N calighé che fova n pue maladët

N calighé che fova n pue maladët (1864)
by Ujep Antone Vian
166282N calighé che fova n pue maladët1864Ujep Antone Vian

N calighé che fova n pue maladët

N calighé che fova n pue maladët, à n di purtà n pèr de stivei a n seniëur te ustaria, ulache fova de autri uemes. L seniëur se mesura i stivei, ma vëija tost, ch' ëi ie massa granc y massa lerc. Ie mëte mpo pën, dij l calighé, che no sëis bon de v' i tré ora sëul? Sci, dij l seniëur, mëton pën na mesa de vin. Ma pernanche l seniëur scumëncia a se tré ora i stivei, eco che ënghe l calighé se tira ora i siei. Duta la cumpania se la rij, y dezid, che l seniëur muessa paië la mesa.