In ‚Kufa‛ hilavaran älödom, kel älecedom, das nek nemögiko äkanon binön späliälikum ka om. Ven kluo älelilom ma sagäd, das in ‚Bassorah‛ ek älödom, kel ba äbinom nog späliälikum ka om, äsludom sunädo ad vestigön it, va bo ituvom us dinü späl mastani okik.


Klu ätävom futo ve veg lunik lü ‚Bassorah‛ ad lärnön de kemeugan oka lekani späla.


„Odajonob ole, vio mutoy dunön ma cödots menas it diseinü lifön späliko“, atan ätidom. E bi votan no äsuemom diseini omik, äbegom ome te ad sökön omi pö zigols oka in zif.


Balido änügoloms ini dom bodela.


„Selol-li bodi gudik?“ lavaran se ‚Bassorah‛ äsäkom.


„Lesi!“ bodel ägespikom, „bod obik binon leigo müdik ä svidik äs bör...“


Ab lavaran ya ädabinom se selidöp nes eremön bosi.


„Elilol-li osi?“ äsäkom votane. „Klu no remolöd böri, ven sevol, das bod nejerik binon leigo gudik!“


Poso äsäkom su maket suämi e kalieti böra.


„Suäm binon pülik, o söls oba!“ jiselan äsagof, „e garanob ole, das bör obik labon smeli leigik ä binon leigo benosmelik äs learaleül jerikün...“


„Elilol osi“, lavaran äsagom flenädane okik. „Klu neai remolöd learaleüli, bi kanoy gebön leigo gudiko jipaböri nejerik!“


Boso fagikumo ärivoms magadis tedana leülas feinik.


„Flagols-li learaleüli? o söls oba!“ tedan ägesagom ad säk omsik. „Labob gudiküni, kel dabinon. Logolsös te! binon leigo lämpik ä rafinik äs vat...“


Ab lavaran ya ideflekom oki. Flenädane äsagom:


„Gö! golobsös lomio! Binol adelo daifidäb oba. Labob blümo böketi pefulüköl me fonavat lämpikün. Kini neodobsöv-li plu ka ati? elilol ga, das binon leigo gudik äs dins valiko votiks, e - binon nejerikum.“



Se Volapükagased pro Nedänapükans 1934, Nüm: 1, Pads: 3-4.