la nilik, sunädo äloegom stanön fo ok tio nemediko fo nud menis seimik labü mustags — menis fümiko kinikis, ya leno äfägom ad logön kleiliko. Val ävedon nelogamovikum pö logam oma äsvo sekü fogikam, ed äpebos in blöt. „Mäned at ga binon obik!” balan omas äsagom me vög drumöl, igleipölo omi len kolet. ‚Akakij Akakievich’ ya tio ivokädom: „Yufö!”, ven votikan älenseitom nemediko leni mud omik puni okik zao so gretotiki äs kap calana, isagölo: „Dalol-la vokädön, ab täno… ekö!” El ‚Akakij Akakievich’ te äsenom, vio idesumoy de om mänedi, itridodoy omi me kien, e täno äfalom poloveo ini nif e no plu äsenom bosi. Pos minuts anik äsevälöfikom ed älöädom ad stanön su futs oka, ab nek ya ädabinon. Äsenom, das in fel äkoldos e mäned änonon, äprimom ad vokädön, ab vög äjinon binön vero nefägik ad rivön miedi piada. Ön däsper, nenfeniko ävokädölo, äjutedom ad rönön love piad kurato lü buig, nilü kel buigapoldan ästanom ed istutölo su halebard okik älogedom, äsä äjinos nitedälo, bi ävilom sevön, sekü kod maleditilik kinik himen fagao ärönom lü om ed ävokädom. ‚Akakij Akakievich’, ilürönölo läi om, äprimom me vög heköl ad vokädön, das äslipom ed ädaküpedom lenosi, no äküpom, vio äbetifoy meni. Buigapoldan ägespikom, das ilogom nosi, das iloegom stöpön pösodis seimik tel omi zänodü piad, ye icedom, das etans äbinons flenädans omik; zuo plas äzanom vaniko, odelo ügolomös lü haratapoldan, täno haratapoldan ödatuvülom, kin isumon mänedi. ‚Akakij Akakievich’ älürönom lomio ön stad vero slapik: hers, kels nog äkomädons pö om ön mafäd smalik len tämeps e kapapödot, lölöfiko pisäleodükons; koapaflan e blöt e blit lölik pitegons me nif. Jibäldan: jidalaban loatalöda, ilelilölo nokami levemik ta yan, spido äjutedof se bed e ko juk te len fut bal ärönof ad maifükön yani, du fäitirölo äkipof topü blöt oka me nam sekü puedäl jiti; ab posä imaifükof yani, ädestepof pödio, ilogölo eli ‚Akakij Akakievich’ ko logot somik. E ven änunom, kinik ibinon dinajenäd, äkoedof löpiojutedön namis oka ed äsagof, das äzesüdosös ad golön nemediko lü poldacif diläda, das haratapoldan öcütom, öpromom yufi ed öprimom ad dunön te jino datuvüli; ed äbinosös gudikün ad golön nemediko lü poldacif diläda; das igo äsevädom pö of, bi jiel ‚Anna’: ji⸗Suomiyänan büikumo pö of idunodöl as jikvisinan < nu äcalikof as cilijikälädan läi poldacif diläda, das suvo logof omi it, vio beivabom bei dom onsik, e das i komom ün sudel alik in glüg, plekom, ye otüpo fredo logedom valanis, e das kodü dinäds at, äsä klülädos se valikos, luverato binom pösod gudik. Ilelilölo cödoti at, ‚Akakij Akakievich’ ön stad glifik älugolom ini cem okik, e vio äbelifädom neiti us, padälosös ad magälön utane, kel kanon ön mafäd alseimik fomälön medü tikäl oka stadi votikana. Gölagödo ädegolom lü poldacif diläda; ab änunoy, das äslipom; äkömom tü düp degid, dönu änunoy: „slipom”; äkömom tü dup degbalid, änunoy: „poldacif diläda ga fabinom lomo”; täno tü koledüp, ab penans in stebedacem leno äviloms letön omi ed äviloms almodo seivön, tefü dinäd kinik e neodot kinik ikoedon kömön omi e kis üfo ijenon. Seko fino ‚Akakij Akakievich’ balna dü lifüp oka äsludom ad jonülön kaladanämi ed äsagom fümäliko, das änedom logön pösodiko poldacifi it diläda, das no ädaloy neletön omi, das ilükömom de diläd ministerik tefü calablig, e das ebo ven üplonomöv-la calöfiko oyi, täno sunädo öreafoyöv-la ini ditret. Atosi penans no äkünoms ad taspikön me bos, e balan omas ägolom ad vokön poldacifi. Poldacif diläda äträitom ön mod seimik vemo bisarik konoti dö rav mäneda. Plas ilüälükom küpäli ad ledin, äprimom ad dasäkön eli ‚Akakij Akakievich’: e sekü kod kinik so latiko igekömom, e va no inükömom-la ini lesinöp seimik e va no istebom-la dü tim anik us, sodas ‚Akakij Akakievich’ lölöfiko äkofudikom ed äsegolom de om, no äsevölo, va bejäfot calöfik tefü mäned ögeton-la jäfotagoli nomädik u no. Dü del lölik at änekomom in bür (jenet balik dü lifüp omik). Ün del fovik äkomikom ko logot löliko paelik ed in „vomaklot” bäldik okik, kel ivedon nog miserabikum. Kon dö rav mäneda, toä calans somik ikomädoms, kels no inedemons igo pö jenet at mögodi ad besmilön eli ‚Akakij Akakievich’, ye äfäkükon mödikanis. Äsludikoms sunädo ad jenükön moninükobükami kobädik gönü om, ab äplöpoms ad kädedön pülikosi voik, bi calans igo nen etos ya ifegeboms monis mödik, ilebonedölo pöträti dilekana e buki seimik bal ma levüdam sekionacifa, hikel äbinom flenädan lautana — soö! finasuäm äklülädon binön vemo pülik. Balan seimik fa kelied pästigädöl pu äsludikom ad yufön eli ‚Akakij Akakievich’ me konsäl gudik, isagölo, das no ögolomös lü haratapoldan, bi do ümögos-la ad jenön so, das haratapoldan, if üvilomöv meritön lobüli cifefa okik, ötuvom ön mod seimik mänedi, ab mäned at too öblibon in poldabür, if no ögevom blöfis lonöfik, das din at äleduton lü om; ed äbinosös mu gudikün, das ölüikomös lü pösod veütik ömik, das pösod veütik, üspodölo ed ükosikölo ko mens päneodöl, ökanom koedön progedön vifikumo bejäfoti poldavestigik. Moamü tikamagots votik ‚Akakij Akakievich’ äsludom ad golön lü pösod veütik. Cal onik fümo kinik äbinon e