Lʼ Türch

by Jan Batista Alton

da Proverbi, tradizioni e anneddoti delle valli ladine orientali

Lʼ Türch.

Le pröm prou chʼ ais dit mëssa noela a Corvara, se tlamâ Ujöp Paracia; la mëssa ál dit dl 1792; calonia ne fôl ciamó degöna y lʼ alté ái fat dlungia favá dl ost. Inlaota fôl ciamó le daz te ciasa de Comun. Le siur Dazier cun süa familia stô sö alt, y bas ite stô i dui soldas dl daz; un fô pa n Türch ël y dijô paternostri da Türch cun na picera spaternöra ʼcër i dëic; ël sʼ oltâ dagnora vers Störes a fá oraziun y vin y ega de vita ne ciarciâl. Le de dla mëssa noela fô ʼci siur Dazier y le soldá cristian inviá a noza, mo le Türch no. De chësc sʼ unʼ ál albü tan pormal, chʼ al coienâ en chël de propi insciöche n Türch sura nos cristiagn; al ne lasciâ degügn en pesc chël de. „Mostro maradët de n Türch”, se pënsa I... de V…., aspeta incö vé, scʼ i tʼ abini. Domisdé ia ê le Türch sot a majun dl ost senté, fomâ tabach y blastemâ sura Dî y la Madona. Iadedô sura dʼ ël fôl n gran drembl de bedoi ërt sö. „Sëgn devëntera”, dij I... de V….., „ascoltede pa y stede dalunc.” Dit y fat. I... de V….. pëia tl drembl y i le dá jö por la crëpa y snel sciöche füch sʼ un sciampel do majun sö. Le Türch toma iló sciöche mort y sangonëia söl ce. Al é bëgn rovegnü dala bota, mo al ne nʼ á mai podü inrescí, chi chʼ i lʼ á dada, scenó püre I... de V….vé.