(Fab fa Æsop.)


Ebinos vöno del hitik e lestilik, ven ejenos fädiko das ludog e liäm ekömoms ötüpo al nosön nelümi omsik se flum blukila klilik e silefik, kel ägonom lefalöl don flan bela klifik. Ludog estanom su glun geilikum e liäm estanom boso fagiko de om disikumo nebü leflum. Ab ludog vilöl zanön ko liäm esäkom ome kikod dalom tupön vati, e kikod mekom omi so slämik das et no kanom dlinön, e ludog edemanom ötüpo gudami. Liäm pejeköl dub kusad at tädik, esagom lelönediküno, das binom dünan miegik ludoga, ab no kanom kapälön liko atos kanos jenön, bi vat keli ädlinom iflumom dono de ludog al om, e kludo vat no kanom petupön fa om so fagiko susü flum. "Atos kanos binön velatik u no," egepükom ludog, "binol luman deno e penunob das epükol badiko dö ob po bäk obik büfü za yel lafik." "Velatö!" esagom liäm, "pükol tefü timag büfü motöf obik." Ludog kapälöl das no oveilos bepükön ta velat fovo, evedom levemo zunik, dibatonöl e skömöl ko mud, äs levutan; e nilöl hämi, "Sol," esagom, "if no ebinos ol, ebinos fat olik, e dif no sibinom." Also edagleipom nimi pidadigik, nesinik e nenyufik, edislitom omi ed efidom omi.



Se Kosmopolan 1891, Nüm: 3, Pad: 58.