calabligis kinik äflagon de pösod veütik: atos jünu blebon nesevädik. Nedoyös sevön, das pösod veütik ömik bü brefüp ivedom pösod veütik, e bü tim et äbinom pösod neveütik. Reto vobaplad oma e nu no pälecedon veütik leigodü votiks efe nog veütikums. Ab ai kanoy tuvön sogodi somik menas, pro kelans neveütikos ma leced votikanas ya binon veütikos. Too ästeifom ad vemükön veüti oka me meds mödik votik, sevabo: so ilonom, das donacalans äkosgolomsös omi ya su tridem, ven äkömom ini bür ad vobön; das nek äkünonös ad dajonön oki nemediko lo om, e das val äjenädonös ma leod mu nenoamovik: cämaregistaran änunodomös lo sekretan provinik, täno sekretan provinik lo konsälan titulik u votik, lo kelan atos iklülädonöv mögön, e das seko nunod ya ärivonös omi. Vi! so in ‚Rus'’ saludik val pedrefon dub züpäd, alan södunon sami cifa okik e steifülon ad magulön otani. Igo sagoy, das titulakonsälal seimik, posä ivedükoy omi cifi büra soelik smalik seimik, sunädo äfomom pro ok medü ditavöls cemi patik, inemölo oni „cemi koma calöfik”, ed äkoedom stanön fo yan lojadadünanis seimik labü kolets redik ä lenlabü kravats, kelans ägleipoms len gleiped telyana ed ämaifükoms oni pro äkömölan alik, do in „cem koma calöfik” te penamatab komunik töbo äkanon papladön. Duneds pö kosäd e kösömots pösoda veütik äbinons süenöfiks e graviks, ab no komplitiks. Stabaced sita omik äbinon sevär. „Sevär, sevär e… sevär,” äsagom kösömiko e pö vöd lätik kösömiko älogedom vemo cädiko lü logod utana, kele äsagom. Too reto kod nonik ädabinon pro atos, bi degat calanas kopädi guverik lölik büra äbinädükölas nen etos ya ästadon ön dred pötöfik; iküpölo fagao omi, sunädo ästöpedon vobodi ed ästebedon stanölo löiko, jüs cif ödugolom cemi. Spikot kösömik omik ko sumätöfans bosilo äjonülon seväri ed äbinädon tio me fraseods kil: „Lio künol-li? Sevol-li, ko kim spikol? Suemol-li, kim binom fo ol?” Too äbinom himen gudik ninälü lan oka: e gudälik kol flenädans, e düniälik, ab gener lölöfiko ipöladugon omi. Igetölo diniti generana, ön mod seimik äbrulälom, ädeikom de lifaveg verätik e lölöfiko no äsevom, lio ösötom bitön. If so äjenos, das äbinom sogü leigagredätans oka, nog äkondötom äsä men legudik, men vemo ritik, ön tefs mödik igo men no stupik; ab sosus sö äjenos pö om, das äreafom ini sog, kö ädabinons mens mö gredät pu bal donikums ka om, us ga äkondötom lemu nepötöfiko: sevabo äseilom, e stad oma äsüükon pidi — zuo nog vemikumi demü utos, das igo om it äniludom, das ikanomöv felifädön timi ön mod neleigodoviko gudikum. In logs omik semikna päküpon notod desira vemik ad kompenikön pö spikotam nitedik seimik e sogön oki lä sogod, ab ästöpädon omi tikod: atos üfo no öbinonöv-li tuvemo nepötöfik flanaü om? no öbinonöv-li komunöfik? e no öläsükomöv-li dub atos veüti oka? E sekü blöfäds ninälik somik ai älaibinom pö stad seilik ot, te nesuviko äjafädom tonis balugik seimik, ed ön mod somik ädagetom sevädi as men mu naütik. Lo pösod veütik ebo soik el ‚Akakij Akakievich’ obsik äkomikom, zuo äkomikom ün tim mu negönik, vemo nepötatimo pro ok it, do reto pötatimo pro pösod veütik. Pösod veütik äkomom in vobacem okik ed ijäfikom vemo, mu vemo fredöfiko me spikod ko sevädan vönädik ömik bü brefüp ilükömöl oka ä flenädan cilüpik, ko kelan dü yels anik no äkobikoms. Tü tim ebo et änunädoy ome, das el Bashmachkin seimik ilükömom. Äsäkom brefediko: „Kim atan binom-li?” Ägespikoy ome: „Calan seimik.” — „Kleilö! kanom stebedön, nu no binos pötatim,” himen veütik äspikom. Pö atos sötoyös nunön, das himen veütik nendoto bosilo älugom: pö om äbinos pötatim, ya sis lunüp ibespikom vali ko flenädan, e ya lunüpo ästöpedoms spikotami me vüyüm seilas vemo lunikas, te fiböfo äluröbölo küidis oda ed äspikölo semikna: „So ga binos, o ‚Ivan Abramovich’!” — „Kio binos! o ‚Stepan Varlamovich’!” Ab to atos valik ye äbüedom stebedön calani, dat öjonom flenädane: pösod sis lunüp no idunodöl calo e lönadomo in länäd lunüpo ilödöl, violunüpo calans ästebedoms lä om in stebedacem. Posä fino saidio ifespikom mödikosi, e nog mödikumo iseilom saidio ed ifesmökom zigarili in kovenastul vemo plitik labü bäkastutöm kledöl, fino jino äreafom-la süpiko ad memön bosi ed äspikom sekretane ko doküms pro nunodam len telyan istopöle: „Vüö! us ga stanom, if no pölob, calan; sagolöd ome, das dalom nügolön.” Ilogölo logoti sufodik ela ‚Akakij Akakievich’ e näileigedi vorik omik, süpo äflekom oki lü om ed äspikom: „Kisi neodol-li?” — me vögäd brefedik e düfälik ut, keli desino ilärnom blümikölo ad gebön cemü ok, ibinölo soalik e fo lok, nog mö vig bal bü lüsum cala nuik okik e dinita generik. ‚Akakij Akakievich’ go gölo ya äsenälom plafi pötöfik, boso äkofudikom e soäsä äkanom, efe viomafädo skiläd spiköfavik ämögükonöv ome osi, äplänom ko läyüm nog suvöfikum, ka ün tim votik, vödilas: „somik”, das (äsä äsagom) mäned ibinon vero nulik, e nu piberavom ön mod nenmenätik, e das älüikom lü om, dat me begapenäd okik ön mod alseimik… sevabo öprimükomös spodi ko s.^[20]: löpapoldacalal < u ko ek votik ed ökoedomös tuvön mänedi. Pö generan — binos nesevädik, sekü kod kinik — kondöt at äjinon binön tuboldik.

