Na sëra sön munt
Na sëra sön munt.
Sorëdl sën s'an vá
y les ombries s'alza.
Bi chîc al alalt sën stá
i rüs dla dlacia y palsa.
Na aria frësca vën,
les flus de munt se scassa
y jüta fora plën
d'odur a chi co passa.
Ch'al foss döt adurbé,
les munts y les valades,
podesson prësc miné,
con fü iluminades!
Y n gran variö da sas
co roda sö alalt y sciüra,
se lascia jö al bas
y con les ares büra.
Ciamurc sön banc tan alc
dalunc le vëiga atira.
Chi sciampa y tira salc,
te n iade düc s'an tira.
Na anora morjel
te n le s'araita sora.
Ad ëra i sál tan bel,
tan bun a cösta ora.
O püre animal!
Bën nia ponsé ne s'al ára!
Apiada belo l'ál.
Al jora alalt empara.
Al vën plan plan la net.
La löna a ci lomina.
La ciassa sot le tët
famëis adöm abina.
An alda dlun' cighenn
i prodadus co slafa,
y dlun' ciantenn dassënn
vignönn söa ücia ciafa.