Läuschen und Rimels/Man nich verkopslagen

Tau Kopmann Schulten tau Swerin
Kümmt mal ’ne olle Fru herin,
Witt bomwull’n Halflinn’n sall dat sin.
»Ganz woll«, seggt Schult, »un denn wo vel?«
»Oh«, seggt de Ollsch, »man blot ’ne Ehl.«
»Na«, seggt denn Schult, »wil du dat büst;
Ick heww taufällig hir noch jüst
En lütten Rest von annerthalwen,
Den will’ck di för vir Schilling laten.«
[246]»Ne«, seggt de Ollsch, »dat is tau vel;
Ick heww för eine ganze Ehl
Bi unsern nigen Kopmann Platen
Fiw Schilling gewen.« – Je, seggt denn Schult,
Wat sei denn grot noch anners wull,
Hei wull de annerthalwen Ehl
Ehr jo gor för vir Schilling laten.
»Ne«, seggt de Ollsch, »dat’s äwerdrewen,
Dat’s för dat Tüg doch vel tau vel!
Mihr as drei Schilling kann’ck nich gewen.«