La Mort
Franz Moroder
La Mort
Degun ne ie tan nton, che chël dala fauc ne ti foss bon.
Degun ne ie tan ghert, che la mort fajëss cun ël ert.
Degun ne ie tan rich, che l pudëss se paië ora de chësc debit.
Degun ne ie svelt assé, che l foss bon ala mort de i mucé.
Degun ne ie tan acort, che l foss bon de se scusé pro la mort.
Degun ne ie tan dl viers, che i ne i zares ju i fiers.
Degun ne ie tan robust, l tirerà nce ël l ultimo sust.
Degun ne varësc da duc i mei, l jirà nce ël a fé tiera da bucei.
Degun ne ie tan maladët, che l ne giapa n cuiertl de vascel per tët.
Deguni ne ie tan fauc, uni un abinerà chël dala fauc.
Degun ne ie tan bel, che i iermes schives si pel.
Degun ne ie tan grant, ch' i i n' i dajëss sëura l ultimo guant.
Degun ne ie tan puere, che l ne giapëss tan de tiera che l cuere.
Y nce l majer seniëur ne farà saurì, canche la va pa de murì.
Degun ne schiva la mort, ëila n tol d' uni sort.
Vedl o jëunn, tert o abenëura, per uni un vëniel si ëura
Ma degun chëst' ëura la sà, perchël dëssen for vester njenià;
Sci, sci, cëla pa de vester njenià, la mort po pa riesc unì do ca.
Sibes giust y viv da bën, nfin che te ies sun chësc mond śën,
Po ne te temëi mé nia, i valënc giapa pa de drë bela lueges lavia.