„Liö! o cädasöl!” äbleibom sagön brefediko, „no sevol-li üfo leodükami jäfotas? kiöpio enükömol-li? no sevol-li üfo, vio bejäfoy dinis? Dö atos büiküno emutolöv dunidükön begi büre; doküm elükömonöv lü donasekionacif, täno lü sekionacif, poso pelovegivonöv sekretane, e sekretan ya eblinomöv oti obe…”

„Ab — or, o cädal!” el ‚Akakij Akakievich’ äspikom, du ästeifom ad zänädön töbido blümäli oka ma mafäd pülik lölik ut, keli äklülädomöv labön, ed äsenom otüpo, das isuetom jeikiko, „ekünob ad töbön ori: cädal < sekü utos, das sekretans binons mens sota somik… binädükons pöpi nekonfidovik.”

„Kis-li? kis-li? kis-li?” pösod veütik äspikom. „Se fonät kinik egetol-li lüäli somik? se fonät kinik tikodis somik egetol-li? komipiäl kion ga espearikon bevü hiyunans ta cifs e löpikans!”

Pösod veütik no äjinom küpön, das ‚Akakij Akakievich’ ya irivom bäldoti yelas mödikum ka luldegas. Kluo üf sio äkanomöv panemön: hiyunan, täno te tefädiko, sevabo pö leigod tefü utan, kel ya älabon bäldoti yelas veldeg.

„Sevol-li, lü kim espikol atosi? suemol-li, kim binom fo ol? suemol-li atosi, suemol-li atosi? säkob ole osi.”

Pö timül et ätagom me fut oka, ilöpükölo vögädi oka jü tonod so vemöfik, das dred äsüikonöv igo no pö ‚Akakij Akakievich’. ‚Akakij Akakievich’ sunädo ästifikom, ävakulom, äleadom dremilön koapi lölik oka ed ön mod nonik äfägom ad stanön; if galedans sunädo no ilürönomsöv ad stütön omi, ko el kli! idofalomöv sui glun; äsepoloy omi ön stad tio nenmufik. E pösod veütik ön stad kotenik sekü utos, das vobed igo ipluon tefü spet, äd ön stad lölöfiko lejuitik kodü tikod, das vöd omik igo äkanon koedön lesuidikön meni, me flanaloged älogedom flenädani okik ad seivön, vio älecedom atosi, e nen moam juita äküpom, das flenädan okik äbinom ön stad mu nofümik ed igo äprimom flanaü ok ad senälön oko dredi.

