La veia di cougologn
La veia di cougologn
Na fémena la é jita a seslar te n ciamp e la se à tout dò n pìciol. Ntan che la seslaa la l'à lascià te cuna. Canche l'à volù jir a veder, l'à troà te cuna n burt pìciol con n ciaf desche na cialvìa. La l'à portà a ciasa e la é jita da consei da na veia, che stajea aló da vejin. Sta veia la ge à conseà de tor n muie de eves e far desche na rodela e
meter l pìcol bregostan te mez e dapò tor na vischia e ge dar ben polito. Cosci l'à fat. L pìcol bregostan à trat de gregn braies. Dapò l'é vegnù la bregostana col pìciol robà e la ge l'à petà aló e l'à dit:
"Te, te porte to pìciol bel teis e bel pasciù e me tole l mie bel famà e bel batù."
E la é se n jita.