N om pazient, e na femena stramba
- N om pazient, e na femena stramba.
Na uta l’ era n om e na femena ‒ Na dì l disc l’ om: Giò cogne jir sun cuert ‒ porteme su la tenaia e l martel ‒ e ela la é jita, e l’ à mazà la vacia e l vedel ‒ Dapò l’ om cridava: Olà esto? che fesc pa? E ela la disc: É ben mazà la vacia e l vedel!
Dapò l’ é vegnù ju del cuert, e l disc: Adès giò cogne jir a me l vadagnar; co ven Carnassal, dae meza la vacia ‒ Dapò l’ é vegnù n om, e ela l’ à domanà: Siede voi Carnassal eh? e chest l disc: Na ‒ Dapò n’ é vegnù n auter, e la damana nce chel: Siede voi Carnassal eh? E chel disc: Giò no. Dapò zacan n’ é vegnù n auter ndò ‒ e l’ à domanà sobit nce chel: Siede voi Carnassal, eh? e chel l disc: Perchè? Dapò la disc ela: Perchè l’ à dit mi om, che, co vegn Carnassal, ge dae meza la vacia. N la uta chel l disc: Son giò ‒ e ela: il ben, tolé meza la vacia! Dapò l’ é tornà so om, e l disc: Olà él pa la vacia? E ela la disc: L’ é vegnù Carnassal, e ge la é data meza ‒ Dapò el l disc: Adès cognon se n jir duc doi ‒ geime do, e tirete do l’ usc ‒ e ela se à tout l’ usc sula schena.
I é jic e jic e, e i é ruè te n bosch; e el l disc: Cognon jir sun n pecel, se no, no sion segures da le bregostane ‒ e po, canche l’ é stat, l’ é vegnù cater bele touse ‒ e una la disc: Fà fech ‒ e l’ autra la disc: Varda de far prest ‒ e la terza la disc: Chiò no se pel far gran fermada ‒ e l’ autra la disc: Me par che l puze da mujec e da sujec e da ciarn batejada ‒ Studionse a far da cena ‒ Te n moment le à bù alò ‒ fech, fana e fanè ‒ lat, farina e scoeta ‒ e floch, floch floch ‒ sst. Sora n pech la femena la disc: Ahi! l me sciampa ‒ e el: Tegnì veh! E ela: L me sciampa, l me sciampa ‒ e el: Tegnì tegnì ‒ e ela la disc: No son più bona ‒ e l’ à molà ju l’ usc.
Dapò le strie le é jite de chel sen de le ciaure da Pantel ‒ Dapò i é vegnui ju, e l’ era na bela fana de jufa smauzada, e i se à metù a magnar ‒ ela la dijea: Che bona! no creze che il prames posse esser mior!
Sì, l disc el ‒ mo: sora sal no l’ é saor, e sora Dio no l’ é Signor! Pecià che la é nsousa, desche tu! e ela disc: N ben perchè pa dijede, che no le ve piasc le femene massa salade? e el l disc: Se no tu taje, te dae doi mostazade; e ela la disc: (pian pian:) Cogne tajer, cola rejon! e el: Come tu taje, l’ é bel e bon!
Dapò i é se n jic a ciasa, e l’ om l disc: N pere strument na femena sciocca e poltona! e ela la disc: Siede ampò content de aer, osta e patrona! e el l disc: Mpaciencia nvincit omnia ‒ e ela: giò no, no vegne più te calonia ‒ e el l disc: Se tu no tu vas, ic cogn vegnir! e ela: giò ben vegne, se jon a dormir!
Dapò i é jić a dormir e i se à ndormenzà ‒ e da doman i se à descedà ‒ e l’ om l’ é levà, mo la femena stajea, descedada, te let ‒ e el l disc: Mevete, ciorda, fora de chel ledamè! e ela la disc: No sé, che che é! È paura de esser malada! E el l disc: N ben ‒ che vae l mal per i malè, e l ge dasc na gran sculaciada ‒ Dapò la é sutada su n jenelgion ‒ e po i à comenzà a far orazion ‒ Dapò i à bù fortune de ogni sort ‒ e la ge é semper jita ben, in vita e n mort.