Vio inexänom ve tridem, vio isegolom sütio: nosi atosa ‚Akakij Akakievich’ ya no ämemom. No äsenom namis, ni lögis. Dü lifüp lölik oka no nog pilublamom sovemo fa generan, zuo i se minister foginik. Ägolom pö nifadavir äluroröl in süts, imaifükölo mudi oka, ed aidönu ädeikom de pärunavegs; vien ma kösömot di ‚Peterburg’ älebladon lü om de vienüds valik fol, se lusüts valik. Sunädo maläd bufodik^[21] pänübladon ini gug oma, e ven ärivom domi, no äfägom ad sagön vödi nemu bali; löliko äsvolikom ed ävedom malädan bedöfik. Sovemo ömna klülädon vobedön lublam pötöfik! Ün del ebo balidfovik fifahit vemik äsüikon pö om. Danädü yuf giviälik klimata di ‚Peterburg’ maläd äprogedon vifikumo, kas äkanoy-la spetön, e ven sanan ädajonom oki, posä ixamädom pebi, äplöpom ad datikön medi nonik, pläs äbüdülom lekäli me komprät hitik, ye te dat yuf benodik sanava no ödefon pö malädan; e reto pö tim ot ädanotükom pro om pos deleneit bal e lafik deadami nevitovik. Pos kelos älüikom lü jidalaban loatalöda ed äspikom: „Ed ol, o jidiganil! no fegebolöd vaniko timi, suniküno bonedolöd ome sarki peinik, bi ut kvärepaboadik obinon tu jerik pro om.” Va ‚Akakij Akakievich’ älelilom vödis pisagöl at ä pro ok mifätikis, ed igo üf älelilomöv, va ilabons-la vobedi pro om dafäküköli, va ipidom-la lifi liedafulik oka: nos atosa sevädon, bi ästadom ai pö fifahit e delir. Visions — aidönu bisarikums — nenstopo ätikologädons pö om: nu älogom hieli Petrovich ed äbonedom ome ad mekön mänedi ko träps seimik pro tifans, kels, äsä haludo äjinos laidulo lü om, äbinons-la dis bed, ed igo alminutiko ävokom lödijidalabani ad seramenön tifani bal de ok disaü bedateged; täno äsäkom, kikodo „vomaklot” bäldik omik älagon fo om, do älabom mänedi nulik; nu haludo äjinos lü om, das ästanom fo generan, älelilölo lublami pötöfik, ed ai äläsagom: „Binob döbik, or, o cädal!”; täno fino igo äblasfämom lunofölo medü sag vödas mu dredabikas, sodas jibäldanil: dalaban loatalöda < igo äkrodedof oki, bi primao ilelilof de om nosi sümik, zuo i bi vöds at äsökons nemediko eli „or, o cädal!”. Fovo äspikom nensiämikosi voik, sodas nosi äkanoy-la suemön; te äkanoy küpön, das vöds e tikods pemiks älüodikons ad mäned ebo ot. Fino ‚Akakij Akakievich’ pidabik äleadom sekömön lani okik. Ni cemi ni dalabotilis omikis äsniloy kipedio, bi balido gerans no ädabinons, e telido gerotadins vemo nemödiks äposbinons, sevabo: tuf penamaganaleplümas, kvait papüra vietik pro calöfadoküms, pärs kil lustogas, knops tel u kils de blit piliviosleitöls, e „vomaklot” pö reidan ya sevädöl. Lü kin atos valik eledutikon, te God sevon-la; atosi — koefobös osi! — igo no eseividom utan, kel konom jenotemi at. Eli ‚Akakij Akakievich’ ämovaiboy ed äsepüloy. E ‚Peterburg’ älaibinon nen ‚Akakij Akakievich’, äsif neföro igo idabinom-la in on. Änepubon ed ämoikon dabinäd fa nek päjelöl, pö nek ädigöl, neki änitedöl, ad ok igo no ilüälüköl küpäli pu natavana no änedemöla mögodi alik ad fanön kipölo me peän musaki kösömik ed ad lelogön oni medü daluskop; dabinäd kofis büranas sufodiko äsufälöl, e nen jenot plödakösömik alseimik in sepül ämoiköl, ab too pö kelan pu brefüpo bü fin lifüpa fomü mäned äsvo visitan litik^[22] lekläravifo äpubon lifi pidabik pülatimilo äliföfüköl, e dabinädi kelik poso mifät leigoso nesufidoviko äreifon, äsä äreifon nämädanis vola isik!…^[23] Latikumo mö dels anik pos deadam omik galedan se diläd pilesedom lü löd omik ko büd pro om ad komikön nenzogo — cif (äsä äsagom) äflagom osi. Ab galedan ämutom gekömön nensekiko, inunodölo, das etan no plu äkanom lükömön, ed as gespik ad säk: „kikodo-li?” ägebom notodamodi ko vöds sököl: „Benö! balugiko ya edeadom, esepüloy omi bü dels fol.” Ön mod somik idagetoy in diläd sevi dö deadam ela ‚Akakij Akakievich’, ed ün del balidfovik ya äseadom pö plad omik calan nulik, mödo gretikum ma geilot ed äpladöl penamo tonatis me penät no plu so stedik, ab ön mod mödo klivikum e slobikum.

Ab töbo ek ekanon-la fomälön, das atos valik no nog binon konot lölik dö ‚Akakij Akakievich’, das pebüojonidükos ome ad lailifön joviko ünü dels anik pos deadam okik, kelos äbinon-la äsvo givulot pro om demü lif omik fa nek piküpöl. Ab so ejenos, e jenotem plonabik obas süpiko geton fijenoti magälik. Da ‚Peterburg’ sagäds lesüpo äspearikons, das nilü pon: ‚Kalinkin’ < e mödo fagikumo iprimom ad dajonön neito oki deadan labü maged calana mänedi seimik pitiföl suköla, deadan kelik ön kodül küpa mäneda pitiföl ädesumom se jots valanas — no ädemölo diniti e tituli — mänedis valasotik, efe labü katapläd, bivapläd, vod, i nifüpaplögunis räkunaskinik, renaraskinik, beraskinik… brefo: canis binü pläds e skins nenpläoto valasotiks, medü kels mens ireafons ad tiket ad tegön skini lönik. Balan calanas se diläd älogom me logs lönik oka deadani e sunädo ämemosevom omi asä eli ‚Akakij Akakievich’; ab too atos sovemo idredükon omi, das