Lamint

Lamint
Been mò, been
mò, been mò,
been mo, been mò
been mò la va
drett mal
e cus í mal chu
pies e plui no sai.
O fradis chiars
ovvè ovvè ò ò
ovvè ò ce mai val
vuoraa dal prim di
zugn al fin di Mai.
Ma pur iò vi dirai
fuuc, muart,
timpiesta e del
vivi la stretta
soon chiosis
concreadis à
vendetta.
L’altr ann fò
truopa paija e
pooch griniel
an trist recolt, e,
chest
puochia paija e
mens blava havin
habut.
Dubiti chu tornijn
polzetta
ò para co ’l boccal
ò been con qualchu jngiannaria di zouch.
Cus í chel ditt val pouch
la segre adori l’hom polsi ’l terren
e si metti da un las lu zouf e ’l fren.
Pur quasi dugh con la so curunuzza
in glesia, in chiasa in strada
mostrijn di foor chei chu d’entra no sin.
La bocchia da blestemis spess vi puzza
e di rar scorr zornada
senza dam e vergonza del visin.
O procedi malin
ce vi zova di lavris lu remoor
s’al been havijn simpri jndurijt el coor?
Ciart chu la razza di noo contadins
pecchia dissosamentri
si been ch’è di cirviel scure cuntus.
Ma si noo grams fin mal, ce i cittadins
chu stan muarbinamentri
lu chiamp plui morbit fas plui tas pattus.
109E cui di noo no si
fas simpri avist
in pinsijrs dijz e
faz
cuntra di deis
mandaz
Siet.
S’el mio plait fas
dispiet
plui tuost vuoi
ponzi con la
veretat
chu cerchia d’onzi
con la falsetat.
Sin dugh d’un tai.
d’un vel, d’una
galletta
e s’algun non fas
mal
resta per n’havee
causa ò
louch.
La fiesta si
festezza ò con
us
chu in tèl plui biel, jn tèl maioor plasee
spess s’accova ’l lusum e ’l displasee.
Per tant, per tant e loor e noo duquangh
se bramijn boon recolz
seminijn bunis operis de coor.
Chu coijarin malafesi been agnh
plui blava d’una solz
no chu havin coijet d’un’aradoor.
Percee ’l nuostri Signoor
ma sei in corroz chu vulintir si plea
ò cui di fè devotamentri el prea.
Chianzoon viestiti a brun
e dijl ad ognidun
che ’l mettissi al been faa mai foo sarodin.