La rivivigo di Lazaro

La rivivigo di Lazaro
by Oskar Wilde

Kande Jesu arivis apud la loko ube esis jacanta la mortinto, il imperis per voco stertoratra:


--Lazaro! Stacez e marchez!

E ta, qua esis mortinta, komencis marchar.

E kande tandem on liberigis Lazaro di lua cirkumpresinta sepulto-tuki, lu ne jetis su ye la pedi di Ta, qua vekigabis lu, ma restis absolute tacanta.

E Jesu proximeskis al riviviginto e dicis a lu persusure:

--Tu, qua mortabas dum quar dii, e qua nun retrovenabas kun ni, dicez a me: quo esas trans la tenebri dil tombo?

Lazaro regardis Jesu kun mieno reprochanta, e respondis:

--Me ne facos lo. Pro quo tu ‘parlabas’ a me kun ne-vereso, e pro quo tu insistas rakontar tal mentiaji pri l’ marveli dil Cielo e la glorio di eterna Deo? Saveskez, Maestro, ke esas nulo pos la morto, e ke ta qua esas mortinta, esas mortinta.

E lore Jesu, duktis fingro adsur sua labii e, kun regardo pregema, dicis:

--Me savas lo, ma tu raportez a nulu prie!