äjutedom ad morönön me näms valik lögas okik e sekü atos no äkanom lelogön gudiko, e te älogom, vio etan fagao ädunom kol om jästi tädöl me doat. De flans valik plons daduliko älükömons, das bäks e jots — noe te titulakonsälalas (kelos äbinonöv sufovik), abi igo kurakonsälalas^[24] — päsufükons koldäte lemuik kodü desum neitik mänedas. Pö pold ibüadoy ad öfanön deadani me meds mögik valik, ön stad lifik u deadik, ed ad öpönön lölöfiko omi as med votanis devodüköl, e tio äplöpoy tefü atos. Sevabo buigapoldan harata seimik in lusüt: ‚Kirjushkin’^[25] < ya sio igleipom fimiko deadani len kolet; etan päküpodom ebo pö top miduna, pö steifül ad desumön mänedi raodaklöfik musigane plödüdünik seimik bü lunüp äflutöle. Igleipölo omi len kolet, poldan älävokom me vokäd okik calasvistis votik tel, keles äbligädom ad stöpädön omi, du om it äsludom te ünü minut bal ad steigön nami okik ini but ad süramenön usao tabakiäri biadajalik, bi ävilom flifädükön dü nelaidüp nudi okik mälna dü lifüp piflödöli; ab tabak bo äduton lü sot ut, keli bevü votikans igo deadan no äkanom besufodön. Buigapoldan no nog iprimom, ifärmükölo me doat nudahogi detik okik, ad nünatemön me ut nedetik nameti lafik tabaka, ven deadan so vemo äsnidom, das lölöfiko äskutom stenölo logis kilanas valik. Büä inilükoms punis oksik ad röbön onis, deadan ya inepubom nenretodiko, e seko igo no äsüadoms, va fümiko nams oksik ifimakipons-la omi. Sis ettim dred soik kol deadans isüikon pö buigapoldans, das igo ädredöfoms ad fanön i lifanis, e te fagao ävokädoms nomöfiko: „He! o ol! bleibolöd golön ma vegäd olik!” E deadan⸗calan äprimom ad dajonön oki igo etflanü pon: ‚Kalinkin’, äsüükölo dredi vemik pö mens plafik valik. Ab too lölöfiko eglömobs pösodi veütik ömik, kel jenöfo luverato äbinom kodädan dinagola magälik pö jenotem reto lölöfiko veratik. Bü val söt snata flagon nunön, das pösod veütik ömik suniko pos mogol ela ‚Akakij Akakievich’ pidabik ä pileblamöla ön mod dädädüköl äsenälom bosi ad lepid äsümöli. Kelied no äbinon nesevädik pö om; pö ladäl omik pülsifs gudik mödik ämögons, toä dinit vemo suvo äneleton ad jonülön onis. Sosus flenädan ätävöl isegolom se vobacem omik, igo äletikom dö el ‚Akakij Akakievich’ pidabik. E sis tim et ün del tio alik ‚Akakij Akakievich’ pidabik lublami calik no ibesufodöl äsüikom pö tikäl omik. Tikod dö om somafädo änetakedükon omi, das latikumo mö vig bal igo äsludikom ad lesedön lü om calani ad seividön, kis ätefon omi e lio ästadom e va voiko äkanoy yufön omi me bos; e ven änunodoy lü om, das ‚Akakij Akakievich’ ideadom lesüpo ön fifahit, igo päfäkükom, äsenälom ladäladodi e dü del lölik ästadom ön miladälod. Ävilölo boso säjäfälikön e moükön magädi neplitik, ädetävom ad soarazälül lü balan hiflenädanas okik, lä kelan ätuvom sogi menagik, e — kelos äbinon gudikün valikosa — valans us älaboms gredäti tio leigiki, sodas leliv dunas omik äkanon pamiedükön vero dub nos. Atos ävobedon küpädiko ladälastadi oma. Ämufädom, ävedom kosädöfik, flenöfik — brefo: äfelifädom lebeno soari. Pö säned äfidrinom väretis zao telis Jampänavina, med kelik, äsä sevädos, binon saidiko vobedik tefü fredöf. Jampänavin äkoedon omi klienön ad dins zuik difik, sevabo: äsludom ad no nog vabön lomio, ab ad vabön diseinü visit läda sevädik ömik: ‚Karolina Ivanovna’, läd jiniko Deutänik ma licin, kol jikel äsenälom fäkis vero flenädikis. Nedosös nunön, das pösod veütik ya no äbinom himen yunik, äbinom himatan gudik, famülafat lestimabik. Sons tel, balan hikelas ya ädunodom in bür, e daut löfidik degmälyelik ko nud boso blegik ab plitülik aldelo äkömons ad kidön nami omik sagölo pö atos: „ ‚bonjour, papa’^[26].” Jimatan omik: vom nog mayulöfik ed igo leno nejönik < primo ätenükof äl om ad pakidön nami okik e poso iflekölo oti ko flan votik löpo äkidof nami omik. Ye pösod veütik reto lölöfiko äkotenöl tefü löfüls lomik ä famüliks icedom osi gidöfiki ad labön pro kosäd flenik jiflenädani pö zifadil votik. Jiflenädan at leno äbinof jönikum ni yunikum, ka jimatan oma; ab räts somik ga dabinons in vol, e no dalobs cödön onis. Kluö! pösod veütik änexänom ve tridem, äpladom oki stanölo ini slifavab^[27] ed äspikom bökane: „Lü ‚Karolina Ivanovna’,” ed om it ivilupölo oki ön mod vemo magifik ko mäned vamik, äbleibom binön pö stad plitik ut, gudikumi ka kel ga no ädatikoyöv pro men Rusänik, sevabo stad ven ek it betikon nosi, e vüo tikods: bal plitikum ka votik < ito süikons pö tikäl igo nes töbön ad dayagön ed ad sukön okis. Äbinölo fulik me juit, nen pats mödik äreafom ad memön timülis valik yoföl soara pilifädöl, vödis valik, kels ikoedons smilön sogodi smalik; mödikis onas igo idönuom lafalaodiko ed isludom, das äbinons leigoso smilikodöls, äsä büikumo, e sekü atos no äbinos bisarik, das om it älusmilom ladälajuito. Tepavien too nesuvikna ätupon omi: vien, kel ipubölo letiro ä süpiko de top dö kel te God äsevon-la e