L' Miraco
“Questo testo è tratto dal Corpus dl ladin leterar creato dal Prof. Paul Videsott della Libera Università di Bolzano” .
L' Miraco.
Che mai n' ará pa aldí gonot
Cuntan dla vera, ch' á doré
Tra Ampëz y chi de Marou n bel bot
Tra le jí y se bate, tra le sté y pluré?
Fodara vedla y Fosses, bi
Pasciantadus por tröp bestiam,
Nen fô la gauja; intrami ri
Vagâ vignun co gën l' ejam.
En ultim vëighi ch' ara ne pó
Plü jí de chëra sort; adöm
Por chësc s' abini y pënsa co
Ch' an mëss fá por finí aslöm.
Olach' ëi stô fôl n sassun
Tan gran che cënt omi ne l' ess porté.
"Tan lunc" dij i Ampezagn "ch' portun
En cater chësc sas, sî nosc araté."
Marou cherdô d' avëi n contrat
De gran ütl, por chësc azeton snel
Y zënza contesté, le bur fat
Odôn pormó cun le de noel.
I cater omi leva le sas
Insciöch' al foss na plöma y vá
Bel lize sö dërt impede jí bas
Insciöche ciavai che n' á nia da trá."
N pezun fôi jüs y nia ne podô
I fermé; ch' al foss da temëi che la munt
Intiera jiss pordüda odô
Vignun ch' â edli sot la frunt.
Degöna speranza n' âi plü
I Maroi. Passé passâi sëgn
Pro na ciajara ch' ê da stlü
Restada por ester bel sarëgn.
La cajarina odon passan
La schira scraia dal gran spavënt:
"En nom de Dî, chël ch' un döt cant
Nes toli zënza complimënt."
Mo vé, o miraco, en chël momënt
Tomé le sassun, sotite i cater
D' Ampëz fraciá cun gracenamënt
De sü osc insciöch' an ne vëiga plü ater.
Insciö la cajarina á rot
Cun le pronunzié l' inom plü sant
La forza di malagn ch' ê sot
Al sas por tó ai Maroi döt cant.
Aldedaincö podëis l' odëi
Ciamó tl lüch ch' al é tomé,
Lassura él cater ciers; ch' sî vëi
Cherdede chël tant ch' i' á dit cun me.