Mär fa ‚H. C. Andersen‛. Petradutöl se Danänapük fa ‚F. J. Krüger‛.


Seimna leson äbinom, kel ävilom matikön ko ledaut; ab äsötof binön ledaut verätik. Klu äzitävom da vol lölik ad tuvön jisomani. Ab valöpo bos ädabinon, kel äneleton atosi. Num ledautas fe äsaidon, va äbinofs ye ledauts no äkanom bo tüvülön; ai bos ädabinon, kel no äbaibinon. Klu ägekömom lomio, ed äbinom vemo glumik, ibä ävilom labön so vilöfo ledauti voik.


Ün soar seimik äbinos stom dredabik; älekläros ed ätonäros, rein ädosturon; äbinos vo lejeikik. Täno änokoy sui zifaleyan, e hireg bäldik ägolom ad maifükön leyani.


Äbinos ledaut, kel ästanof plödo fo leyan. Ab o God! kio älogotof sekü rein e mistom et! Vat ädoflumon de hers e klots ofiks, ed änüflumon da tipots jukas ofik, ed äseflumon se hilots onas, e ga äsagof, das äbinof ledaut verätik. bi

„Benö! atosi otüvülobs saidiko suno!“ jireg bäldik äcedof, bi äsagof nosi. Ägolof ini slipacem, ämosumof stofädemi valik beda, ed äpladof pisäli sui glun beda. Täno äsumof matradis teldeg, äseitofs onis su pisäl, e poso nog lekusenis däyäradaunik teldeg suso sui matrads.


Us ledaut öslipof dü neit.


Ün göd sököl äsäkoy ofe, vio islipof.


„O, levemo badiko!“ ledaut äsagof, „tio dü neit lölik no ekanob färmükön logis obik! God sevom, kis ebinon in bed obik! Eseatob su bos düfik, sodas koap lölik oba äsvo pedaflapon vielio! Binos go lejeikik!“


Dub atos äkanoy logön, das äbinof ledaut verätik, bi isenof da matrads teldeg e lekusens däyäradaunik teldeg pisäli. So zadälik nek äkanonöv binön plä ledaut voik.


Pos atos leson älasumom ofi as jimatan; ibä nu äsevom, das älabom ledauti verätik, e pisäl äkömon ini Lekanotamused, kö nog binon logamovik, if nek emosumon oni.


Logolöd! at äbinon jenot verätik.



Se Volapükagased pro Nedänapükans 1956, Nüm: 3, Pads: 9-10.