sekü kod nesevädik seimik vemöfiko äleblabon grobiko ini logod, äjedölo ome usio nifarägis, äsvolükölo äsvo saili mänedakoleti, u süpo äjedölo oti ko näm nenatik züi kap omik äd äkodölo ön mod somik ome töbis laidulik ad liviotirön oki de kolet at. E pösod veütik süpo äsenom, das ek igleipon omi vemo fimiko len kolet omik. Igüflekölo oki, äküpom meni ko geilot smalik in näileiged bäldik vorik, e nen moam jeika ämemosevom omi asä eli ‚Akakij Akakievich’. Logod calana äbinon paelik äs nif ed älogodon äs ut deadana voik. Ab jeik pösoda veütik äbepluon nivodis mögik valik, ven älogom, das mud deadana ädunon mijästidi e posä dredabiko ikoedon sekömön äl om smeli sepülik äsagon spikoti sököl: „Hä! fino ol epubol! fino edunob somikosi… sevabo egleipob oli len kolet! neodob mänedi ebo ola! no ebejäfol obiki e zuo elublamol obi — seko anu degivolöd oliki!” Pösod veütik pidabik tio ideadom. Fe äbinom vemo kaladanämik in bür e valemo komü donikumans, zuo fe alan igo pö loged balik lü logot manöfik omik e maged äsagon: „Ö! kaladanäm kion!” ab pö jenet at, äsümölo ko mens vemo mödiks logoti hünöfik laböls, äsenälom dredi so vemiki, das no nenkodiko igo äprimom ad dredälön tefü glepäd maläda seimik. Om it igo ädejedom mögiküno vifiko se jots okik mänedi oka ed ävokädom bökane me vög pimitiröl: „Gö! me näms valik lomiö!” Bökan, posä ililom vögädi kel ätonon kösömo ün minuts neoda dranik ed igo päkoboyümon ko stigäd fomü bos mödo stöfikum, büokälo äklänedom kapi okik dibikumo vü jots, äkoedom löjutön bati ed äkoedom spidön vabi äsvo sagiti. Ünü za minuts mäl pösod veütik ya äreafom foi nügolöp doma okik. Om paelik, mu pidredüköl e nen mäned plas ävabom lü ‚Karolina Ivanovna’, änüvegom lomiü ok, töbo älugolom jüi cem okik ed äfelifädom neiti ön stad vemo brulik, sodas ün del balidfovik gödo pö tiedidrin daut äspikof ome stedälo: „Adelo binol vemo paelik, o fatül!” Ab „fatül” äseilom ed äspikom neke vödi bal dö utos, kelos ijenon pö om, e kitopo ibinom, e kitopio ivilom vabön. Jenot at ikodon magädi dibätik pö om. Igo äprimom ad sagön mödo nesuvikumo sumätöfanes okik: „Lio künol-li? Suemol-li, kim binom fo ol?”; ifi äsagom, täno no büä primo ilelilom, pötü dinastad kinik äbegoy ome. Ab binos nog mödikumo küpädik, das sis ettim pub calana ä deadana lölöfiko ifinikon; jinos, das mäned generana vero iklotugon jotis omik; pu neseimo ya äliloy dö jenots somik, das idetiroy de ek mänedis. Too mens mödik duniälik e kudafuliks leno ävilons takedikön ed äsagons semiknaiko, das in zifadils fagik calan⸗deadan nog äbleibom dajonön oki. Sio buigapoldan ömik di ‚Kolomna’ älogom me logs lönik oka, vio späk isükömon pödaü dom, demü kel ägididom; ab äbinölo natälo boso nennämik ön mod somik, das svinül kösömik daülik balna, iserönölo se dom privatik seimik, äkoedom falön omi sui glun — ad smil levemik bökanas züamo ästanölas, de kelans äplöpom ad getön demü kof somik lukönädi bal a pösod alik ad remön tabaki… kluö! äbinölo nennämik, no äkünom ad stöpön oni, ab äbleibom sökön golo oni pö dag, jüs fino späk süpiko ägülogon ed, istopölo, äsäkon: „Kisi vilol-li?” ed äjonon puni so gretiki, uti kelik igo no äkanoy-la logön pö lifans. Buigapoldan äsagom: „Nosi,” e tü timül ebo ot ägeflekom oki pödio. Ab too späk ya äbinon mödo gretikum ma geilot, älabon mustagi gianagretik e, posä ilüodükon stepis oka — äsä äjinos — äl pon di ‚Obukhov’, lölöfiko ämoikon in neitadag.

1842.

NOET TRADUTANA. Timakompenans ela Gogol' äbüocedons, das äreafom ad tiket dö konot at sekü flun konotüla bal. Hiel ‚P. V. Annenkov’ pö nunam dö sogod flenädanas lä ‚Gogol'’ äkobikölas äpenom sökölosi: „Seimna komü ‚Gogol'’ konotül bürik pekonon dö calan pöfik seimik ä bödiyagan lefäkälik, hikel medü späliäl plödakösömik e töbids nenfenik ä leziliks pö vobods zuik plä calajäfs okik ikobükom monamödoti saidik ad rem güna legudik di ‚Lepage’ mö suäm ruabas 200 (fomü bankazöts). Balidnaedo ven ädetävom in botil okik love lebug Suomiyänik diseinü fanot, ipladölo güni jerabik fo ok su boug, ästadom ma lesag lönik oka ön okglöm seimik ed äsevälöfikom pasä ilogedom bougi e no iküpom dini nulik oka. Gün pidetiron ini vat fa ridem densitik, da kel seimöpo äbeivegom, e töbids valik ad tuvön oni äklülädons binön vaniks. Calan ägekömom lomio, äseitom oki ini bed e no plu älöädom; äreafom ad fifahit. Te danädü moninükobükam kobädik calasvistas omik jenoti at iseivölas e güni nulik ome iremölas pädönuliföfükom, ab jenoti dredabik no plu äkanom memikön nen süikam funapaela pö logod… Valikans äsmilons dö konotül at su jenot jenöfik pistaböl pläamü ‚Gogol'’, hikel medito älelilom oni lölik ed ädonükom kapi okik. Konotül at äbinon tikamagot balid tefü konot milagik omik: „Mäned”, ed ädavedikon pö lan oma tü soar ebo ot.” (Ma buk: „Lautots ela ‚N. V. Gogol'’ ”, dabükot degid, redakan: ‚Nikolaj Tikhonravov’, toum telid, ‚Moskva’, 1889, pads: 610, 611.)

Ye konotüls votik ettimik id äkanons-la flunön eli Gogol'. Samo hiel ‚A. I. Sulakadzev’ (1771–1829) änüpenom ini päm okik konotüli sököl: „…len legad stimü Toriän fagotü steps 6 u 7 de poldabuig soaro midunans ätatakons cädani ed äberavons omi, ädetirons mänedi, ädesumons gloki, böbi e somikis, ävokädom, ab buigapoldan ägespikom, das äbinom balo e no ädalom degolön de buig: galädöp okik. Nen tikamagots votik peberavölan favom e zanädom buigapoldani, ed otüpo haratapoldan beigolom e besäkom dö kod vokäda. Peludämölan nunom neläbi oka, ab haratapoldan gidilükom buigapoldani me utos, das etan binom galädan, e sekü atos no dalom lüvön galädöpi okik ad golön seimio.

Piberavölan älelilom nesiämi lölik, äsäkom, va pu ävilom seivön, lio e kitopo atos ijenon pö om. Haratapoldan sagom: „Vilöfö!” E so bofikans degoloms ma fagot ut, ön kel eberavoy omi. „Ekö! pö top isik etatakoy obi,” sagom, „de top ebo at evokädob buigapoldane, ed ekö! flap balid, keli egetob de midunan, ebinon somik” (ko vöds at peludämölan edunom flapi grobik ta kap haratapoldana, poso ta blöt e fovo, sodas dünädan poldik evokom yufi e flagom buigapoldane yufi). Ab jonölan, vio äflapoy ed äberavoy omi, vokädom: „Mufi nonik de top olik! o galädan! no dalol lüvön galädöpi olik!” Poso haratapoldan ävilom dugön omi lü poldöp, ab etan, no ibaiodölo, ägolom lü ‚Shul'gin’: löpapoldacalal < ed id äkonom dönu jenotemi lölik so notodälo, das ‚Shul'gin’ äbüdom haratapoldane piflapöl it ad pelön ruabis 500 piberavölane. E so jenotem äfinon.” (Ma buk: „Konots di ‚Peterburg’ ”, dabüköp: „Nolav”, sökod: „Mebamals literatava”, pad: 286.)

Küpets tradutana.

1. Poldakapiten. In vödem Rusänapükik: ‚kapitan-ispravnik’, sevabo cif poldik in ‚uezd’ (ziläk), kelan bevü länädanoubans pevälöl.
2. ‚Bashmachkin’. De vöd Rusänapükik: ‚bashmak’ (= juk). Ma Rusänapük kanoy sagön dö men jipulateamik, das „stadon dis juk eka” (i suvo nemoy himatani nenvilik asä eli ‚podkabluchnik’, sevabo asä „mani dis hilot lädajuka stadöli”). I binos nitedik, in tikodayumäts kinik konota at juks fovo pemäniotons. In büvobod bal famülanem pösoda magälöfik äbinon ‚Tishkevich’: de vöd: ‚tikhij’ (= stilik, mükik, neküpovik) u ‚ispodtishka’ (= kläno, kripädölo).
3. …del 23^id mäzula. In büvobod ‚Gogol'’ äpenom, das hiel Bashmachkin pemotom „brefüpo bü neit dätü del folid febula nifüpo ün tim badikün”. Latikumo lautan emoükom mänioti at kolda, kel äzüon pösodi magälöfik ebo sis moted. Yegäd kolda pägebon fa lautan as yegäd patedik di ‚Peterburg’, sevabo as lüjonil lü träit koldäliko däspotik mena. Alo ‚Gogol'’ äbetikom däti pötöfik moteda pro pösod magälöfik. Nem: ‚Akakij’ < pägivon ta vönaoloveikod ad givön nemi ma saludanalised ko däts kuratik. Motedadel pegevöl no lönedon lä del seimik, kü els ‚Akakii’ saludik pästimoms (del 15^id tobula, del 29^id novula, del 9^id mäzula, del 17^id prilula, del 1^id mayula, del 19^id mayula, del 7^id yulula, del 28^id yulula). In namapenäd lautan ägevom motivami nema pivälöl, kel no äbaibinon nemadel ma kaled: „kösömiko binos mu geböfik ad givön hipule nemi, kel opubonöv in lised latikumo mö dels anik”.
4. ‚Akakij’. Väl fa lautan nema no binon fädik, ad kelos jonons i nems perefudöl: el ‚Mokkij’ ma Grikänapük labon plänädi: „kofan”, el ‚Varuch’ sinifonöv eli „benedik, benik”, el ‚Sossij’ eli „saunik, nenviodik”, el ‚Pavsikahij’ eli „damütöl badi u mifätoti”, el ‚Trifilij’ eli „kilbled”. Nems valik tononsöv bisariko pro Rusänapükan, ab nonik etas elönedon lä pösod magälöfik e fät oma. Nem: ‚Akakij’ < pevälon, kel sinifon eli „mükik, nen badöf”. Telam nema kazeton binäli tefik pösoda. Zuo nemam ma fatanem kanon jonön ad def pösodöfa lönik. I nem: ‚Akakij’ < binon smilöfikün pemäniotölas, bi sümon ad cilavöded: ‚kaka’ (= jiedot). Leigüpo sümon ad ladyek Grikänapükik: ‚kakos’ (sevabo: badik, miik). Nems votik i kanons labön tikodasoziatis drolik sekü pron sümik ad vöds Rusänapükik labü sinifs tu dinöfiks, as sams: el ‚Mokkij’ sümon ad värb: ‚moknut'’ (= luimikön), el ‚Sossij’ ad värb: ‚sosat'’ (= sugön).
5. …näileiged. Rusänapüko: ‚vicmundir’, sevabo leiged fomü trelülagun pro calans sifädik.
6. …snabädi pro knopahogil. Sikot patik fomü snabäd dekik labü numats Romänik in kronül binü kvärabimableds. Pägevon demü dünabäldot (mö yels 15, 20, 30, …).
7. …güpakatüls… degatis anik kelas foginänans in Rusän kepolons su kaps. So pabepenons belutedans ä nütevans se läns votik. Äkepolons canis oksik su tabils, kelis äpladons sui kaps oksik.
8. Xänaboibül (Rusänapüko: ‚stremeshka’) äbinon tanod len blitatuin, kel päpladon dis sömäl.
9. …‚shhi’. Sup binü züdöfabrasid.
10. …dil göba pecöpon… Pemänioton sotül seimik konotüla dö garnisunalebüdan di ‚Peterburg’, kel pädredükom dub nun dö nepub mebamala ele ‚Pjotr’. Ekö! konotül ettimik sümik: „Za yel: 1821 < äreafoy ad tiket ad süadükön hieli ‚P. Bashu’, das su piad bal mebamal äbinon pidesumöl (= ‚snjatyj’). „Lio atos mögon-li?” ‚Bashu’ seidom oki ini loatavab. Vifo vabom e logom me logs lönik oka, das et stanon ön stad nenviodik, gekömom ed ön skan spikom, das no plu okredom luspikotis. Utan, kel enunom ome dö desum, süramenom pämi e jonom vo dini pekopiedöl (= ‚snjatyj’), sevabo mebamali pekopiedöl (u „pedesumöli” ma Rusänapük) fomü magod.”
11. Mebamal fa el ‚Falconet’. Mebamal ele ‚Pjotr’ balid: lampör Rusäna, magot kelik sevädon ön nem: „Monitan kuprinik”. Peskulturon fa hilekanan Fransänik: ‚Étienne Maurice Falconet’ (1716—1791).
12. Mäned in konot at binon klot nifüpik vamik ad plögun sümöl.
13. ‚Petrovich’. Pegebon fatanemavöd (son ela ‚Pjotr’). Gebäd fatanemavöda nen pösodanem binon neplütik u lekofik in Rusän. Too primo mens komunik in Rusän, mu balido dutetans, ädaloms gebön fatanemavödis pö jenets nonik.
14. …сäda⸗. So petratudon vödil Rusänapükik: ‚-s’, kel pägebon kösömo pos vöds: si! nö! < e pos värbs anik as brefod lüspikavöda plütik: ‚sudar'’ (= cädasöl).
15. Buigapoldan. Sütapoldan patik, galädan, kel ädaküpedom süto kondöti menas e föli lonas. Älabom buigi ad jelön oki ta mistom.
16. Honil. So änemoy tabakiäri binü hobubahon.
17. Jikompenan… äbinof… mäned. Leigätod Rusänapükik subsata: mäned (= ‚shinel'’) < duton lü vöds ko gramatagen vomik, kludo mäned paleigodon lä jimatan. Ön mod sümik in Rusänapük nutimik dabinon fraseod: „Tood binon jimatan telid” (subsat: tood < i labon gramatageni vomik ma Rusänapük).
18. Martapläd love kolet. Stof koleta su leiged äsekidon de dinit calana: samo dinitilabans donikum ädaloms lenlabön koleti binü hijipülapläd blägik, utans löpikum koleti bivaplädik. Kludo kolet martaplädik kanon jonön ad drim dö daget cala löpikum. Zuo ma kösömots pöpik Lukrayänik mart pälecedon sümbol jigama, sevabo mäned nogna jäfidon äsvo „lifajikompenan”.
19. Van'ka. Primo vöd at äbinon lofülanem de nem manik: ‚Ivan’. Suvo äsinifon hipuli, dünetani, dünani mastana, e retani. Is tefon loatavababökani nifüpik, kel spetäto ästebedom süto tävanis.
20. …s. Sevabo brefod pla el söl.
21. Maläd bufodik. Nem evönädiköl slugaflamata.
22. Visitan litik. Lüjonil ad silanan pemäniotöl in poedot fa hiel Zhukovskij tiädü „Visitan klänöfik”.
23. …äsä äreifon nämädanis vola isik!… Ma namapenäd e dabükots nutimik Rusänik vödemadiled at pareidos-la votiko: „äsä ireifon zaris e reiganis vola…”
24. …kurakonsälalas. Ma namapenäd e dabükots mödik pla vöd at papenos: „klänakonsälalas it” (sevabo pamänioton titul löpikum in Rusän ettimik ba ta noms sevärik sänsurik).
25. Lusüt: ‚Kirjushkin’. Lusüt ko nem somik (in namapenäd primo pägebon sotül boso votik, sevabo: ‚Kivrjushkin’) neföro ädabinon in ‚Peterburg’. U ‚Gogol'’ it ädatikom topädanemi at, ud at äbinon nem necalöfik ettimik lusüta seimik. Ba ätefon subsati: ‚kirjushka’, me kel änemoy boyadis e cödetiledunanis (ma näinem boyada konädik: ‚Kirjushka’).
26. ‚bonjour, papa’. Fransänapüko: „deli gudik! o fatül!”
27. …äpladom oki stanölo ini slifavab. Pla vöds at in dabükots mödik (ma koräkots pübanas tumyela teldegid) pareidos: „äseidom oki ini slifavab”. Ba sotül rigik äbinon lüjonil ad generan: ‚Alexander Benckendorff’ (1782–1844), kel timü reig lampöra Rusänik: ‚Nikolaj’ balid < ädunodom as cif polda bolitik. Suvo ävabom stanölo da ‚Peterburg’. Äcedoy, das poedan famik: ‚Anton Del'vig’ (pimotöl ün 1798) < ädeadom pö bäldot yunik ün 1831 kodü lufif posä pizanädom fa ‚Benckendorff’ ön mod bapüköl in vobacem omik. Jenot et id äkanon flunön lautani.